Azərbaycan Mədəniyyətində Ata Babalar Sözləri



 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

146

Savab adamı dilli eylǝr. 

Saqqal ağarıb, bel bükülüb, başda ağıl yox. 

Saqqal başa qurban olsun. 

Saqqal adama qazılığ vermǝz. 

Saqqal yox ikǝn bığ var idi. 

Saqqala xal düşdü – ürǝyǝ xal düşdü. 

Saqqalda feyz olsaydı, keçiyǝ Kǝramǝddin ağa deyǝrdilǝr. 

Saqqalı ağarıb, ağlı ağarmayıb. 

Saqqalı hǝr dǝllǝyin ǝlinǝ vermǝzlǝr. 

Saqqalım yoxdur, sözüm keçmir. 

Saqqalımı dǝyirmanda ağartmışam. 

Saqqalımı hǝlǝ ǝlǝ vermǝmişǝm. 

Saqqalın çıxmamış, kosaya rişxǝnd elǝmǝ. 

Saqqalıma soğan doğrayır. 

Saqqalını uşaq-muşaq ǝlinǝ vermǝ. 

Saqqız çeynǝmǝklǝ qarın doymaz. 

Saqqız çeynǝdikjǝ çürüyǝr. 

Saqqızını oğurlayıblar. 

Sağ baş yastığa gǝlmǝz. 

Sağ başına saqqız yapışdırma. 

Sağ ǝl verǝni sol ǝl gǝrǝk bilmǝsin. 

Sağ ǝli ilǝ haraylayır, sol ǝl ilǝ qovur mǝni. 

Sağ ǝlin başımıza! 

Sağ ǝlin rǝnji sol ǝlǝ haramdır. 

Sağ ǝlin sol ǝlǝ ehtiyajı var. 

Sağ yeri qarnı altındadır, onu da örkǝn kǝsib. 

Sağ gözün sol gözǝ etibarı yoxdur. 

Sağ ol, var ol, gül ol, bülbül ol, qǝfǝsdǝ olma! 

Sağa da vurur, sola da! 

Soldan vurur, sağdan biçir.  

Sağlam ruh sağlam bǝdǝndǝ olar. 

Sağlamlığın qǝdrini xǝstǝlǝr bilǝr. 

Sağlıq ǝn böyük varlıqdır. 

Sağlıq böyük nemǝtdir, qǝdrini bilmǝk gǝrǝk. 

Sağlıq ǝn böyük nemǝtdir, demǝ babam, yoxsulam. 

Sağlıq olsun, görǝrik! 

Sağlıq soltanlıqdır. 

---



 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

147

Sağlığında kor Fatma, ölǝndǝ badam gözlü. 

Sağsağan kǝkliyǝ baxar öz yerişini itirǝr. 

Sadağa – bǝlanı rǝf eylǝr. 

Sadağa qada qaytarar. 

Sadağa saraydan çıxmaz. 

Sadǝ yaşasan – yüz yaşaya bilǝrsǝn.  

Sadǝlik dǝ abadlığın bir növüdür. 

Saz olan yerdǝ sözü saza verǝrlǝr. 

Saz şadlıq gǝtirǝr. 

Sazına bülbül qonar. 

Sazlı ev – sözlü ev. 

Say, yerinǝ qoz qoy. 

Sayanın quluyam, saymayanın ağası. 

Sayılan gün tez keçǝr. 

Saymadığın deşikdǝn tülkü çıxar. 

Saymaz it adam qapar. 

Sakit başın ağrısı olmaz. 

Sakit olan salamat olar. 

Salavat güjǝ bağlıdır. 

Salavata işlǝyir. 

Salam var baş kǝsdirǝr, söyüş var ǝnam alar. 

Salam verdim, borjlu çıxdım. 

Salam-ǝlek, sağsağan, isti çörǝk, göy soğan! 

Salatçının sǝsi mollaya toy-bayramdır. 

Salyan arabası kimi jırıldayır. 

Sallaqxana kömǝyi arsız olar. 

Saman altından su yeridir. 

Saman yeyǝn eşşǝk torbasını özü daşıyar. 

Saman qala-qala qızıla dönǝr, qızıl qala-qala samana dönǝr. 

Saman sǝnin deyil, samanlıq ki, sǝnindir. 

Samanın tüstüsü göz çıxardar. 

Sandıq tulasıdır. 

Sanılı pul durumsuz olar. 

Sanjmayanı sanjmazlar. 

Sap üzülǝn yerdǝn qırılar. 

Sapdan asılıb. 

Sapın ujunu tapandan sonra iş yaxşı gedǝr. 

---



 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

148

Sar çalağanın dayısıdır. 

Sarala-sarala yaşamaqdansa, mǝrd-mǝrdanǝ ölmǝk yaxşıdır. 

