Müsəlman məktəblərini ixtisaslı müəllimlərlə və dərs vəsaitləri ilə təmin
etməyi mümkün olmaması nəzərdə tutulan proqramın həyata keçirilməsunə mane
olurdu. Təhsilin həcmi ruhanilər hazırlamaq üçün kifayət deyildi və bu məktəblər
uzun illər ərzində təşəkkül tapmışmədrəsələrə qarşı dura bilərdi. Bununla birlikdə
bu kurslar dini məktəblərin bütün nöqsanlarını qoruyub saxlayırdı. Beləliklə,
ruhanilərə müsəlman məktəblərində hazırlamaq vəzifəi həll edilməmiş qalırdı.
Lakin şagirdlərin bu məktəblərə axını onların həm də rus tədris müəssisələrində
sayının artmasına yardım göstərdi. Çar məmurları yerli əhali arasında təhsilə güclü
meyil olduğunu etiraf etməyə məcbur olmuşdular [41]. Bununla belə rus
məktəblərinə inamsızlıq xeyli zəiflədi. Onların üstünlüyü aydın oldu. Beləliklə,
müsəlman məktəbləri azərbaycanlı əhali arasında rus təhsilini yaymaq işində onun
üzərinə qoyulan vəzifələri doğrultdu.
Proqramların həddən artıq məhdud olmasına ixtisaslı pedaqoqların
çatışmazlığına, təhsilin keyfiyyətinin aşağı olmasına baxmayaraq, rus dövlət
məktəbləri Azərbaycanı qəza mərkəzlərində yaşayan azərbaycanlıların, ləzgilərin
və digər xalqların uşaqlarına ümumi ibtidai təhsil verə bilən yeganə pulsuz təhsil
müəssisələri idi. Təhsil sistemində aparıcı yer məhz bu məktəblərə məxsus idi. Rus
dövlət təhhsili müəssisələri bütün nöqsanlarına, çarizmin şovinist məqsədlərinə
baxmayaraq, Azərbaycanın xalq maarifi tarixində müsbət rol oynamışdır.
§ 2. ELM. ĠCTĠMAĠ FĠKĠR
Ölkənin sosial və iqtisadi inkişafı ilə meydana gələn yeni maddi və
mənəvi tələbat Azərbaycanın savadlı adamlarının elmi, ədəbi, fəlsəfi maraq
dairələrini xeyli dərəcədə yeniləşdirir və genişləndirir. Dünyəvi təlim və tərbiyə
ocaqlarının, xüsusilə qəza məktəblərinin, dövri məbuatın və milli teatrın
rüşeyimlərinin meydana gəlməsi xidmətdə olan köhnə ziyalıların mənəvi cəhətdən
yeniləşməsinə, yeni, müasir tipli ziyalıların yaranmasına yardım göstərirdi.
Qabaqcıl zadəgan ziyalıları Avropa maarifi ilə tanış olmağa başlayırdılar. Bunu
nəticəsində Azərbaycanda elmi təfəkkürün fəlsəfə, filologiya, coğrafiya,
astronomiya kimi ənənəvi sahələri nəzərə çarpacaq dərəcədə canlanır və inkişaf
edirdi. Faktlara və şəxsi təcrübəyə əsaslanan dəqiqi və əsaslandırılmış konkret elmi
tədqiqatlar meydana gəlirdi. Belə bir şəraitdə Azərbaycan alimləri, hər şeydən
əvvəl, doğma diyarın tarixi keçmişini dərk etməyə daxili tələbat hiss edirdilər.
Vətən tarixini bilmək həvəsi öz əsərləri ilə Azərbaycanda gerçək tarixi bilikləri
yayan və inkişaf etdirən vətənpərvər ruhlu tarixçilərin və salnaməçilərin bütöv bir
nəslinin meydana gəlməsinə yardım göstərdi. Onlar ilk mənbələr, canlı şahidlər,
maddi mədəniyyət abidələri əsasında Azərbaycanın, onun ayrı-ayrı xanlıqlarının
tarixini öyrənirdilər.
