53
öylatdı qardaşdar yüyrəyə yaxınnaşıf zarafatnan qundağı süf-
rüyə dəvət eleellər. Daş qundax dilə gəlif deer:
Uşağım həm yaşdan mən,
Yimərəm hər aşdan mən,
Nə atam var, nə anam
Yaranmışam daşdan mən.
28. LOĞMAN VƏ ŞƏYİRD
Loğman həmişə şəyird saxlıyarmış. Özü də şəyird hər
şeyi öyrənif kutarannan son
ı
ra onu öldürərmiş. Bir gün genə
bir şəyirdi olur. Loğman elə hey buna deermiş:
– Dərsi kutardın
ı
?
Şəyird də bilirmiş ki, Loğman bunu öldürməh isdiyir. Ona
görə də həməşə yox deyərmiş. Bir gün Loğman evdə olmuyanda
şəyird qaçır. Son
ı
ra loğman gedif şəyirdi tapır. Deer:
– Gəl zəhər hazırrıyax, verəh bir-birimizə, görəh kim-
kimi öldürəjəh.
Loğman geder, elə bir zəhər hazırrıyer ki, adam içən kimi
ölör. Şəyird də geder qırx qazan ayran hazırratdırır. Birinci
Loğman şəyirdə zəhər verer. Şəyird zəhəri içer, girir bir qaza-
na, ayranı içer, zəhəri qusur, son
ı
ra o biri qazana, belə-belə qırx
qazan atlamanın içində çimer, içer, qusur, zəhər buna kar elə-
mer. Son
ı
ra nööbə şəyirdə çatır. Şəyird girir bir evə, evin də hər
tərəfinə qara pərdə çəker, ev görühmör. Şəyird iki qav götürür,
bir-birinə döyməyə başdıyır. Qırx gün çölə çıxmer. Loğman fi-
kirrəşer ki, yəqin bu elə bir zəhər hazırreer ki, adam onu dilinə
vuran kimi ölər. Qorxudan Loğmanın bağrı çatdeer ölör.
29. SAĞALMAZ XƏSTƏ
Bir gün bir xəsdə olur. Bədənnin hər yeri yara tökür.
Yaralar başdıyır iy verif ilənməyə. Duruf gəlir Loğmanın ya-
54
nına. Loğman buna deer ki, san
ı
a əlaş yoxdu, çıx get. Bu kişi
gedir girir bir qəbirstannığa. Fikirrəşer ki, burda bir çürüh
qəbrə uzanım, ölöm. Bir də görör ki, bir çovan bir sürü qoyun
otara-otara gəler. Gedif çovannan süd isdiyir. Çovan baxır ki,
südü sağmağa bir qav yoxdu. Axdarer, bir kəllə çanağı tapır.
Südü sağıf gedir kişini çağırmağa. Südü də qara qoyunnan
sağmışmış. Çovan kişini çağırmağa gedəndə bir ilan gəler, ba-
şını qaldırer, zəhərini tökür çanağa. Kişi gəler südü işməyə.
İçəndə görör ki, gözdərinə işıx gəldi. Tez çovannan genə süd
isdiyir. Çovan genə qara qoyunnan süd sağer. Kişi də südü
qarışdırır içir. Kişi elə bu süddən də sağalır. Son
ı
ra kişi duruf
gəler Loğmanın yanına. Deer ki, bəs sən deerdin
ı
mən sağal-
mıyjam. Loğman da buna qayıder ki, mən hardan aleydım qa-
ra qoyunun südünü, ilanın zəhərini, bir də xam qızın kəlləsini
ki, verəm san
ı
a, sən də tez sağalasan
ı
.
30-31. DAŞA DÖNƏN ÇOBAN
30.
Çovan dağında
56
çovan da daş oluf, qoyunnar da daş
oluf o vaxdı. Çovan yonnu çöyrüf qıvlıya. Deef ki, a qıvla,
sürü bater susuz, özüm də ölörüm bu dağın başında.