Sarbanla qonaq olanın darvazası gen gǝrǝk. 

Sarı it çaqqalın dayısıdır. 

Sarı yağdan tük çǝkir. 

Sarı yağla yağlayır, sarımsaqla dağlayır. 

Sarsaq yaşamaq ömrǝ yamaqdır. 

Sarsaqlar olmasaydı, yaltaqlar ajından ölǝrdi. 

Satınalma qulunam! 

Saf armud sapdan düşmǝz. 

Saxla gönü, gǝlǝr günü. 

Saxla samanı, gǝlǝr zamanı. 

Saxsıya verǝ-verǝ, çıxar misin bahası. 

Sahibindǝn qabaq bostana girmǝ. 

Sahibinin yanında pişik dǝ it basar. 

Sahibsiz qoyunu qurd yeyǝr. 

Sahibsiz ev xarabdır. 

Sahibsiz mal yetimdir. 

Saç sǝfadan uzanar dırnaq jǝfadan. 

Saç ürǝkdǝn su içǝr. 

Saçı borj almaq mümkün olsaydı, keçǝlin nǝ dǝrdi vardı?! 

Sajı soyuq olanın kündǝsi küt gedǝr. 

Sǝbir ağajı hǝr bağda göyǝrmǝz. 

Sǝbir ajıdır, meyvǝsi şirin. 

Sǝbir edǝn muradına yetişǝr.  

Sǝbir edǝn salamat olar. 

Sǝbir eylǝ işinǝ, xeyir gǝlǝr başına. 

Sǝbir eylǝyǝn fǝrǝj tapar. 

Sǝbir eylǝyǝn çox yaşar. 

Sǝbir eylǝrǝm, sǝbir daşı, çatladı ürǝyimin başı. 

Sǝbr ilǝ halva bişǝr ey qora sǝndǝn, bǝslǝsǝn atlas olar tut 

yarpağından. 

Sǝbir kasam dolubdur. 

Sǝbir tǝkamülün babasıdır. 

Sǝbir jǝnnǝt açarıdır. 

Sǝbirin axırı xeyir olar. 

Sǝdaqǝt qǝhrǝmanın zinǝtidir. 

---



 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

149

 

Sǝkkiz yumurta verib, doqquz yumurta istǝyir. 

Sev sǝni sevǝni. 

Sevdanı sevda ilǝ yuyarlar. 

Sevǝni sevǝnǝ ver. 

Sevǝni sevilǝn injidǝr. 

Sevǝnin gözündǝ pǝrdǝ olar. 

Sevǝrǝm mǝni sevǝni, keçǝl ola, daz ola, sevmǝrǝm mǝni sevmǝyǝni, 

şah ola, şahbaz ola. 

Sevindim – quşum var, quşum var, aralığa çıxdı sǝrçǝ balası. 

Sevinj sevinj gǝtirǝr. 

Sevgi od deyil, amma oddan yamandır. 

Sevgi adamı yandırar. 

Sevgi adamı selǝ verǝr. 

Sevgilimǝ çataydım, rahat-rahat yataydım. 

Seyid jǝddinǝ arxalanar. 

Sel yüz gündǝ ovanı, dǝrd bir gündǝ ovar. 

Seçǝ-seçǝ düşdü seçmǝliyǝ. 

Sǝbǝbkarın evi abad. 

Sǝkkiz gün ömürǝ, doqquz gün çalışmaq lazımdır. 

Sǝksǝn, doxsan, bir gün varsan, bir gün yox! 

Sǝksǝnindǝ yaşayır, indi belin qurşayır. 

Sǝkkiz mıxa doqquz at bağlamazlar. 

Sǝlbǝni meyvǝli ağaja vurarlar. 

Sǝnǝ it saxlayanın, bir tikǝ artıq çörǝyi gǝrǝk. 

Sǝn ağa, mǝn ağa, inǝklǝri kim sağa?! 

Sǝn ağajı ǝlinǝ al, oğrunu it qapajaq. 

Sǝn ağajı götür, suçlu özünü bildirǝr. 

Sǝn adını çǝk, mǝn nişan verim. 

Sǝn atlı, mǝn piyada. 

Sǝn bir yeyib içmisǝn, mǝn dünyanı  gǝzmişǝm. 

Sǝn bir kişisǝn, mǝn bir kişi! 

Sǝn vuranda su çıxar, mǝn vuranda – qan?! 

Sǝn vurmadın, mǝn yıxılmadım, bǝs buna nǝ oldu?! 

Sǝn qoçaq oğlan ol, qaranlıq gejǝlǝr çoxdur. 

Sǝn dalını daşa ver, o qǝdǝr daş yığan olar ki. 

Sǝn deyǝn qarpızdır, fal-fal yeyǝrlǝr. 

---