Vətən tarixinin yaratmağın əhəmiyyətrini ilk dəfə dərk edənlərdən biri
Abbasqulu Ağa Bakıxanov idi. (1794-1846) olmuşdur. O, Bakı xanlarının
nəslindən idi. A.Bakıxanov o dövr üçün dərin müəslman təhsili almışdı. 1820-ci
ildə o, Tiflidə rus ordusunda xidmətə daxil olmuş və o vaxtdan 25 il ərzində
Əlahiddə Qafqaz korpusu komandanlığının yanında Şərq dilləri üzrə tərcüməçi
işləmişdi. Bu xidməti dövründə Bakıxanov Gülüstan sülh müqaviləsi ilə nəzərdə
tutulmuş İranla sərhədləri müəyyənləşdirmə komissiyasının işində, onun Qarabağ
əyalətinin təsvirində Rusiyanın İran və Türkiyə ilə müharibələrində xüsusilə
Türkmənçay sülhünü bağlamaq üçün onların danışıqlarında həmçinin rus ordusu
hissələrini Qafqaz dağlıları ilə müharibələrində və diplomatik danışıqlarında fəal
iştirak etmişdi. Bu vəzifədə təcrübəli zabit-tərcüməçi, Şərq dilləri ədəbiyyatının
böyük bilicisi kimi şöhrət qazanmış A.Bakıxanov rus ordusunun polkovniki
rütbəsinə qədər yüksəlmiş, bir sıra rus, İran və Türkiyə orden və medalları ilə təltif
olunmuşdu.
Çoxillik tərcüməçilik fəaliyyəti, ərəb və fars filologiyasının dərindən
öyrənmək, təhsil görmüş zabitlərlə təmasda olmaq A.Bakıxanovda elmi-tədqiqat
işinə dərin maraq oyatdı. Eyni zamanda həm də Cənubi Qafqazın müstəmləkə idarə
sistemindən narazı olan A.Bakıxanov hərbi xidmətdən getmək, özünü tamamilə
elmi axtarışlara həsr etmək qərarına gəldi. Müddətsiz məzuniyyət almaq üçün
A.Bakıxanov 1833-cü ildə Peterburqa uzunmüddətli səfər etdi. O, 9 aya yaxın
Varşavada və Peterburqda qaldı. Özünün Peterburqa səfərini A.Bakıxanov haqlı
olaraq ona ―Avropa mədəniyyəti ilə yaxından tanış olmaq‖ imkanı verən səyahət
hesab edirdi. O, öz tərcümeyi-halında yazırdı: ―Mən ürək və ağıl üçün maraqlı olan
çox şey gördüm və onlardan faydalanmağa çalışdım‖ [42]. 1835-ci ilin əvvlindən
Bakıxanov özünü demək olar ki, bütün əsərlərini yaratdığı Quba
əyalətinin Əmsar kəndinə köçür.
A.Bakıxanov 1845-ci ildə Məkkəyə ziyarətə gedir. Özünün Yaxın Şərq
ölkələrinə səfərindən həm də elmi məqsədlər üçün istifadə edir. Tehranda o, iki
aydan çox ləngidi və ―burada alimliyi və həm də davranışı ilə ümumi hörmət
qazana bildi‖ [43]. O, İstanbulda olarkən 1846-cı ildə burada türk dilində çap
olunan ―Əsrarəl-məlaküt‖ (―Səma şadlığının sirləri‖) adlı astronomik əsərini türk
sultanına hədiyyə etdi. A.Bakıxanov 1846-cı il dekabrın ortalarında Məkkədən
qayıdarkən, Ərəbistanda, Vədiyi-Fatimə deyilən yerdə vəfat etdi [44].
Özünün alim, tarixçi və şair şöhrətilə A.Bakıxanov rus zabitləri arasında
yaxşı tanınırdı. O, A.S.Qriboyedov, A.A.Bestujev-Marlinski, A.S.Puşkin, sürgündə
olan polyak şairi Faddey (TadeuşLada) Zabolotski ilə sıx təmasda olmuş və
onlarla dostluq edirdi.A.Bakıxanovun şəxsiyyəti Azərbaycanın bu görkəmli alim-
mütəffəkirinin portretini yaratmış rus rəssamları V.İ.Moşkovu və Q.Q.Qaqarini də
maraqlandırırdı.Qazan və Peterburq şərqşünasları M.C.Topçubaşov,M.Kazımbəy,
F.Şarliya, X. Fren, P.İ.Brosse, İ.Berezin, B.Dorn onu yaxşı tanıyırdılar.Fransız və
alman səyyahları qraf Süzanne, K.Kox,F Bodenşted Qubada və Tiflisdə
Bakıxanovla görüşmüş, onun haqqında öz xatirələrini yazmışdılar. A.Bakıxanovu
Azərbaycanın,Gürcüstanin və Ermənistanın yazıçı, şair və mədəniyyət xadimləri,