26
müraciət etmişdir. Tarix elmləri namizədi Ş.K.Məmmədova
üzərində işlədiyi "Xülasətət-təvarix" əsərinin müəllifi Qazi Əhməd
Quminin məlumatları əsasında İsgəndər bəy Münşinin həyatı və
fəaliyyəli haqqında maraqlı qeydləri nəzərə çatdırmışdır. Belə ki,
"Xülasətət-təvarix" Azərbaycan tarixinin mənbəyi kimi" kitabında
oxuyuruq: "Qazi Əhmədin yazdığından aydın olur ki, məşhur
Azərbaycan tarixçisi, "Tarixe-aləmaraye-Abbasi" əsərinin müəllifi
İsgəndər bəy Münşi hələ kiçik yaşlarında onun şagirdi olmuşdur.
Qazi Əhməd Qumi "Gülüstani-hünər"də İsgəndər bəy Münşi
haqqında ətraflı məlumat verir: "İsgəndər bəy Münşi mənim
övladım kimidir. Onun xoşagələn xasiyyəti və gözəl keyfiyyətləri
vardır. Əvvəllər şahın dəftərxanasına getmişdi və şəriət
dəftərxanasında yazıçılığa başladı, təliq xəttini gözəl yazırdı. Elə ki,
həmin dəftərxananın işi mənə həvalə olundu, mən sənədləri və işləri
ona tapşırdım. Bir müddət səfərlərdə bir yerdə olurduq. Onda böyük
istedad müşahidə etdiyimə görə bəzi hökmlərin və müxtəlif
hadisələrin yazılmasını ona tapşırdım. Mənimlə olan dostluğu
sayəsində inşa işlərində, şahların hökmləri haqqında, kitab yazmaq
sahəsində get-gedə püxtələşdi və bu işə alışdı. Bir-iki ildən sonra
Divanın vəzarətindən azad olaraq Darül-İnşaya getdi. Onun kimi
sayaq (siyaq - Ş.F.) elmində mahir şəxs, xoşnevis və münşi az
tapılır. Sənədlərin tərtibi və tarixi kitabların yazılması indi ona
tapşırılıb. [İsgəndər bəy Münşi] sürətlə və zərif kitablar yazmaqda
dünyada yeganədir".
43
Yuxarıda işarə olunduğu kimi, həm İsgəndər bəyin özü,
həm də onun qardaşı oğlu Məhəmməd Saleh şer yazmaq məharətinə
malik şəxslər olmuşlar. Ç.A.Stori yazır: "İsgəndər bəy Münşinin
qardaşı oğlu Məhəmməd Salehin yazdığı üç maddeye-tarix
(xronoqramma) "Tarixe-aləmaraye Abbasi"də xatırlanır (İrəc Əfşar
nəşri, II hissə, səh. 837, 968, 1013)".
44
Ç.Stori Məhəmməd Saleh
tərəfindən yazılan "İnşa" adlı əsərin Tehran Universitetində
mikrofilm şəklində saxlandığını da bildirir.
45
Həqiqətən də, İsgəndər
bəy bu qardaşı oğlunu qiymətləndirmiş və onu "Əziz fərzənd"
("Fərzənde-ərcomənd"), əsərinin iki yerində isə "bu vərəqlər
43
Şükufə Məmmədova. "Xülasətət-təvarix" Azərbaycan tarixinin mənbəyi kimi,
Bakı, 1991, səh. 11-12.
44
Ç.A.Stori. Göst. əsər, III hissə, səh. 1471.
45
Ç.A.Stori. Göst. əsər, III hissə, səh. 1471.
27
müəllifinin qardaşı oğlu fərzənd Məhəmməd Saleh" kimi qələmə
vermişdir.
İsgəndər bəy Münşinin şairliyinə gəldikdə isə, deyə bilərik
ki, o, əsərində təsvirini verdiyi Dəmdəm qalasının möhkəm
bürclərindən birinin "Hatəm bəy Ordubadi tarəfindən alınmasını və
həmin tutulan bürcün bu qalanın fəthi demək olduğunu bildirərək
özünün bir rübaisini oxucunun nəzərinə çatdırır.
46
"Tarixe-aləmaraye-Abbasi"nin bir neçə yerində Nizami
Gəncəvi bir neçə dəfə xatırlanmış, onun şerlərindən misallar
gətirilmişdir. Kilabda həmçinin oxuyuruq: "Şah [bundan sonra]
çıxıb Ordubada yollandı. O vilayətin havası əlahəzrətin külək sürətli
atının qopardığı tozanaqdan ətirləndi. Məşhur söz ustadı (soxənvəre-
nami) Şeyx Nizami həmin məmləkətin vəsfində demişdir:
"Turac, kəklik salıb elə qaraltı,
Quşlarla doluydu ağaclar altı.
