düzəldirlər. Məsələn, əl üçün sarğı dördbucaq parçadan biçilib düzəldilə bilər.
Burada barmaqlardan ötrü dəliklər açırlar.Yapışqanlı maddələrlə (leykoplastır,
kleol və s.) bərkidilən sarğıların bint sarğılarına nisbətən bir sıra üstünlüyü vardır.
Onlar sarğı materiallarının sərf edilməsi baxımından sərfəli, texniki cəhətdən
sadədir. Sarğı qoymaq üçün çox vaxt tələb olunmur, xəstəni sıxıb
ona əziyyət
vermir. Hazırda bu sarğılar geniş tətbiq edilir.
Leykoplastırla sarğı.
Leykoplastır lentinin eni müxtəlif olaraq rulonlar
(makaralar) şəklində buraxılır. O quru dəriyə yaxşı yapışır, lakin uzun müddət
işlətdikdə plastırın altındakı dəri qıcıqlanır, sarğı islandıqda isə (irinlə və s.)
dəridən qopur. Kiçik yaranın üstündə sarğı materialını saxlamaq üçün
leykoplastırın parçasını sarğının üzərinə qoyub plastırın sərbəst kənarlarını dəriyə
yapışdırırlar.
Dərmanların parenteral yeridilməsi
Dərmanların parenteral ( həzm yollarına düşmədən) yeridilməsi inyeksiya
(iynə ilə yeritmək) vasitəsi ilə həyata keçirilir: 1) dəri
daxilinə; 2) dəri altına; 3)
əzələ daxilinə; 4) vena daxilinə; 5) arteriya daxilinə; 6) qarın və plevra
boşluqlarına; 7) ürəyə; 8) döş sümüyü iliyinə; 9) onurğa beyni kanalına; 10) hər
hansı xəstə ocağa. Dərmanın tez və dəqiq dozada yeridilməsi bu üsulun əsas və
yaxşı cəhətlərindən biridir( dərman dəyişikliyə uğramadan bilavasitə qana
keçir). İnyeksiyanı şpris və iynə ilə edirlər. Şpris mayeni yeritmək və sormaq
üçün sadə nasosdur. Şprisin əsas hissələri: iki deşiyi olan içiboş silindr (böyük
deşik porşen,
kiçik deşik isə konusvari olub, iynə taxmaq üçündür) və oxlu
porşen, habelə dəstəkdən ibarətdir. Silindrin üzərində bölgülər vardır. Porşen
silindrin divarlarına kip toxunaraq, onda sərbəst hərəkət etməlidir. Şprisin
aşağıdakı növləri vardır: “Rekord”, “Lu Lyuer”, kombinə olunmuş şpris, birdəfə
vurulan şpris. İnyeksiya iynələri bir başı çəp kəsilmiş, digər başında şprisin
konusuna taxmaq
üçün kanula, yaxud muftası olan metal borucuqdan ibarətdir.
İynələr xrom-nikelli poladdan hazırlanıb.
Dəri daxilinə inyeksiya – ən səthi inyeksiya sayılır. Dəri daxilinə
inyeksiyaları diaqnostika məqsədi ilə ( vərəmi Mantu sınağı, brüsellozu – burne
sınağı) dərmana həssaslığı müəyyən etmək və yerli anesteziya (keyitmə) üçün
tətbiq edirlər.
Diaqnostika məqsədi ilə yeridilən mayenin miqdarı 0,01-1 ml-dir. İynənin
uzunluğu 15 mm, en kəsiyi - 0,4 mm. İynənin 40-45 olan ən nazik və qısa iynə
və bir qramlıq yaxşı kip şpris götürülür. Diaqnostik allergiya sınaqları və
dərmanlara həssaslığı müəyyən etmək üçün sınağa saidin içəri səthinin dərisinə
edirlər. İnyeksiya yerini spirtlə silir və dəri quruyana qədər bir az gözləyirlər.
İynənin kəsiyini yuxarı və iti bucaq altında, demək olar ki, dəriyə parallel
vəziyyətdə saxlayaraq, ucunu azca dəriyə elə batırırlar ki, onun yalnız deşiyi
dəriyə verir və təyin olunmuş miqdarda maye yeridilir.
Dəri altına inyeksiya – daha dərin inyeksiyadır. Onun dərinliyi 15 mm-dir.
İynənin uzunluğu 20 mm, en kəsiyi 0,4 mm. Dərialtı
inyeksiya çox vaxt
bazunun və budun xarici səthinə, nadir hallarda kürək və qarın nahiyyələrinə
vurulur. Sol əllə inyeksiya yerində dərini büküb tuturlar və iti hərəkətlə 45
bucaq altında iynəni kəsik yeri ilə yuxarı tutaraq iynəni 15 mm dərinliyə onun
əsasına yeridirlər.
Əzələ daxilinə inyeksiya – Əzələ daxilinə o dərmanları yeridirlər ki, onlar
dəri
altına
vurulduqda
ya
güclü
qıcıqlanma
verir
(akrixin
məhlulları, maqnezium-sulfat, müalicə), yaxud yavaş sorulur( biyoxinol,
bitsillin). Əzələ daxilinə inyeksiya üçün lazımi dərəcədə enli deşiyi 0,8-1 mm,
uzunluğu 6-8 sm olan iynə götürülür. Əzələ daxilinə inyeksiyanı sarğı
nahiyyəsinə edirlər. Sarğı əzələsi dörd kvadrata bölünür və iynə yuxarı
xarici
kvadrat nahiyyəsinə 90 bucaq altında vurulur.
Vena daxilinə inyeksiya – çox vaxt təxirəsalınmaz yardımın göstərilməsi
zamanı tətbiq olunur. Vena daxilinə inyeksiyalar dirsək nahiyyəsinin venasına,
bəzi hallarda said nahiyyəsinin, əlin xırda venalarına, uşaqlarda isə gicgah
venalarına vurulur. Vena daxilinə inyeksiyanı vuran zaman mütləq aşağıdakıları
yadda saxlamaq lazımdır ki, o, birbaşa qana keçir və aseptika qaydaları
pozulduqda, dərmanın dozası normadan artıq olduqda, venaya havanın və yağlı
məhlulun düşməsi ölümlə nəticələnə bilər.
İynənin uzunluğu 40 mm, en kəsiyi isə 0,8 mm olmalıdır. Xəstə uzanmış və
ya oturmuş olur. Xəstənin dirsək nahiyyəsinin altına yastıq qoyulur (ətrafın
dirsək nahiyyəsində maksimal açılma üçün). Bazu nahiyyəsinin orta hissəsinə
köynəyin və salfetin üstündən rezin turns qoyulur, lakin nəbz vurğuları mil
arteriyasında dəyişməməlidir. Xəstədən bir neçə dəfə barmaqları
yumub-açmaq
təklif olunur. Bunun nəticəsində qan durğunluğu əmələ gəlir, vena qabarır.
Spirtlə isladılmış pambıqla venanı periferiyadan mərkəzə doğru silmək. Şprisi
əlimizə götürürkən şəhadət barmağımız iynənin konyulyasını, ya muftasını fiksə
edir, qalan barmaqlar isə şprisin silindrini əhatə edir. Şprisdən hava köpükləri
çıxardılır. Sol əlimizlə dirsək nahiyyəsində dəri periferiya tərəf dartılır, vena
fiksə olunur.