Azərbaycan Mədəniyyətində Ata Babalar Sözləri
Yüklə 1,1 Mb.
|
Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 150 Sǝn deyǝn oldu, mǝn deyǝn?! Sǝn deyǝn olsun, anjaq bazar pozulmasın! Sǝn deyǝn olsun, qal yatsın. Sǝn dǝ bir saqqal tǝrpǝt. Sǝn dǝdǝli, mǝn yetim. Sǝn doğru ol, ǝyri bǝlasını tapar. Sǝn duza gedǝndǝ, mǝn duzdan gǝlirdim. Sǝn elǝsǝn, mǝn belǝ. Sǝn içini ye, mǝn qabığını gǝmirǝrǝm. Sǝn işi buraxmasan, iş sǝni buraxmaz. Sǝn yediyini bilmirsǝn, mǝn doğradığımı bilirǝm. Sǝn yerindǝn tǝrpǝninjǝ, dağ-daşa dilǝ gǝlǝr. Sǝn kim, mǝn kim?! Sǝn get aşıq-aşıq oynamağa. Sǝn get özünǝ dost qazan, düşmǝn ojaq başında. Sǝn özünǝ gün axtar. Sǝn görǝn ağajları dibindǝn kǝsiblǝr. Sǝn güllǝ atan ol, barıtını mǝn verrǝm! Sǝn gündüz gedǝn yolları mǝn gejǝ ikǝn keçmişǝm. Sǝn meyxanaya gedirsǝn, mǝn mǝsjidǝ, bǝs bir-birimizi harada görǝk?! Sǝn mǝndǝn jan istǝ, mǝn deyim gözüm üstǝ! Sǝn mǝnim bir üzümü ağart, mǝn sǝnin iki üzünü ağardım. Sǝn mollaya gedǝndǝ, mǝn molladan gǝlirdim. Sǝn nǝ bilirsǝn ayı harada yumurtlar?! Sǝn nǝ hayda, mǝn nǝ hayda?! Sǝn orda, yaz, mǝn burda, kor olsun düşmǝnimiz! Sǝn öl, mǝn Ağjaqabulda sǝnin üçün dǝvǝ kǝsim. Sǝn öldün – borjdan qurtardın. Sǝn razı, mǝn razı, nǝ qǝlǝt elǝyir qazı?! Sǝn saydığını say, gör fǝlǝk nǝ sayır. Sǝn sapda durmaz baltasan. Sǝn sevdanı et, quyruq heybǝdǝdir. Sǝn sözü at, yiyǝsi özü götürǝr. Sǝn tǝrpǝninjǝ qırğı Şirvanı aşar. Sǝn haqq ol, haqq da sǝninlǝ olar. Sǝn çaldın! Sǝndǝn ehtiyajı olanı, başqasına möhtaj elǝmǝ. Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 151 Sǝndǝn kor it xeyir görmǝyib! Sǝndǝn mǝnǝ yar olmaz. Sǝndǝn hǝrǝkǝt, mǝndǝn bǝrǝkǝt. Sǝnǝ bir kǝlmǝ söz, mǝnǝ bir illik yol. Sǝnǝ bir toy tutaram ki, ǝlindǝn it ǝppǝyini alar!.. Sǝnǝ güvǝndiyim dağlar, sǝnǝ dǝ qar yağarmış?! Sǝnǝ mǝndǝn öyüd, dǝnini özün üyüd. Sǝnǝ, mǝnǝ nǝ şǝriǝt?! Sǝnǝ hǝr kim daş atsa, sǝn ona çörǝk at. Sǝnǝt ayrı, vǝrdiş ayrı. Sǝnǝt, qolda qızıl bilǝrzikdir. Sǝnǝt insanın xǝzinǝsidir. Sǝnǝtin pisi olmaz. Sǝnǝtkarın oğurluğun tutmaq olmaz. Sǝni alar da, satar da, xǝbǝr tutmazsan! Sǝni nǝ tapan deyǝr: - Yaşa! nǝ itirǝn deyǝr: - Hayıf! Sǝni istǝyirǝm, özümü sǝndǝn artıq istǝyirǝm. Sǝni istǝrǝm, çox istǝrǝm, bir gözümü yox istǝrǝm! Sǝni mǝnim qǝbrimǝ qoymayajaqlar! Sǝni öküz vursun! Sǝnin atın mǝnim arpamın güjünǝ yorğa gedir. Sǝnin vaxtın keçib, allah övladına ağıl versin. Sǝnin ipin ilǝ şǝlǝ bağlamaq olmaz. Sǝnin yumurtanın sarısı olmaz. Sǝnin üzün – dǝvǝnin dizi. Sǝninki nǝğddir, sǝn apardın. Sǝninki sǝndǝ, mǝnimki mǝndǝ. Sǝnsiz bir günümüz olmasın. Sǝpilmǝyǝn buğda göyǝrmǝz. Sǝrv ağajı nǝ qǝdǝr uja olsa, ǝsli yoxdur, budağında bar olmaz. Sǝrnij gǝtir, süd axtar. Sǝrt olma, mǝrd ol. Sǝrxoş biri iki görǝr. Sǝrxoş sǝrxoşu meyxanada görǝr. Sǝrxoşa mǝktub yazma ya oxuyar, ya oxumaz. Sǝrxoşdan dǝli dǝ qorxar. Sǝrxoşu it dǝ tutmaz. Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 152 Sǝrxoşu meyxanada, mollanı mǝsjiddǝ, dǝrvişi tǝkyǝdǝ tapmaq olar. Sǝrxoşun dǝniz topuğundandır. Sǝrxoşun mǝktubu meyxanada oxunar. Sǝrxoşun nǝ vejinǝ, alǝmi su aparsın. Sǝrçǝ qazan doldurmaz, qaz vur, qazan dolsun. Sǝrçǝ qazan deyil budunu verim, bir dǝvǝnin nǝyini verim?! Sǝrçǝ nǝdir ki, bozbaşı nǝ ola?! Sǝrçǝ olsun, ǝlimdǝ olsun, göydǝ uçan qazı neylǝrǝm?! Sǝrçǝdǝn qorxan darı ǝkmǝz. Sǝrçǝyǝ jib-jib öyrǝtmǝzlǝr. Sǝrçǝni bülbül adına satır. Sǝrçǝnin nǝğmǝsi yox, jib-jibi yox! Sǝrçǝnin jib-jibindǝn, toyuğu qaqqıldaması yaxşıdır. Sǝs ver, sirr vermǝ. Sǝs-küy ilǝ iş aşmaz. Sǝfalǝt çalışqan adamın qapısından baxar. Sǝfǝr mǝhǝk daşıdır. Sǝfǝrǝ gedǝn su götürǝr. Sǝxavǝt dövlǝtdǝn deyil, tǝbiǝtdǝndir. Sǝhvi dǝyirmançı eylǝr, buğda aparar, un gǝtirǝr. Sǝhǝr yemǝyini özün ye, günorta yemǝyini yoldaşına, axşam yemǝyini düşmǝninǝ ver. Sǝhǝr gedǝr naxıra, axşam gǝlǝr axura. Sǝhǝr gününǝ qızmayan axşam gününǝ heç qızmaz. Sǝhǝrin işini sǝhǝr gör. Sǝhrada gül bitmǝz, jahilǝ söz yetmǝz. Sidqnǝn qaradaşdan mǝtlǝb almaq olmaz. Sidr-kafuru müftǝ görsǝ uzanıb ölǝr. Siyasǝt nǝnǝ-bajı bilmǝz. Sizin aranızda ala qarğa balalamaz. Sizin qazanınız var, biz vuraq öz güvǝjimizi sındıraq?! Sizin evdǝ yeyǝk, bizim evdǝ oynayaq. Sirkǝ tünd olanda öz küpünü partladar. Sirkǝnin öz qabına zǝrǝri var. Silah sahibinǝ dǝ düşmǝndir. Silahla oynamaq olmaz. Sildim süpürdüm, silkindim çıxdım. Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 153 Siması boş, quşqunu boş. Sirr açandan el qaçar. Sirr vermǝ dostuna, o da deyǝr dostuna. Sirr saxlamaq mǝrdlikdir. Sirri sirr açar, kiri – kir. Sifariş ilǝ hǝjj qǝbul olmaz. Siçan qarasından minarǝ tikir. Siçan deşiyini satın alır. Siçan kimi bir gözü deşikdǝdir. Siçan kimi hǝr deşikdǝn baş göstǝrir. Siçan görǝndǝ pǝlǝngǝ dönǝn pişik, pǝlǝng görǝndǝ siçana dönǝr. Siçan olmamış qovurğa yeyir. Siçan olmamış dağarjıq dǝlir. Siçan sidiyinin dǝ dǝryaya xeyri var. Siçana araq versǝn, pişikdǝn pasport istǝr. Siçana dedilǝr: - Bu deşikdǝn çıx, gir o deşiyǝ, beş min altun verǝk sǝnǝ! Siçan dedi: - Bunda nǝ var? Mǝnzili yaxın, pulu çox?! Siçandan olan kǝsǝyǝn olar. Siçandan olan torba kǝsǝr. Siçanı öldürmǝk pişiyǝ oyundur. Siçanın anbara girmǝsinǝ yanmıram, başqasına yol göstǝrmǝsi mǝni yandırır. Sızağanı qaşıma, çiban edǝrsǝn. Sıyıq ilǝ yıxılan ev, aş bişir, viran olsun. Sınan qol sağalar, sınan qǝlb sağalmaz. Sınanmamış atın dal-qabağına keçmǝzlǝr. Sınıq qabda su qalmaz. Sınsın o baş ki, dost yolunda gǝrǝk olmaz. Sıradan çıxan qotur olar. Sıxıb suyunu çıxardarlar. Sıxıla-sıxıla behiştǝ getmǝkdǝnsǝ, oynaya-oynaya jǝhǝnnǝmǝ get. Sovqatın adı birdir. Soğan ajı olsa da süfrǝdǝ öz yeri var. Soğan eyib açandır. Yüklə 1,1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|