O vaxdı torpağın yaxşı yerrərini bəylər tutuf sürüsünü
otarmağa. Bu çovan da kasıv, yetim oluf. O da Qoja dağına
57
çıxıf, görüf dağda su yoxdu. Deef:
– Allah-taala, ağ qoçnan qara qoçu san
ı
a qurvan kəsə-
jəm, burdan su çıxartginən.
Savax qalxanda görüf guphagup bulağ axer. Sürü də
içif, özü də içif. Əmbə qurvanı kəsmeyif. Çovan belə-belə pit-
56
Covan dağı – Gədəbəydə Coban dağı
57
Qoja dağı – Gədəbəydə Qoca dağı
55
dənəndə bir qara pit oloy, bir ağ pit. Öldüröy, deer ki, bu qara
qoç, bu da ağ qoç. Onu elədiyinə görə bax olar da daşa döndü.
Çovan daşı Qaltaxdan
58
görünöy. Qaltax yaylağı bizim
yaylaxdı. Daş çoxdu, qəyalıxdı, çolpannıxdı
59
. Ona görə Qal-
tax deellər.
31.
İki dənə də çovan oloy. Biri deey:
– Allah, yağma, qırma qoyunnarı. Bir dənə ağ qoçu qur-
van kəsəjəm.
Allah yaxşı gün açey, yaxşı bulağ da çıxey. Yoldaşına
deey:
– Ayə, gəl, yaxşı bulağ çıxdı. Day bunnan son
ı
ra nə qur-
van kəsəjəm?
Bir dənə qoynınnan biti tapey, öldüröy ki, bu da san
ı
a
qurvan. Bunu o vaxdı rəhmətdih dədəm İsmayıl söylüyüf.
Həə, Allah orda başdeey doluyu yağdırmağa. Çovanı da sürü-
süynən daşa döndərey.
32. QEYB OLAN QIZ
Yekə bir daşdı, ortasınnan sınıf. Əsgərriyə gedəndə
özüm gözümnən gördüm. Bir qız qaçıf da deef:
– Ya Allah-tala, bu zalım mənim başıma oyun açajax,
məni öldür.
Həmən o daş yarılıf, qız da daşa qeyb oluf. Zalım da gə-
lif ki, əyə, daş yarılıf, amma burada heş kim yoxdu. Ara sakit
olanda, o daşın arasınnan çıxıf çölə. Gürcülər həmişə orya ge-
dif ziyarət eliyif gəlirdi.
58
Qaltax – yaylaq
59
Çolpannıx – daşı, qayası çox olan yer
56
33. MALIN KÖŞƏYİ
60
İrəvan xannığınnan danışeram. O zaman oralarda ermə-
ni çox seyrəyiydi. Hamısı bizimkiləriydi. Bir erməni qızını
Əli xana ərə verer. Deer:
– Qızım, Əli xanın dəsdi-xətdiynən bir məktub alarsan
ı
ki, evinin içinnən hər tərəfə bir metrə yeri sənə hədiyyə verer.
Qız atası evinə qonax gedəndə bu erməni ona dana hə-
diyyə verer. Deer:
– Dananı yaxşıca soydur, dərisini man
ı
a yolla.
Qız elə də eleer. Atası bilənnərə imza atdırer ki, mən qı-
zıma bı nişanda dananı cehiz vermişəm.
Aradan bir müddət keçir. Atası deer ki, xan, qızımı çı-
xarderam, apareram. Cehiz danamı ver.
Xan deer:
– Dananı yimişih, naxırda nə qədər dana var, götür apar.
Erməni deer:
– Yox, mənim öz danam gərəhdi. Bax, bu, mənim sizə
cehiz göndərdiyim danamın köşəyidi, onnan köşəh çəkəjiyih,
nə qədər çıxajax, torpax verəjən
ı
.
Beləcə ermənilər orda torpax alellar.
60
Köşək – dəridən çarıq tikmək üçün kəsilib hazırlanan ip, material
Dostları ilə paylaş: |