Evliliyin anlamını daraldıb onu yalnız evi yığışdırmaqla, yemək bişirməklə, habelə, bu
kimi işlərlə bağlasaq, onda, sözsüz, qadın ev işlərinə kişidən qat-qat artıq vaxt sərf
eləyir. Ancaq Mill buradakı mühakimələrində evlilikdəki qadın-kişi münasibətlərinin,
tarixən, necə yarandığını və formalaşdığını unudur. Millin bu konu üzrə baxışları,
bütünlüklə baxanda, məncə, antihumanist sayıla bilər. Onun çox quru bir dillə
yazılmış avtobioqrafiyasını oxuyanda, cəmiyyətdəki insanların qadınlara və kişilərə
ayrıldığı duyulmur və insanlar arasındakı ən başlıca fərqin də, elə bu, cinsi ayrılıq
olduğu anlaşılmaz qalır. Onun öz arvadına bəslədiyi münasibətdə də, məncə, çox da
elə humanistlik yoxdur. O, çox yaşlı çağlarında evlənmişdi, onların uşaqları
doğulmamışdı, habelə, aydın olduğu kimi, onunla arvadı arasındakı hansısa sevgidən
söz belə ola bilməzdi. Arvadının da, onun tanıtmaq istədiyi kimi, önəmli bir kimlik
olması inandırıcı görünmür. Bir sözlə, o qadınların büsbütün başqa bir varlıq
olduğunu və biz kişilərin onları bütün durumlarda qorumalı olduğumuzu düşünmür.
O öz dediklərini doğrultmaq üçün zənci qadınların hüquqsuzluğunu örnək göstərirdi.
Ancaq, işə bax, istər səsvermə, istərsə də başqa heç bir hüquqları olmayan bir qız,
ona vurulan bir kişinin sırtıqlığına salıb öz əlini öpməsini görəndə onu söyüb-
yamanlamaqdan, beləliklə də, özünün toxunulmazlıq hüququnu qorumaqdan,
çəkinirmi?
Millin: “qadınlar da öz dolanışıqları üçün, eyni ilə kişilər kimi, çalışmalı, bununla
da kişilərin asılılığından qurtulmalıdırlar” deyimi, məncə, gerçəkliklə uyuşmayan,
yaşarılıq qazana bilməyəcək bir düşüncədir. Belə çıxır, mən vurğunu olduğum incə və
istəkli sevgilimə özümün rəqibim kimi baxmalıyam. Mən düz on yeddi ay bundan
öncə, bir qıza ürəyimi açdım və onu sevdiyimi bildirdim. O da, məni sevdiyinə görə və
bizim sevgimiz beləcə qarşılıqlı olduğu üçün, bizim aramızda heç bir öcəşkənlik ola da
bilməz və mən, sevgilimin bizim gələcək ailə ocağımızda dincliyin və gözəl bir yaşamın
oturuşması üçün əlindən gələni əsirgəməyəcəyinə arxayınam.
Doğrudanmı, qadın da kişi kimi, bütün gününü bir parça çörək qazanmaq üçün
əlləşib-vuruşmalıdır? Ola bilər, tərbiyə, mühit, oturuşmuş ənənələr qadını əzir, ancaq
onların evlilikdə qazandıqları bu qədər böyük dəyərləri görməmək də doğru deyildir!
Ola bilsin, hüquq anlayışı baxımından, bu dediklərim doğru sayılmasın. Ancaq Millin
dedikləri gerçəkləşərsə, onda qadınlığın dünyaya bağışladığı incəliklər, gözəlliklər,
cazibələr də yox olacaqdır və biz qadınlıq idealının yoxa çıxmasından yaranan bu
ürəksıxıcı boşluğu heç nə ilə doldura bilməyəcəyik.
Mənə elə gəlir, qanunvericilik və tərbiyəvericilik baxımından irəli sürülən
islahatların uğursuzluğunun başlıca niyəsi, onların təbiətlə öcəşmək yolunu
tutmasındadır, qadınlara gəlincə, onlar istər toplumda, istərsə də ailədə öz
gözəllikləri, cazibələri və yaxşılıqsevərlikləri ilə özlərinə yaraşan yerlər qazana bilirlər.
