dan keçirmişdi. O, mayısın (mayın) 3-də Dərbəndin cənub tərəfində
göründü. Şimal tərəfində və Şeyx Əli xanın tikdirdiyi böyük bürc
hücumla alındı. Burada dərbəndlilərdən bir çoxu öldürüldü və yerdə
qalanları qaçdılar.
Ertəsi gün iki tərəfdən şəhərə top, tüfəng gülləsi və qumbaralar
yağmağa başladı. Dərbənd əhalisi müqavimət göstərə bilməyib, Xızır
bəy Hacı bəy oğlu Qorçunu camaat tərəfindən vəkil göndərdilər. O da
aman istəmək üçün sərdarın hüzuruna gəldi, xahişi qəbul olundu. Qraf
Zubov, Şeyx Əli xanı Dərbənd və Qubanın əyan və mötəbər adamları ilə
hüzuruna çağırdı. O, bir neçə nəfərlə gəlib orduda saxlandı. 6 gündən
sonra Fətəli xanın qızı Pəricahan xanım Dərbənd və Qubanın müvəqqəti
hakiməsi təyin edildi. Xızır bəyin təhrikilə Dərbəndin mötəbər
adamlarından 10 nəfəri Hacı Tərxana (Həştərxana) göndərildi. General
Sobolev Dərbəndi mühafizə etməyə təyin edildi. Sərdar özü isə Qubaya
yola düşdü. Quba şəhərinin yarımağaclığında, Təpələr adlı yerdə üç gün
dayanıb Şabrana gəldi.
Bir gün səfər zamanı, Pirə Xəlil çölündə Şeyx Əli xan at çapmaq
bəhanəsilə qoşunun içindən çıxıb qaçdı. Bu əhvalatdan Quba şəhərində
həyəcan əmələ gəldi. Xanın köçü və ailəsi Buduq mahalında onunla
birləşdi. Qraf Zubov general Bulqakovu 5 min qoşunla Quba əhalisini
sakit etməyə göndərdi. Şəhərin və kəndlərin əhalisi öz yurdlarına
qayıtdılar. Şeyx Əli xan Qrız kəndinə gəlib, buradan Qəbələ yolu ilə
Axtıya və Misgincəyə getdi.
Rus sərdarı Bakıya getdi. Oranın hakimi Hüseynqulu xan pişvazına
çıxıb təltif edildi. Şəhərin mühafizəsi üçün bir dəstə soldat təyin olundu.
Sərdar özü isə Şirvana hərəkət etdi. Şirvan hakimi Mustafa xan ona tabe
olmayaraq, Ağsu şəhərini Fit dağına köçürtdü. Şirvanın qabaqkı hakimi
Qasım xan, öz damadı Yüzbaşı bəy Səfərəli bəy oğlu Hövzinin
köməyilə Qaraburqa dağından enib gəldi. Mustafa xan qarşı dura
bilməyib, Qarabağa getdi. İbrahim xan buna razı deyildisə də, oğlu
Məhəmmədhəsən ağa onun tərəfini saxlayırdı. Qasım xan ölkənin
mötəbər adamlarını toplayıb, Kür çayı kənarına rus sərdarının hüzuruna
gəldi. Bu xidmətin əvəzində Şirvan hökumətinə təyin edildi.
Pəricahan xanım da sərdarın əmrilə və ana qohumlarının yanına,
İlisuya getmiş olan kiçik qardaşı Həsən ağanı Qubaya gətirdi. Ölkənin
əyanları ilə bərabər sərdarın hüzuruna göndərdi. İmperatorun əmri
155
mucibincə ona qiymətli daşlar kəsb edilmiş cıqqa verildi və Quba
hökumətinə təyin edilərək geri qayıtdı.
Bu zaman Şeyx Əli xan Surxay xanın köməyilə 10 min nəfərlə Quba
şəhərinin yarımağaclığında olan Alpan kəndinə gəldi. Bulqakov onun
qarşısına min nəfər soldat və bir neçə top göndərdi. Aralarında şiddətli
döyüş oldu. Mövqenin çətin olması üzündən hər iki tərəfdən bir çox
adam öldürüldü, ruslar geri çəkildilər...
General Bulqakov Həsən xanla birlikdə Qubadan, Sobolev isə
Rüstəm xan Üsmi, Məhəmməd Şamxalın oğlu Mehdi bəy və Rüstəm
qadi ilə bərabər Surxay xanı cəzalandırmaq qəsdilə Dərbənddən Samur
kənarına gəldilər. Surxay xan naçar qalıb, aman istədi və sədaqətlə rus
dövlətinə itaət edəcəyinə and içib söz verdi. Qraf Zubov Kür çayı
kənarında qışladı, oradan Gəncəyə bir dəstə qoşun göndərdi. Gəncə
hakimi Cavad xan Ziyad xan oğlu tabe olmaq fikrilə qabağa çıxıb qalanı
təslim etdi. Qarabağlı İbrahim xan və şəkili Səlim xan da, elçilər və
məktublar göndərməklə ixlas və itaət göstərdilər.
Həmin il təşrin-saninin (noyabrın) 9-da imperatriçə II Yekaterina
vəfat etdi. Oğlu I Pavel rus səltənəti taxtında oturdu. Onun səltənət
işlərini nizama salmaq uğrundakı tədbirlərindən, dövlətin xarici və
daxili məsələlərindəki dəyişikliklərdən biri də bu idi ki, o, İran ilə
müharibəni dayandırdı və qoşuna geri qayıtmaq əmri verdi.
