Azərbaycan Mədəniyyətində Ata Babalar Sözləri
Yüklə 1,1 Mb.
|
Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 138 Pişiyin qanadı olsaydı sǝrçǝlǝrdǝn ǝlamǝt qalmazdı. Pişiyin dǝrdi iti öldürǝr. Pişiyin yatan yeri isti kürsü dibindǝdir. Pişiyin yüyürmǝyi samanlığa qǝdǝrdir. Pişiyin gözü siçan deşiyindǝ olar. Pişiyin könlü samanlıqda idi, tazı da qovdu, samanlığa saldı. Pişiyini ağaja dırmaşdıraram. Pişiyiniz nǝrdivanımızı aparıb. Pirini tanımayanın aqibǝti pis olar. Pirimizǝ daş atmayın. Pinǝçinin mayası iynǝ ilǝ sapıdır.
Qab-qaşıq qonaqlığıdır. Qab sirkǝyǝ görǝdir. Qaba söz qaba hǝrǝkǝtdǝn pisdir. Qaba suyu tutduğu qǝdǝr tökǝrlǝr Qabaqda gedirǝm, deyirlǝr: - Bicdir; dalda qalıram, deyirlǝr: - Gicdir. Qabiliyyǝtin mǝktǝbi yoxdur. Qazan qarası gedǝr, üz qarası yox. Qazan qapaqsız olmaz, igid – papaqsız. Qazan dibi yalayanın adaxlısı göyçǝk olar. Qazan dedi: - Qızmışam! Çömçǝ dedi: - İndi bulanıb çıxmışam! Qazan oddan qızar, insan – sözdǝn. Qazan olsun, dolu olsun, yeyǝn tapılar. Qazanan kim, yeyǝn kim?! Qazanı özündǝn, qazananı özündǝn. Qazanına görǝ qaynat aşını. Qazanmaq çǝtin, xǝrclǝmǝk asan. Qazanmağa nǝ var, iş onu xǝrclǝmǝkdǝdir. Qazanc qudurub mayanı yeyib. Qazancım ata-anamın, öyrǝndiyim özümün. Qazancını itir, malını itir, duz – çörǝyi itirmǝ. Qazıya salam verdim, rüşvǝt deyil deyǝ almadı.
Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 139 Qaya dağa arxalanar. Qaya uçmasa, dǝrǝ-tǝpǝ dolmaz. Qayınana – bir çiçǝk, hǝr sözü gerçǝk. Qayınana, mǝgǝr gǝlin olmamısan?! Qayınana pambıq olsa belǝ, yerindǝn qalxsa, gǝlinin başını ǝzǝr. Qayınanalı gǝlinin dilinin altında fǝnd gǝrǝk. Qaynayan qazan qapaq saxlamaz. Qayınanan sǝni istǝyir. Qalxdığın yerǝ bir dǝ oturma, hǝr söhbǝtǝ atılma. Qamış bizim yerdǝ bitir, zurnanı özgǝ çalır. Qan-qan deyir, Qan yol vermǝz. Qana qan deyiblǝr. Qanan düşmǝn qanmaz dostdan yaxşıdır. Qanana işarǝ, qanmayana kötǝk. Qanacaqlı adam hǝm qanar, hǝm qandırar. Qanı qaradır. Qanının arasına girdi. Qanmaza nǝ demǝk?! Qanmazın başmağın cütlǝyǝndǝ deyǝr: - Qorxdu mǝndǝn! Qanmazla yoldaş olma, sǝni dǝ qanmaz eylǝr. Qanun zora tabedir. Qapıya gǝlǝni qovmazlar. Qapını döymǝsǝn açmazlar. Qapını gen qoy, dǝvǝ özü gǝlǝr. (Qapını gen qoy, dǝvǝsini allahdan istǝ!) Qara bulud yağış yağdırar. Qara qız bǝzǝnincǝ, toy ǝldǝn gedǝr. Qara qızın bǝxti olsaydı, anadan ağ doğulardı. Qara qızın dǝrdi var. Qara eşşǝk, ağ palan?! Qara eşşǝyin boynuna yüyǝn vurmaqla, ya dalına yǝhǝr qoymaqla qatır olmaz.
