Nizami Tağısoy
22
olum və ölümlə bağlı problemləri daha çox diqqət mərkəzinə çək-
məyi qarşıya məqsəd qoyurdu.
60-80-ci illər Qaraçay nəsri gerçəklikdə yer alan əksər zid-
diyyət və konfliktləri, ictimai-sosial həyatda baş verən prosesləri,
əyintiləri, insan və cəmiyyət problemini dərin psixoloji şəxsi və
ümumbəşəri kolliziyalar müstəvisində təcəssüm etdirməyə çalı-
şırdı. Bu tipli əsərlərdə digər məsələlərlə yanaşı, xalq qarşısında
borc, məsuliyyət, humanizm, vətənpərvərlik və s. kimi məsələlər
ön planda sərgilənirdi.
60-80-ci illər Qaraçay ədəbiyyatı yeni qəhrəman tiplərinin
koloritli obrazlar vasitəsilə yaradılıb oxuculara təqdim olunma-
sında daha maraqlı idi. Bu dövrdə yaranan xeyli nümunələrdə
vətən və xalq taleyi daha aparıcı mövqeyə keçirdi. O.Xubiyevin
«Adamlar» və «Qisas», A.Suyunçevin «Geniş ürəklər», H.Bayra-
mukovanın «Daimi atlılar» və b. bu kimi nümunələrdə milli kolo-
ritlə yanaşı, məslək, vicdan hissi, ictimai düşüncə, xalq təəssübü
çəkmə və s. kimi məsələlər daha çox diqqət mərkəzinə qoyulurdu.
60-80-ci illərdə həm də Qaraçay nəsrində janr diferensia-
siyasının getdiyini müşahidə etmək mümkündür ki, burada ro-
man janrının inkişaf xətləri xüsusilə qeyd edilməlidir. Bu dövrdə
qələmə alınmış D.Kubanovun «Dağlarda səs», M.Bayçorovun
«Böyük Qaraçayda», H.Bayramukovanın «Dan ulduzu» və s.
kimi əsərlər öz sosial mahiyyəti, epik məzmunu, hadisələrə rea-
list münasibət sərgiləməsi baxımdan yanaşma daha çox mahiyyət
kəsb etməkdədir.
60-80-ci illər Qaraçay ədəbiyyatının uğurlarından danışarkən
Q.Qorxmazovun «Qisas qılıncı» roman-dilogiyasında etnik-milli
xüsusiyyətlərin özünəməxsusluğunu, ənənəvi folklor obrazlarına
(«ağsaqqal», «təkə», «sapa») müraciətin özəlliyindən, istismarçı-
ların kasıb təbəqəni aldatmasından, xalqın milli şüurunun dirçəl-
məsi və onun gələcək rahat həyat uğrunda mübarizəsindən söhbət
açıldığını söyləməliyik.
Qaraçay ədəbiyyatı
23
60-80-ci illər Qaraçay ədəbiyyatında tarixi-bioqrafik janrda
qələmə alınmış əsərlərdən də söhbət açmaq olar. Bu baxımdan
H.Bayramukovanın «İllər və dağlar», O.Xubiyevin «Yuxusuz
gecələr» romanlarında Qaraçay xalqının ictimai şüurunun dir-
çəlişi məsələsi, milli ziyalı problemi müasir dövr problemləri ilə
üzvü surətdə çulğaşırdı.
Türk xalqlarının etnik təfəkküründə tərbiyə-təhsil məsələsi,
mənəviyyat, əxlaq problemləri daim ön planda dayandığından
Qaraçay yazıçıları da xeyli əsərlərini məhz bu mövzuya həsr et-
məkdə israrlı idilər. Bu müstəvidə H.Bayramukovanın «Qaraçay
ailəsi», «İllər və dağlar», M.Çotçayevin «Tələbələr», O.Xubiye-
vin «Yuxusuz gecələr» əsərlərində xalq taleyi daha görümlü təsvir
predmetinə çevrilməkdədir. Bu dövrdə yaradılan epik nümunələr-
də biz janr-üslub axtarışları ilə yanaşı, dil-lüğət, frazeoloji ifa-
dələr yeniliyi və obrazların çağdaş təqdimatı ilə rastlaşırıq, qəhrə-
manların dili bütün xarakterik məqamları özündə əks etdirməklə,
roman dilinin fərdiləşmələr, personajların nitqində canlı dialoq,
daxili monoloqdan və s. istifadə etməklə yanaşı, dağlıların nitqin-
dəki spesifik and formalarına geniş müraciətin də şahidi oluruq.