Ancaq bu dediklərim, heç də, mənim qadınlarla bağlı soruda özünü göstərən geriçi
düşüncələri doğru saydığım anlamına gəlmir. Marta, mən səndən ötrü, sən necə
varsansa bax o, özgünlüyündən ötrü, çox bərk darıxıram, mənə elə gəlir, mənim
səndə sevdiyim özəlliklərinin dəyişməsini və beləliklə də mənim üçün özgələşməyini
sən özün də istəməzdin. Qanunlar və adətlər qadınlara toplumda hamı tərəfindən
tanınan çoxlu ictimai hüquqlar verməlidir, ancaq elə situasiyalar da vardır, onları
qadınların özlərindən başqa heç kimsə həll eləyə bilməz. Gənclik illərində o, cazibəli
downloaded from KitabYurdu.org
və sevilən, yaşlı çağlarında isə öz ərinin sevimli xanımı olur. Bununla bağlı sözü
uzatmaq da olardı, ancaq biz ikimiz də bu konu üzrə eyni cür düşünürüksə, buna
gərək yoxdur.
Sağlıqla qal, mənim gözəlim. Sənin məktubun bugünədək də gəlib çıxmayıb.
Sənin Ziqmundun, ürəkdən gələn alqışlarını və öpüşlərini sənə göndərir.
11 Hammerşlaq Froudun gimnaziya müəllimi olub, habelə onun atasının dostu
idi.
12 Con Styuart Mill (1806-1873) – adlı-sanlı ingilis filosofu və iqtisadçısıdır.
13 Georq Brandes (1842-1927) – danimarkalı ədəbiyyat tarixçisidir.
14 Teodor Komperts (1832-1912) – Vyanalı filologiya professoru olmuşdur.
Vyana, dördüncü gün, 10 yanvar 1884-cü il
Mənim, dəfinəm!
Mənim indi özüm üçün rahatlıq axtaran çağım deyil, sən mənim qayğıma
qalmağı öz üzərinə götürsəydin, mən heç onun yoxluğunu duymazdım da.
Haçansa, bizim adaxlandığımız gündən bəri, başımıza gələn önəmli olayları yazıya
almaq istədiyimiz o kitabçanı vərəqləsən, elə bilirəm, orada ürəkaçan nəsə tapa
bilməyəcəksən. Ancaq biz bu qanıqaralıqdan da çıxış yolu tapa biləcəyik. Bunun üçün,
sənin verdiyin bir sözün üstündə durmağın yetərlidir, unutmamısansa, sən məni heç
vaxt yalqız qoymayacağına söz vermisən! Sənin bu sözün mənim ən gərəkli yarağıma
çevrilib və mən onunla yaşam sınaqlarına qarşı savaşda özümü çox güclü sanıram.
Sən bu sözünün üstündə sonacan duracaqsanmı, bax mən bunu deyə bilmərəm. Niyə
belə düşündüyümü soruşsan, deyim: yadındamı, biz sənin köçüb mənim yanımda
yaşamağını götür-qoy eləyəndə sən buna qarşı necə bərk bir dirəniş göstərmişdin?
Sözsüz, sənin iradən və istəyin mənim üçün öz iradə və istəyim qədər önəmlidir. İndi
də yazırsan, gərək mən səni buraxmayaydım
15
, yanılırsan, sevgilim! Mən yalnız özüm
üçün yaxşı olacağını düşünüb, sənin bəyənmədiyin, səni incidə biləcək bir iş tuta
bilərəmmi? Yox, bu çıxış yolu deyildi və bütün qalan yollar da ürəyimcə olmazdı. İndi
isə, istəkli Marthenim, bizi çox uzun bir məsafə ayırmaqdadır, sözün düzü, mən indi
sənə öz işimdən danışmaq istəməsəm də, ancaq deyəsən, yalnız elə bununla bağlı
danışıqlarımız, bizim üçün, yalqızlığımızı unutduracaq təkbir araca çevrilmişdir.
Dünən küçədə atamla qarşılaşdım. O hələ də düşünüb-daşınmaqda, işlərinin
düzələcəyinə inanmaqdadır. Mən qardaşlarım Emanuellə Filipə məktub yazıb onları
atamızın işlərini yoluna qoymaq üçün yardım eləməyə çağırmağı düşündüm. Düzdür,
atam bunu istəmir, o həmişə öz gücünə arxalanan birisi olduğundan, ən çətin
günündə də kimdənsə kömək gözləməyib. Buna baxmayaraq, mən dünən Emanuelə
çox sərt bir məktub yazası oldum. Özüm də bilmirəm, nədən bu ağrı-acılarımdan
yazıb, sənin qanını qaraldıram!
downloaded from KitabYurdu.org