Hicri 1218 (1804)-ci ildə Rusiya sərdarı knyaz Sisianov hücum ilə
Gəncəni aldı... İrəvan, Gəncə və Qarabağ əhalisi və əmirlərinin çoxu,
Qacar nəslindən olduğu üçün, onlar çox vaxt Şirvan ölkəsində sakin və
hökmran olmuşlar. Buna görə Dağıstan əhalisi bu hüdud sakinlərinə indi
də Qacar deyirlər.
I Şah Abbas Səfəvi 30000 qacar ailəsini buradan köçürdüb,
Xorasanın Mərv nahiyəsində və Astarabadın Mübarəkabad qalası
ətrafında yerləşdirdi. İranda hökumət sürən indiki şahların sülaləsi
Astarabad qacarları nəslindəndir. Doğrudur, "Məasiri-sultaniyyə"
müəllifi bu sülaləni Astarabadın qədim qacar sakinlərindən sayır, lakin
bunların babalarının Gəncə Şəmkiri ətrafında olmaları xalq arasında
məşhurdur. Şəmkir şəhəri xarabalarının aşağı tərəfində, çayın sol
sahilində, onların yurdları, ev və səkilərinin yeri Mehdibəyli adı ilə indi
də görünməkdədir.
Bu sülalədən olan Fətəli xan, Şah Təhmasibin yanında çox cah-
calala, əzəmət və iqtidara malik idi. Nadir şah, Şah Təhmasibə
yaxınlaşınca, şahın məzacını ondan çevirdi. Hətta hicri 1139 (1726)-cu
ildə onun işini bitirdi. Onun iki oğlu qaldı. Biri Məhəmmədhəsən xan
idi. Nadir şah dövründə Astarabad nahiyələrində üsyan qaldırıb məğlub
oldu və türkmən çöllərində dolanmağa başladı. O, Nadir şah
öldürüləndən sonra gəlib Təbəristan, İraq və Azərbaycanı aldı, sərdarlıq
ləqəbilə sikkə və xütbə sahibi oldu, Azad xan və Kərim xan Vəkil ilə
müharibə etdi. Axırda hicri 1178 (1759)-ci ildə öz nökərlərinin əlində
öldürüldü. Kiçik qardaşı Məhəmmədhüseyn xandan iki oğlan qalmışdı:
biri Ağa Məhəmməd xan, o biri Hüseynqulu xan. Kərim xan Vəkil girov
adı ilə bunları həmişə öz yanında saxlayırdı. Bu böyük əmirin
vəfatından sonra Ağa Məhəmməd xan Astarabada gedib, gündən-günə
cah-calalını və səltənət büsatını artırdı. Zəndiyyəyə qalib gəlib, tədricən
İraq, Təbəristan, Gilan və Azərbaycan ölkələrini fəth etdi. Hicri 1209
(1795)-cu ildə Qarabağı fəth etmək məqsədilə Xudafərin körpüsünü
təmir edib Pənahabad (Şuşa qalası) üzərinə yürüş etdi. İbrahim xan İran
qoşununun bu tərəfə keçməsinə yol verməmək üçün bu körpünü xarab
etmişdi. Ağa Məhəmməd xan Topxana mənzilində yerləşib, qalanı
mühasirə etməyə başladı. Təqribən bir aydan sonra Gürcüstana hərəkət
etdi. Qətl və qarətdən və Tiflis şəhərini xarab etdikdən sonra qayıdıb
Muğanın Çehilnam adlı yerində qışladı. Şirvan, Bakı, Şəki və Dərbənd
hakimləri ərizə və
152
hədiyyələr göndərib sədaqət izhar etdilər. Şəki hakimi Məhəmmədhəsən
xan Hüseyn xan oğlu, Ağası xanın oğlu Mustafa xanın əleyhinə təbliğat
aparmaq üçün öz inanılmış adamı, Hacı Seyid bəy adlı bir nəfəri Ağa
Məhəmməd xanın hüzuruna göndərdi. Lakin o, Məhəmmədhəsən xanın
özündən şeytanlıq etdi. Sərdar olan Qacar Mustafa xan Dəvəli, Mustafa
xanı cəzalandırmaq üçün təyin olundu. Məhəmmədhəsən xan da Şəki
qoşunu ilə zahirdə onun köməyinə təyin edildi. Şirvanlı Mustafa xan,
Xançobanı tayfasını toplayıb Ağsu şəhərini Fit dağına köçürməyə əmr
verdi. Yaşayış vəsaitinin azlığından və soyuğun şiddətindən əhalinin bir
çoxu fəlakət və zillətə məruz qaldı, bir çoxu da Qubaya və Dərbəndə
dağıldı. Sərdar gəlib şəhərdə qalan malları qarət etdi. Bundan sonra o,
Ağdaş mahalına, buradan da Xaçmaz mahalına gəlib, Tərkəş kəndində
dayandı. Məhəmmədhüseyn xanın qardaşı Səlim ağa bu hadisədən 8 ay
qabaq Cara qaçmışdı. O, Car və avar qoşunu ilə Əliskəndər Hüzzatinin
sərkərdəliyi ilə Şəkini almağa hərəkət etdi. Məhəmmədhəsən xanı
məğlub edib, şəhəri Gələsən-Görəsən adlanan yerə köçürdü.
