Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
63 nökərrər qazanı keçələ verir. Keçəl qazanı evə götürüf gəlir. Nənəsinə deer ki, nənə, indi gedirəm hamamçıynan hak-hesa- vı çəkəm. Keçəl hamama çatıf hamamçını eşiyə çağırır, deer ki, mənim eşşəyimi ver. Elə hamamçı ağzını açır ki, səs-küy salsın, keçəl yavaşca toxmağı çıxarıf deer: – Vur, toxmağım, vur. Toxmax hamamçını o qədər vurur ki, hamamçı huşunu itirir. Keçəl toxmağı saxlıyır. Hamamçı özünə gəlir, qaça-qa- ça gedif keçəlin eşşəyini gətirif özünə verir. Keçəl eşşəyi gö- türüf evlərinə gəlir. Nənəsinnən görüşüf öpüşür. Bunnan son ı ra onnar şad-xürrəm öz damlarının altında yaşıyıllar. Sizi də şad, xürrəm olasınız. 2-3. NARDANXATIN 2. Bir arvat varıydı. Bu arvadın yeddi oğlu varıydı, ancax qızı yoxuydu. Günnərin bir günü arvat boylu olur. Qardaşdar bir həfdəlih səfərə gedəndə analarına tafşırıf deellər: – Ana, əyər bu dəfə də oğlun ı olsa, biz evdən çıxıf gedə- jiyih. Anası yalvarır, yaxarır. Ancax görür oğlannarı dediyin- nən dönmür. Onda belə bir şərt qoyullar: – Biz səfərdən gələndə gəlif qapının ağzına baxajıyıx. Oğ- lun ı olsa, qapıdan xançal asarsan ı , qızın ı olsa, muncux asarsan ı . Oğlannar gedillər. Bunnar gedən kimi arvat qon ı şularına qaçıf əhvalatı danışer. Arvat yater, gəlif bir qəşəh qızı olur. Arvat söyüncəh oluf boğazındakı muncuğu çıxarıf qapıdan aser. Paxıl qon ı şu görür kün, oğlannarın gələn vaxdıdı. Gejə yarısı muncuğu çıxarıf xançalı aser. Səhər oğlannarı gələndə görüllər ki, qapıdan xançal asılıf. Kor-peşman dala qayıdellar. Arvat söyüncəh qalxer ki, büyün oğullarım gələjəh. Eşiyə çı- 64 xanda görür kün, muncuğun yerinnən xançal asıflar. Arvat ağ- leer, kışqırer, ancax noolsun, olan oluf, keçən keçif. Vax keçer, qız böyüyür. Bu qızın bir iti varıydı. Qız söz danışanda bu itin canına and içərdi. Bir gün qon ı şularının qız- darıynan oturuf coraf toxuyanda bir qızın yumağı iter. Biri qardaşının canına and içer ki, yumağı mən götürməmişəm, bi- ri bacısının canına and içir. Bu qız da ala itinin canına and içer. Qon ı şuları bunu eşidif deer: – Ay qız, sənin ı ki yeddi qardaşın ı var. Sən niyə qardaş- darın ı ı qoyuf ala itin ı in canına and içersən ı ? Qız məhətdəl qalıf deer ki, nətəri mənim yeddi qardaşım var? Qon ı şu arvat deer: – Sən mənə inanmırsan ı sa, get anan ı nan soruş. Qız öyə gəler, anasınnan soruşur: – Ana, mənim yeddi qardaşım var? Qızdar mənə deer ki, sənin ı yeddi qardaşın ı var. Arvat ağlıyıf deer: – İndiyə kimi mən sənə heş nə demirdim. Əmbə indi hər şeyi açıf söylüyəjəm. Arvat pütün əhvalatı olduğu kimi danışer. Qız deer: – Onda, ana, mən gedirəm qardaşdarımı axdarmağa. Anası deer: – Qızım, dəli olufsan ı , nədi, sən hardan gedif onnarı ta- pajan ı ? Anası görür, qız əl çəhmer. Axırda qızın yoluna hazırrıx görür. Qız anasınnan vidalaşıf, ala itini götürüf yola tüşür. Az gedellər, üz gedellər, dərə-təpə düz gedellər. Gedif bir öyün qavağına çıxellar. Qız görür bu öy elə gözəldi, elə gözəldi, taa nə deyim. Görür yolnan bir kişi geder. Kişini çağırer, soruşur ku, bu kimin öyüdü? Kişi deer ki, bu yeddi qardaşın öyüdü. Ancax, qızım, bu öyə heş kim qorxusunnan yaxın gedə bil- məz. İndi bu dəyqə onnar ova gediflər, axşama yaxın qayıda- 65 jaxlar. Qız barmağını tişdiyif deer ki, həə, bu, mənim qardaş- darımın öyü olajax. Onu da deyim ki, qardaşdar elə bilellər ki, onnarın bajısı yoxdu. Ona görə bir dənə alma götürüllər. Hər dəfə bir yerə gedif gələndə o almanı bir-bir götürüf öpüllər- miş. Qız qapını açıf içəri keçer. Görür kün, öy elə pinti, elə pintidi ki, gəl görəsən ı . Qız başdeer öyü yığışdırmağa. Yiməyi də pişirer. Usdolun üsdünü düzəlder, çayı qoyuf qaynader. Samavarı usdolun üsdünə qoyur. Özü də çörəh yiir, itinə də çörəh verir. Görür kin, qardaşdarı gəler. Deer, Allah, mən ha- ra gizdənim? Görür eşihdə bir ağaş var, içi də oyuluf. Qaçıf orda gizdənir. Qardaşdar gəlir. İçəri girəndə gözdərinə inan- mellar. Öy səhmana salınıf, usdolun üsdü düzəlif. Qardaşdar deer, görən bunnarı eliyən kimdi? Yenə həminki kimi almanı götürüf bir-bir öpüllər. Böyüh qardaş deer: – Gərəh mən bunu güdəm, görüm bu, kimdi? Səhər mən siznən ova getmiyəjəm. Səhər olur. Qardaşdar ova gedillər. Böyüh qardaş bir daldeylığa gizdənif güdməyə başdeer. Axşam olur. Böyüh qardaşı yuxu tutuf yater. Qız ağacın oyuğunnan çıxer. Yenə nə ki iş var, hamısını görür. Son ı ra da itinə çörəh verer. Özü də yiif, yenə o oyuğun içinə girer. Böyüh qardaş yuxudan qalxanda görör ki, hər şey gül kimidi. Qardaşdar gəlellər. Böyüh qardaş- dan soruşullar ki, nooldu, nə gördün ı ? Deer ki, belə-belə, yuxu tutdu, yatdım. İkinci qardaş deer ki, onda qoyun ı büyün də mən qalım. Bu da qaler. Bunu da axşam yuxu tutuf yater. Səhər qal- xer. Görür kün, hər şey öz qaydasında. Bunnan da qardaşdarı gəlif soruşullar kı, nooldu, nə gördün ı ? Deer kin, belə-belə, mə- ni də yuxu tutdu, qalxdım ki, hər şey yerri-yerindədi. Üçüncü qardaş deer kin, qoyun ı büyün də mən qalım. Bu da qaler. Göz- düyür, gözdüyür, axşam olanda bunu da yuxu tutor. Səhər qal- xer görür kün, hər şey yerri-yerindədi. Qardaşdarı gəlif soruşol- lar ki, nooldu, nə gördün ı ? Deer kin, məni yuxu tutdu, yatdım. Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|