Qara gözlǝrinǝ aşiq olub. Qara gün qaralıb qalmaz. Qara günün ağ günü dǝ var. Qara günün ömrü az olar. Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 140 Qara sǝni basınca, sǝn qaranı bas. Qara xǝbǝr tez yayılar. Qaraya sabın, dǝliyǝ öyüd neylǝsin?! Qaranı yumaqla ağarmaz. Qarğa, mǝndǝ qoz var. Qarğadan gözǝl quş istǝdilǝr balasını göstǝrdi. Qarğanın qonaqlıq yeri peyinlikdir. Qardaş qardaş yaranıb, ciblǝri ayrı. Qardaş qardaşı bıçaqladı, sonra dönüb qucaqladı. Qardaş qardaşın pis gününü istǝsǝ dǝ, ölümünü istǝmǝz. Qardaş da dost olsa yaxşıdır. Qardaş olaq, tǝn bölǝk. Qardaşa baxarlar, bacısını alarlar. Qardaşıq, cibimiz ayrı. Qardaşın kiçiyi olunca, donuzun böyüyü ol. Qardaşlar savaşdı, ǝblǝhlǝr inandı. Qarı düşmǝn dost olmaz, yedirtsǝn yağı, balı! Qarın qardaşdan irǝlidir. Qarın doyuranı göz tanıyar. Qarın tox olanda çox şey yada düşǝr. Qarnı toxdur, gözü ac. Qarnı toxun qayğısı olmaz. Qaçan da allahı çağırar, qovan da. Qaçan yıxılmağa baxmaz. Qaçanı qovmazlar, yıxılanı vurmazlar. Qaçmaq da hünǝrdir, qovmaq da. Qaş düzǝltdiyi yerdǝ vurdu gözün çıxartdı. Qaş ilǝ göz arasında işini görür. Qaşqabağı yer süpürür. Qaşqabağından zǝhrimar tökülür. Qaşıq-qaşıq yığır, çömçǝ ilǝ paylayır. Qaşıqla verir, çömçǝ ilǝ başıma vurur. Qaşıqla yığdığını çömçǝ ilǝ dağıtdı. Qaşıyıram qanım çıxır, qaşımıram, canım çıxır. Qaşınmayan yerdǝn qan çıxardır. Qaşınmayan yeri qaşıma, qan çıxar. Qǝbahǝt çox vaxt öldürǝndǝ yox, ölǝndǝ olur. Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 141 Qǝbiristandan ölü qayıtmaz. Qǝdǝmi yüngüldür. Qǝdir-qiymǝt bilǝn deyil. Qǝlb bir şüşǝdir, sındırsan – yamamaq olmaz. Qǝlǝbǝ birlikdǝdir. Qǝlǝbǝ sevinc gǝtirǝr. Qǝlǝm qılıncdan itidir. Qǝm dağı yerindǝn qopardar. Qǝm insanı ǝridǝr. Qǝm, hara gedirsǝn? - ǝm yanına! Dǝm, hara gedirsǝn? - Dǝm dayına! Qǝmiş qoyma! Qǝnaǝt tükǝnmǝz bir dövlǝtdir. Qǝpiyǝ güllǝ atır. (Qǝpiyǝ mayallaq artır). Qǝnaǝt xǝzinǝdir. Qǝrib quşa yuvanı allah yetirǝr. Qǝrib dǝrdin tǝk ağlar. Qǝrib dostu olmayandır. Qǝribǝ bir salam min tümǝndǝn yaxşıdır. Qǝribi baxışından tanıyarlar. Qǝribin boynu uzun olar, dili qısa. Qǝriblik ağıl artırar. Qǝriblik cǝnnǝt olsa, yenǝ vǝtǝn yaxşıdır. Qiyamǝt o gün qopar, biri yeyǝr, biri baxar. Qiymǝtdǝn düşmǝk istǝmirsǝnsǝ, heç kǝsin qiymǝtdǝn düşmǝsinǝ çalışma. Qiymǝtli yük yüngül olar. Qisas qiyamǝtǝ qalmaz. Qismǝt göydǝn zǝnbil ilǝ enmǝz. Qismǝt olan qaşığa çıxar. Qismǝtdǝn artıq yemǝk olmaz. Qız alan alana kimi, qız verǝn ölǝnǝ kimi. Qız alan göz ilǝ baxmasın, qulağı ilǝ eşitsin. Qız alanın ya bir çuval qızılı, ya bir çuval yalanı gǝrǝk Yüklə 1,1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|