349
giyasının görkəmli simaları M.F.Axundzadə və C.Məmmədquluza-
dənin dram əsərləri və onların ingilis dilinə tərcümə edilmiş variantları
bazasında ədəbi əlaqələr probleminin dialektik həlli yollarının kontur-
larını təyin etmək;
-
Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatının tanınmış simaları Turxan
Gəncəvi, Həmid Nitqi, Qulamrza Səbri Təbrizinin ingilis dilində nəşr
edilmiş əsərləri əsasında Böyük Britaniya-Azərbaycan qarşılıqlı ədəbi
əlaqələrinin Azərbaycan müstəqilliyi dövründə yeni dövr ədəbi
əlaqələrin yerini
və rolunu təyin etmək;
-
Azərbaycan ədəbiyyatının müstəqillik dövründə yaranmış
əsərlərin, o cümlədən Elçin Əfəndiyev, Vaqif Sultanlının Böyük
Britaniyada ingilis dilində çap edilmiş əsərlərinin ideya-bədii məziy-
yətlərini, struktur kompozisiya və bədii ifadə sistemi və digər məz-
mun-struktur məsələlərini öyrənib onların elmi-nəzəri dəyərini müəy-
yənləşdirmək.
Onu da qeyd edək ki, klassik və müasir Böyük Britaniya-Azər-
baycan ədəbiyyatının, eləcə də bu ədəbiyyatların tanınmış nümayən-
dələrinin yaradıcılığına dair həm elmi-ədəbi jurnal və məcmuələrdə,
həm də tədqiqat işlərində problemlərin öyrənilməsinin və müəyyən
nöqsanlarını, eləcə də qoyulan problemin perspektivlərini təyin etmək.
Müqayisəli ədəbiyyatşünaslıq üçün zəngin mənbə rolunu oyna-
yan klassik və çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının, xüsusilə poeziya-
sının ümumi mənzərəsini əks etdirən əsas elementlər və səciyyəvi
xüsusiyyətlərin ümumiləşdirilmiş elmi əsaslarını təyin etmək üçün son
dövr ədəbiyyatşünaslığın nəzəri əsaslarına istinad etmək xüsusilə
vacibdir. Məhsəti Gəncəvi, Nizami Gəncəvi, Məhəmməd Füzuli və
digər klassik şairlərin əsərlərinin ingilis dilinə tərcüməsi və nəşri,
eləcə də son dövr monoqrafik nəşrlərin yenilikləri haqqında təhlil və
şərhləri təyin etməyə çalışmışıq. Azərbaycan şeirinin dünya poezi-
yasına inteqrasiyasını əsaslandıran mənəvi-estetik dəyərlərin, xüsusilə
Azərbaycan şeirinə xas dərin və elmi, bədii məfkurəli əsərlərin post-
modern zamanın oxucularına aşılaya biləcək mənəvi estetik zövqün,
dəyərlərin meyarları haqqında tədqiqatçı fikir və mühakimələrinin
əsas konturlarını müəyyənləşdirməyi tədqiqatımızın əsas məqsədlərin-
dən biri kimi müəyyənləşdirmişik.
Son dövr Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında yeni düşüncə tərzi,
müxtəlif dövr Qərb (Böyük Britaniya) və Şərq (Azərbaycan) ədib-
lərinin yaradıcılığının müqayisəli kontekstdə öyrənilib tətbiq olunması
ədəbiyyat və həyat məsələlərinin daha aydın elmi dərkinə yeni bir
körpü salmışdır. Bu baxımdan professor Qorxmaz Quliyevin “Cəlil
350
Məmmədquluzadə və dünya dramaturgiyası” adlı araşdırması [2]
müəyyən məziyyətləri ilə zaman və məkan baxımından bir-birindən
çox fərqli məkan və zamanda yaşamış ingilis Renessansının drama-
turqu və şairi Uilyam Şekspirlə (1564-1616) Azərbaycan ədibi Cəlil
Məmmədquluzadə (“Molla Nəsrəddin” 1866-1932) yaradıcılığı ara-
sında paralelləri axtarmaq məramının uğurlu alındığını söyləmək olar.
Alim kitabının I fəslində haqlı olaraq qeyd edir ki, Uilyam Şekspirlə
Cəlil Məmmədquluzadənin yaxınlığını birinci dəfə R.Rza üzə çıxar-
mış və bu iki sənətkarı bir araya gətirmişdir [2, s. 7].
Mərhum Xalq şairi Rəsul Rza Azərbaycan bədii fikrində poetik
və dramatik bağlar çevrəsində iki böyük sənət dünyasının yaradıcı-
lığında səsləşmələrin yeni tipini yaratmışdır. Professor Qorxmaz Qu-
liyev daha çox Rəsul Rza deyimindən çıxış edərək tədqiqatında Uil-
yam Şekspirin “Hamlet”i ilə Cəlil Məmmədquluzadənin “Ölülər”ini
bir araya gətirərək öz tədqiqatçı alim sözünü və müəyyən hallarda
mübahisə doğuracaq mühakimələrini qələmə almışdır. O yazır ki,
“R.Rza bununla kifayətlənməmiş, xüsusi üsul və işarələrlə bu yaxın-
lığın araşdırılmasının metodologiyasını və üzə çıxarılmasının ən kəsə
yolunu da müəyyənləşdirmişdir: o sübuta yetirmişdir ki, Uilyam Şeks-
pirlə Cəlil Məmmədquluzadəni bir-birinə birləşdirən bağları obyektiv
elmi biganəlik müstəvisində axtarıb tapmaq və dəyərləndirmək qeyri-
mümkündür – tədqiqatçı gərək Hamlet və İsgəndərin keçirdikləri
hissləri, narahatlığı bölüşsün.... ” [2, s. 7].
Professor Qorxmaz Quliyev Uilyam Şekspir yaradıcılığı
ilə Cəlil
Məmmədquluzadə dramlarının tarixi və müqayisəli-tipoloji metodla
öyrənilib araşdırılması nəticəsində ikincinin – Cəlil Məmmədquluza-
dənin yaradıcılığının daha dərin qatlarına enməyin mümkünlüyünü
göstərmişdir. Və belə bir üsulla Cəlil Məmmədquluzadənin dram
əsərlərinin öyrənilib dəyərləndirilməsinin yeganə və “kəsə yol” oldu-
ğunu qeyd edən tədqiqatçı alimin araşdırılmasında əsaslı elmi arqu-
mentin inandırıcı olduğunu söyləmək lazımdır.
Müəllifin aşağıdakı mühakiməsi Uilyam Şekspirlə Cəlil Məm-
mədquluzadənin ayrı-ayrı qütbləri təmsil etdiklərinə baxmayaraq,
onların bənzərlik və bənzərsizlik əsasında bir-birinə “pərçimləndiyini”
göstərməsi dialektik nəticə təsiri bağışlayır: “Bu baxımdan bu iki
sənətkarın dünya və insan haqqında düşüncələrini ifadə etmək üçün
seçdikləri fərqli dramaturji janrlar onları nəinki bir-birindən uzaqlaş-
dırmamış, paradoksal şəkildə yaradıcılıqlarını vahid müstəvidə nəzər-
dən keçirməyə əsas yaradır; çox qəribə də olsa, komediyalar müəllifi
Cəlil Məmmədquluzadə yeni dövrdə bu janrın klassik nümunələrini