Məhəmmədhəsən xanın yeddi oğlunu öldürtdü. Bunlardan biri qubalı
Fətəli xanın bacısı oğlu idi. Öz bacısını qarabağlı İbrahim xana verib,
onun qızını da özü üçün aldı. Məhəmmədhəsən xan yardım almaq
ümidilə sərdarın yanına gəldi. Sərdar əksinə olaraq Məhəmmədhəsən
xanın gözlərini çıxardıb, dustaq olaraq Təbrizə göndərdi, çünki
qabaqcadan Ağa Məhəmməd xan Şəki əhalisinin şikayətinə və Hacı
Seyid bəyin böhtan və iftirasına görə, Məhəmmədhəsən xanı kor etmək
xüsu-sunda ona fərman göndərmişdi. Bu hadisədən xəbər tutmaq üçün
Ağa Məhəmməd xan onu öz yanına çağırdı. O da 200 və ya 300 nəfərlə
orduya gedərkən, bir dəstə şirvanlıya rast gəldi. Sərdar döyüşdə
öldürüldü.
Bu zaman, rus qoşununun gəlməsi xəbəri alındı. Quba, Salyan və
Dərbənd hakimi Şeyx Əli xan dərbəndli Xızır bəy Hacı bəy oğlu
Qorçunu göndərib, Ağa Məhəmməd xandan kömək istədi. Lakin onun
qoşunu azuqə azlığı, heyvanların qırılması və qışın şiddətindən çox
pərişan bir halda idi. Həm də, ola bilsin ki, bəzi mülahizələrə görə
ruslarla müharibə etmək istəmirdi. Buna görə o, Xorasam almaq
məqsədilə Tehrana hərəkət etdi. Rus qoşunu da Şirvana daxil oldu.
Bu hadisənin təfsilatı belədir: Nadir şah ilə sülh bağladıqdan sonra
Rusiya ilə İran dövlətləri arasında həmişə dostluq əlaqəsi vardı.
153
Rus imperatriçəsi Anna İranovna, hicri 1152 (1740)-ci ildə təşrini-
əvvəlin (oktyabrın) 17-də vəfat etdi. Sonra Böyük Pyotrun qardaşının
qız nəvəsi III İvan iki aylıq uşaq ikən səltənətə təyin edildi. Anası Anna,
oğlunun əvəzində dövlət işlərini idarə etməyə başladı. 7 ay keçəndən
sonra Böyük Pyotrun qızı Yelizaveta ona qarşı üsyan qaldırıb, xas
bölüklərin köməyilə taxta oturdu. Anna oğlu və əri ilə bərabər həbsə
alındı. Yelizaveta 20 ildən artıq ölkənin abadlığına və millətin asayişinə
çalışıb, Rusiya padişahı oldu. Hicri 1174 (1761)-cü ildə kanuni-əvvəlin
25-də vəfat etdi. Vəliəhdi, Böyük Pyotrun qızı Annadan olan III Pyotr
taxta oturdu. 6 aydan sonra onun arvadı II Yekaterina padişahlığa keçdi.
O, ölkənin mülki vəziyyətini və qanunlarını aqilanə bir tərzdə
möhkəmləndirdi. Sülh və müharibə işlərini nizama salmaqla, öz
dövlətinin əzəmət və iqtidarını artırdı. Qafqazın cənub tərəflərində
asayişi bərpa etmiş olan Fətəli xan öləndən sonra hər bir işdə iğtişaş
əmələ gəldi. Bu zaman İranda yüksək bir iqtidara malik olan Ağa
Məhəmməd xan Qacar bu ölkəni tutmaq fikrinə düşdü. Gürcüstana
girib, qətl-qarətə başladı.
Hicri 1210 (1796)-cu ildə imperatriçə İran ilə müharibəyə başladı.
Qraf Zubovun baş komandası altında güclü bir qoşun göndərdi. General-
mayor Sobolev, itaət edib, yanına gəlmiş olan Məhəmməd xan şamxal,
Rüstəm xan üsmi və Təbərsəran qadisi Rüstəm ilə bərabər Dərbəndin 8
ağaclığına gəldi. Keçən il Rusiya dövlətinə ixlas göstərmək mərasimini
təzələmiş olan Şeyx Əli xandan tabe olmağı tələb etdi. O isə
gözlənilmədiyi halda müxalifət göstərdi. General həmin il şübatın
(fevralın) 11-də Dərbəndin xaricinə çatıb, şimal-tərəfdən mühasirəyə
başladı.
Bundan bir zaman keçəndən sonra Şeyx Əli xan, Kürə və Qazi-
qumuq hakimi Surxay xan, süvari və piyada olaraq, 20 min qoşun
hazırlayıb, rus ordusuna hücum etmək istədilər. General, mühasirəni
faydasız görüb, neysanın (aprelin) ikinci gecəsi qayıdaraq, Dərvaq çayı
kənarında yerləşdi. Neysanın (aprelin) axırında rus sərdarı qraf Zubov
külli qoşunla Dərvaq çayı kənarına yetişdi. Ertəsi gün Dərbənd üzərinə
hərəkət etdi. Quba və Dərbənd süvariləri şəhərin bir ağaclığında
kazaklarla müharibəyə girişdilər, məğlub olub geri qayıtdılar. Şəhər
darvazalarını bağlayıb, qalanı müdafiə etməyə başladılar. Təbərsəran
qadisi Rüstəm general-mayor Bulqakovu 10 min qoşunla Təbərsəranın
ortasından, Dərvaq dərəsindən və bərk meşəlik yollar-
154
Dostları ilə paylaş: |