Eyni zamanda 60-80-ci illər Qaraçay ədəbiyyatının inkişafı həm
də aparıcı sənətkarların fərdi yaradıcı üslubunun formalaşdığı bir
mərhələ kimi dərk edilməlidir.
Qaraçay ədəbiyyatının ən mühüm xüsusiyyətlərindən biri
məhz 80-ci illərin sonlarından bu ədəbiyyatda gedən milli
özünəqayıdış və özünədərkin ön plana çıxması məsələsidir. Bir
sıra Qaraçay yazıçıları 40-cı illərdə repressiya və deportasiyalara
məruz qaldıqlarından 50-ci illərin sonlarından Qaraçaya qayıdan-
lar qürbətdə yaşadıqları illərdəki əzab və sarsıntıları təfsilatı ilə
təsvir etməkdə israrlı olmuşdular. Onlar sürgün həyatı yaşamış
insanların daxili aləmini, mənəvi əzablarını və faciələrini görüm-
lü ifadələrlə çəkinmədən dilə gətirirdilər. Bu baxımdan O.Xubi-
yevin «Yuxusuz gecələr», «Qisas», «Adamlar», «Asi» H.Bay-
ramukovanın «On dörd il», F.Bayramukovanın «Kədər kitabı»,
Nizami Tağısoy
24
S.Əliyevanın «Bənövşə ətri» və s. xalqa üz vermiş faciələrə görə
bu bəlaları bədii sözün gücündən istifadə etməklə sinə gərilir, ob-
yektiv həqiqət bütün çılpaqlığı ilə ortaya qoyulurdu. Çünki uzun
zaman kəsiyində digər türk xalqları ilə olduğu kimi Qaraçay türk-
ləri də dinərkən onların ağzına qurğuşun doldurularaq, zindanlara
atdırılaraq susdurulmuşlar.
1990-cı illərdə tanınmış Qaraçay sənətkarı H.Bayramukova
(şairi, nasiri, dramaturqu, publisisti) Qaraçayda nəşr olunan «Den
Respubliki» qəzetindəki «Həyat kadrda və kadr arxasında» adlı
məqaləsində uzun müddət yazıçıların tam həqiqəti söyləyə bilmə-
diklərinə toxunaraq yazmışdı: «Bizim dövrdə yazıçıların yarım-
həqiqəti yox, həqiqəti danışmaq imkanı yaranmışdır. Ağrılı nöqtə
və bədlikləri olduğu kimi göstərmək, onları işarələmək lazım
deyildir» (2).
Doğrudan da Qaraçay yazıçıları həmin dövrdən başlayaraq
daha əzmlə işləyir, yazdıqları əsərlərdə xalq taleyini bərbəzəksiz
olaraq təsvir mərkəzinə çəkir, oxuculara onların özlərinin nəticə
çıxarmalarına meydan verirdilər. Bu kontekstdə H.Bayramukova,
F.Bayramukova, O.Xubiyev, S.Əliyeva və başqalarının yaradıcı-
lığı daha çox rəğbət qazanırdı. Bütün bunlar sübut edirdi ki, XX
əsrin sonlarında Qaraçay ictimai və milli şüurunun fəallaşması,
sosial və mənəvi problemlərin mahiyyətinə daha dərindən nüfuz
etmə, onların 40-50-ci illərdə olduğu kimi siyasi basqılara daha
çox məruz qalmasından cana doymuş sənətkarlar artıq bu döv-
rlərdə milli dəyər və millətçilik hisslərini daha çox qabartmağa
çalışırdılar. Bu dövrdən yazıb-yaratmağa başlayan gənc ədəbi qü-
vvələr Qaraçay türklərinə qarşı aparılmış haqsızlıqları gündəmə
gətirir, sürğünə məruz qalmış vətən övladlarına görə cavabdeh-
lərin ortaya çəkilməsini tələb edirdilər. Belə gənc ədəbi qüvvələr
sırasında Bilal Laypanov, Fatimə Bayramukova və başqaları daha
çox görünürdülər. Qaraçay ədəbiyyatı çağdaş mərhələdə də öz in-
kişafını məhz belə bir magistral üzərində davam etdirməkdədir.
Dostları ilə paylaş: |