Hicri 1211 (1797)-ci ilin baharında vəzifədən kənar edilmiş olan qraf
Zubov, İran taxtına keçmək arzusu ilə bu səfərində onunla yoldaşlıq
edər Mürtəzaqulu xan Qacar ilə bərabər, Bakıdan gəmi ilə Hacı Tərxana
getdi. General Bulqakov bütün qoşunu ilə Dağıstan yolundan Qızlara
hərəkət etdi. Pəricahan xanım həmin il atası Məhəmməd Şamxalın
ölümü münasibətilə onun yerinə şamxallığa keçmiş olan Mehdi bəyə ərə
getdi. Fətəli xan sülaləsinin əsrlər boyu toplamış olduğu bütün malları
və qiymətli şeylərini özü ilə apardı, sair vərəsələri bundan məhrum etdi.
Bacısı Çimnaz xanımı da, Şeyx Əli xandan icazəsiz Rüstəm qadinin
oğlu Abdulla bəyə verdi. Həsən xan Qaytağa getdi. Rüstəm xan Üsmi
İlisu əmirləri xanədamndan olan onun anası Hürzad xanımı aldı. Rus
qoşunu hələ Kafiri səhrasında idi ki, Şeyx Əli xan Qazıqumuqdan
Dərbəndə gəldi.
Gəncəli Cavad xan hünərli və elm sevən bir adam olmaqla bərabər,
qaniçən və günah işdən çəkinməyən bir əmir idi. Ölkə əhalisi ondan üz
çevirmişdi və qonşu əmirləri də onun məhv olmasını arzu
156
edirdilər. Buna görə ruslar qayıtdıqları zaman Gəncə ölkəsini Gürcüstan
valisinə verdilər. Vali İrakli xan, qarabağlı İbrahim xan və şəkili Səlim
xan qoşunla Gəncənin xaricinə gəldilər. Şəmsəddinli Əli sultanı vali
tərəfindən naib sifətilə Gəncə hökumətinə təyin etdilər. Cavad xan
çarəsiz qalıb qaçmaq fikrinə düşdü. Lakin onun arvadı Şükufə xanım
adam göndərib, Əli sultan ilə mehmannəvazlığa başladı. Keçmişdə
Cavad xanın etmiş olduğu yaxşılıqları və onu həbsxana cəzasından necə
azad etdiyini ona xatırlatdı. Əli sultan da, zatında olan vəfadarlıq və
insanlığı üzündən, Cavad xanın hüzuruna gəlib, ixlas və təzim ilə
qalanın açarını təslim etdi və onun xidmətində durdu. Bu hadisədən
sonra Gəncə əhalisi ona tabe oldu. Ətrafa dağılmış xanlar da öz
mülklərinə qayıtdılar.
Digər tərəfdən Ağa Məhəmməd xan hicri 1210 (1796)-cu ildə
Tehrana varid olandan sonra səltənət tacım başına qoyub, Xorasana
hərəkət etdi. Məşhəd şəhəri asanlıqla alındı. Şahrux mirzə Nadirin
xəzinələrini ona verdikdən sonra vəfat etdi. Oğlu Nadir mirzə
Qəndəhara qaçdı, Teymur övladından Əfqan şahına pənah apardı.
Sonrakı il şah Şuşa qalasını almaq və Şirvan ölkəsini fəth etmək
qəsdilə 100.000 qoşunla səfərə çıxdı. Araz çayım keçəndən sonra
İbrahim xan Car nahiyəsinə qaçdı. Şuşa qalası maneəsiz və zəhmətsiz
zəbt edildi. Əliqulu xan Sərdar Şirvana təyin olundu. Qasım xan zahirdə
itaət göstərdi. Ruslar Qarabağdan qayıdandan sonra Qətran səngərinə
gəlmiş olan Mustafa xan, oradan şahın hüzuruna getdi. Bundan qorxuya
düşən Qasım xan Şirvam boşaldıb Şəkiyə qaçdı.
Gəncəli Cavad xan və bakılı Hüseynqulu xan da şahın hüzuruna
gəlib töhmət edildilər. Hələ bu üç nəfərin işinin axırı məlum deyildi. Bu
zaman, hicri 1211 (1797)-ci ildə həziranın (iyunun) 12-də, səhər
açılanda, həyatları qorxu altında olan saray xidmətçilərindən iki-üç
nəfər qaniçən şahın qəzəbindən qorxub onu öldürdülər. Keşik
əmirlərindən və sairdən bir neçə nəfər cavahir və qiymətli şeylərdən ələ
keçəni götürüb Tehrana qaçdı.
Ağa Məhəmməd xanın aşağıda yerləşmiş böyük ordusu da onun baş
əmirlərindən Sadıq xan Şəqaqinin başına toplandı. şahın qatilləri onun
qılınc, xəncər, bazubənd və sandıqçasını Sadıq xanın yanına
aparmışdılar. Sadıq xan Azərbaycanı fəth etdikdən sonra Qəzvin üzərinə
gəldi. Lakin şəhərə girə bilmədi. Öldürülən padşahın vəliəhdi
157
Dostları ilə paylaş: |