47
İsgəndər bəy Münşi Ordubadda olarkən fars poeziyasının
görkəmli nümayəndələrindən biri olan Hafiz Şirazini (1325-1390)
xatırlayaraq yazır:
"Ordubad olduqca ürəkaçan və ürəyəyatan bir qəsəbədir.
Onun şimal tərəfindən Araz çayı axır ki, Şirazın söz sahibi Xacə
Hafiz o yerin gözəl sahillərinin mədhində buyurmuşdur:
Ey səba, keçsən Araz sahillərindən sən əgər,
Torpağından busə al ki, qoy ətirlənsin nəfəs".
48
(Tərcümə Şahin Fazilindir).
Yaxud başqa bir misal: "Tarixe-aləmaraye-Abbasi"nin
müəllifi öz kitabında Xacə Nəsirəddin Tusi və Hatəm bəy
Ordubadidən, habelə bir daha Ordubaddan söz açaraq, bu
"cənnətməkan yer" haqqında şair Əli Nəqi Kəmrəinin şeirindən bir
beyt gətirməklə belə yazır:
46
Tarixe-aləmaraye-Abbasi (İrəc Əfşar nəşri), II kitab, səh. 808.
47
Yenə orada, səh. 878.
48
Tarixe-aləmaraye-Abbasi (İrəc Əfşar nəşri), II kitab, səh. 722; Bax: "Şərq" tərcümə
toplusu, № l, Bakı, 2004, səh. 26.
28
"Ordubad Qapan (Qafan - Ş.F.) dağının ətəyində
yerləşmişdir və suyunun təmizliyi, bağ-bağatının meyvəsi,
çeşmələrinin gözəlliyi ilə bütün aləmdə məşhurdur. Dünyada elə bir
yer və ölkə yoxdur ki, bu lətafətdə və şirinlikdə su çeşmələrinə
malik ola bilsin. Oranın camaatı möhkəm təşəyyəxislətdirlər (qatı
şiədirlər - Ş.F.), kəramətli səfəviyyə xanədanına sadiq olmaları ilə
məşhurdurlar. Belə ki, məhz buna görə də rumiyyənin (osmanlıların
- Ş.F) ağalığı vaxtı bir neçə dəfə qətliam olunmuşdur. O zaman
həmin cənnətməkan yer dağıldı, əhalisinə, xüsusilə ustadül-bəşər və
nəsirül-millət və din (bəşər ustadı və millət və dinin himayəçisi -
Ş.F) olan Xacə Tusinin ali nəsriyyə-tusiyyə təbəqəsinə böyük
sədəmə dəydi. Həmin pərişanlığın iqbal qüvvəsi ilə aradan
qaldırıldığı bu vaxtlarda Ordubad şahanə inayətə layiq görüldü,
bütün divan vergilərindən azad olundu, Azərbaycan vilayətində
oraya bənzər başqa bir yerə bu imtiyazlar verilmədi. Cəm (Cəmşid
padşah - Ş.F) iqtidarlı etimadüddövlə (dövlətin etimadlı adamı, yəni
baş vəzir - Ş.F) Hatəm bəy də o ali silsiləyə mənsubdur. Bu
sətirlərin müəllifi uzun müddət həmin fələk ehtişamlı alicənab
şəxsin məclislərində iştirak etdiyindən və onunla həmsöhbət
olduğundan, o ali sülalə üzvlərindən bir neçəsi barədə məlumat
verməyi məqsədə müvafiq sayır.
Xülasə, o uca təbəqə öz ulu babalarının fəzilət və əqli
üstünlüklərindən bəhrələnmişdir. Həmin iqbal sahibləri barədə Şeyx
Əli Nəqi Kəmrəi nəzm yazmış, gözəl beytlər və ürəkaçan mənalı
sözlər söyləmişdir:
"Ordubad torpağının hətta tikanlıqları da
Daima fəzlü hünər meyvəsinə sahibdir"
(Tərcümə Şahin Fazilindir).
Onların (Hatəm bəy Ordubadi nəslinin - Ş.F) əksəriyyəti
göfünüşcə gözəgəlimli, pəhrizkar, daxili qabiliyyətə və istedada
malik, nəfsi tox, gözəl əxlaqlı olduqlarından o diyarın bütün camaatı
tərəfindən həmişə sevilmişlər. O da (Hatəm bəy Ordubadi - Ş.F)
yüksək rütbəli dövlət xadimi olub, təmiz əxlaqlı, nəfsi tox, xalqın
yaxşılığını istəyən adam idi və qabiliyyəti, işgüzarlığı ilə məşhur
olduğundan ali divanın vəziri rütbəsi ilə şərəflənərək, iyirmi ilədək
Dostları ilə paylaş: |