Qaraçay ədəbiyyatı
193
dan birindəki cavaba diqqət yetirək: «Məktub yaxşı yazılmayıb,
çoxlu səhvlər var. Tələsik yazma.
Düşün yaz, tələsmə. Yazdığını
oxu, yoxla. Belə savadsız yazmaq olmaz.
Şadam ki, sən şeir yazırsan, şeiri tələsik yazma, düşün. Yüz
ortabab şeirdənsə, bir yaxşısı yaxşıdır. Yazılanı yaxşı başa düş-
məsən, ikinci, üçüncü dəfə oxu. Qaraçay dilini əla bilmək la-
zımdır. Bütün qədim Qaraçay nəğmələri və dastanlarını çoxlu və
daim oxu. Belə olduqda mən də sənə şeir yazmağa kömək edə
bilərəm» (16, 67).
Müharibə illərində şairin qələmindən «İrəli» («Алгъа»),
«Kuban» («Къобан»), «Həyəcanlı illər» («Ачыулу джылла»),
«İkimiz dost kimi görüşdük» və s. kimi şeirlər çıxır. Bu şeirlərin
hamısında qələbəyə inam hissi ali mənəvi-əxlaqi hal kimi göz
önündə canlanır.
Müharibəyə həsr olunmuş şeirlərdə cəbhə həyatının real
detalları (yanan faşist təyyarələri, əsgər məzarları, almanların
hay-küyə düşüb qaçması və s.) relyefli təsvir olunur. Bu tipli nü-
munələrdə biz, demək olar ki, quru peyzaj təsvirlərinə rast gəl-
mirik. Bununla belə bu örnəklərdə didaktizm, sxematizm, daimi
epitetlərdən gen-bol istifadə, şüarçılıq, uzunçuluq və s. çox rast-
laşırıq. «Həyəcanlı illər» şeiri poema kimi nəzərdə tutulsa da, cə-
bhə şəraiti onu sona çatdırmaq imkanı verməmişdir. Çünki cəbhə
həyatında bu gün aktual olan, sabah tez köhnəlirdi. Əsər buna
görə də yarımçıq qalmışdır. Onu 1943-cü ildə yazmağa başlayan
O.Xubiyev yalnız 1956-cı ildə sona çatdırmışdı (16,69).
O.Xubiyevin müharibədən sonrakı əsərlərinin əksəriyyəti xe-
yirin qara qüvvələr üzərində qələbəsinə həsr olunmuşdur. Belə
olduqda nəinki onun şeirlərinin məzmunu dəyişir, həm də əsər-
lərindəki ton xeyli dərəcədə başqalaşır. Şeirləri yaz küləyi kimi
təzə-tər peyzajla rayihələnir, doğma torpağın təmizliyi, gözəlliyi
onun mahiyyətinə hopur. Yenidən doğulmuş torpaq obrazı göz
önündə canlanır.