37
II F Ə S İ L
NAXÇIVAN XANLIĞININ ƏHALİSİ və ONUN
ƏSAS MƏŞĞULİYYƏT SAHƏLƏRİ
II.1. Əhalinin etnik tərkibi və köçürülmə siyasəti
Naxçıvan xanlığının hələ qədim dövrlərdən təşəkkül
tapmış təbii-iqlim şəraiti insanların yaşayışı və təsərrüfat
fəaliyyəti üçün əlverişli idi. XIX əsrin
əvvəllərində tərtib edilmiş
mənbənin verdiyi məlumatdan aydın olur ki, xanlığın əhatə
etdiyi 4500 verst
1
ərazisinin şimal hissəsi sıx meşəliklərlə əhatə
olunmuş hündür dağ silsiləsindən, mərkəz hissəsi kol-kosla
örtülmüş təpələrdən, Araz çayı boyunca uzanan cənub
hissəsi isə
ovalıqlardan ibarət idi.
2
Əkinçiliklə məşğul olmaq daha əlverişli
olan ovalıqların ümumi sahəsinin 850 versti Naxçıvan, yerdə
qalan 99 versti isə Ordubad bölgəsinin payına düşürdü.
3
İqlim
şəraiti baxımından Naxçıvan diyarının qışı soyuq, yayı isə isti
keçirdi. Ovalıqlar yayda çox isti olduğundan əhali yaylaqlara
qalxardı.
4
Naxçıvan xanlığında təşəkkül tapmış isti və quru iqlim
şəraiti əkinçiliyin inkişafı üçün süni suvarmanı həyati zərurətə
çevirirdi. Öyrənilən dövrdə xanlığın ərazisindən axan doqquz
çay süni suvarma sisteminin yaradılmasında mühüm rol
oynayırdı. Bu çaylardan ən böyüyü olan Araz çayının bu diyarın
ərazisindəki uzunluğu 125 verstə bərabər idi.
5
Araz çayı ilə
bərabər xanlığın ərazisindən Arpaçay, Naxçıvançay, Əlincəçay,
Ordubadçay, Ustupuçay, Gilançay, Əylisçay, Vənəndçay axırdı.
6
Yaşayış yerlərinin coğrafiyası baxımından Naxçıvan xanlığı-
1
NƏST, s.3, 185 (verst – 106 km-ə bərabərdir).
2
Yenə orada, s.3, 187.
3
Yenə orada, s. 13, 186.
4
Yenə orada, s. 24, 25.
5
Yenə orada, s. 13, 186.
6
Yenə orada, s. 6-13, 186-187.
38
nın əhalisi əsas etibarilə münbit torpaqlarda və suvarılması asan
olan
sahələrdə, çay kənarında özlərinə məskən salmışlar.
1
Rusiya tərəfindən işğal edildikdən sonra rus məmurları tə-
rəfindən tərtib olunmuş statistik məlumata əsasən, Naxçıvan
şəhəri daxil olmaqla, eyni adlı dairənin mahallarında 6177 ailə
yaşayırdı. Bunların da çoxu (3450 ailə və yaxud 55,9%-i)
Naxçıvan mahalının payına düşürdü. Ailə sayına görə Naxçıvan
mahalından sonra qərb və şərq hissəsinə ayrılan Dərələyəz
mahalında 1272 ailə (20,6%) yaşayırdı. Sonra ardıcıllıqla Əlincə
mahalı (718 ailə - 11,6%), Naxçıvan şəhəri (502 ailə və yaxud
8,1%) və Xok mahalı gəlirdi (235 ailə - 3,8% ).
2
Eyni dövrdə, Ordubad şəhərində və Ordubad mahalında
(Ordubad, Əylis, Dəstə, Cənənab və Bilev) 2292 ailə yaşayırdı
3
.
Burada isə əhalinin çoxu ailə baxımından Ordubad mahalında
(633 ailə və yaxud dairə üzrə ümumi ailə sayının 27,7%-i) və
Ordubad şəhərində cəmlənmişdi (515 ailə və yaxud 22,5%-i).
Yerdə qalan mahallar isə ailələrin sayı baxımından o qədər də
böyük deyildi: Bilev mahalında 388 ailə (16,9%), Dəstə ma-
halında 319 ailə (13,9%), təqribən bir qədər də Əylis mahalında
(318 ailə), 119 ailə isə (5,2%) Cənənab mahalında yaşayırdı.
Göründüyü kimi, Naxçıvan diyarında cəmi 8469 ailə
yaşayırdı ki, bunun da 72,9%-i Naxçıvan mahalının, 27,1 %-i isə
Ordubad mahalının payına düşürdü.
Əgər hər ailənin tərkibini orta hesabla 5 nəfərdən götürsək,
onda Naxçıvan diyarında 42345 nəfərin (Naxçıvan mahalında
30885 nəfər, Ordubad mahalında isə 11460 nəfər) yaşadığını
müəyyən etmiş olarıq.
XIX əsrin birinci rübündə (Rusiya işğalından əvvəl), Nax-
çıvan xanlığının ərazisində İran dövləti tərəfindən daha bir inzi-
bati-ərazi bölgüsü, Məvazi-Xatun mahalı yaradılmışdı.
4
9 kənd-
dən ibarət olan bu mahal, ona daxil olan kəndlərin adlarından da
1
Yenə orada, s. 64, 193, 196.
2
NƏST, s. 65, 69, 73, 77, 79-80, 193, 196.
3
Yenə orada, s. 193-196.
4
И.Шопен. Göstərilən əsəri, s.611.