4
Mövzunun işlənmə dərəcəsi. XX əsr Azərbaycan bədii düşün-
cəsinin şifahi ədəbiyyatla əlaqələri problem kimi müxtəlif səviyyələrdə
tədqiqatların mövzusuna çevrilmişdir. M.Hüseyn , M.Cəlal, M.Cəfər,
C.Xəndan,
F.Qasımzadə,
Y.Qarayev,
İ.Bəktaşi,
M.Məmmədov,
X.Məmmədov,
P.Əfəndiyev, İ.Həbibbəyli, K.Abdulla, M.İmanov,
N.Cəfərov,
A.Hacıyev,
V.Osmanlı,
Anar,
Elçin,
A.Hüseynov,
T.Hüseynoğlu, Ə.Məmmədov , Q.Namazov, H.Ənvəroğlu, R.Yusifoğlu,
V.Yusifli, B.Əhmədov, V.Sultanlı, T.Salamoğlu, və s. tədqiqatçılar bədii
sferadakı şifahi və yazılı ədəbiyyat münasibətlərinin ümumi səciyyəsindən,
janr tipologiyasından qəhrəman probleminə, mövzu rəngarəngliyinə qədər
çeşidli təhlillər aparmış və geniş anlamda mahiyyətini ortaya qoymağa
çalışmışlar. Şifahi ədəbiyyat və yazıçı münasibətlərini araşdıran
M.H.Təhmasib,
V.Vəliyev,
P.Əfəndiyev, Ə.Cəfərzadə, B.Abdulla,
M.Hacıyeva, M.Cəfərli, N.Xəlilov, X.Bəşirova, N.İsayeva və başqa
tədqiqatçılar da bir çox maraqlı elmi əsərlər qələmə almışlar. Problemin
birbaşa nağıl müstəvisində sistemli olaraq işlənməsi təqdim olunan
dissertasiya işi ilə bağlıdır.
Tədqiqatın obyekti və predmeti. Tədqiqatın obyektini iyirminci
yüzillik Azərbaycan ədəbiyyatı təşkil edir. Olduqca böyük mündəricəyə,
zəngin fakturaya malik olan sözügedən ədəbi-tarixi mərhələ janr tipolo-
giyası, struktur komponentləri, etnosun tarixi və mifoloji yaddaşının ifadəsi
və müəyyənliyi baxımından da fakt bolluğu baxımından diqqətçəkicidir.
Tədqiqatın predmetini bu zənginliyin mühüm bir istiqaməti, nağıl
mövzusundan bəhrələnmə problemi təşkil edir. Məlum olduğu kimi, nağıl
xalqın milli varlığının ilkin mənəvi enerji qaynaqlarındandır. XX əsrin
müxtəlif
onilliklərində
yazılı
ədəbiyyatın nümayəndələri
nağıl
formullarından bəhrələnməklə mühiti, onun sosial-siyasi problemlərini
dolayı yolla, üstüörtülü şəkildə ifadə etməyə çalışmışlar.
Tədqiqatın məqsəd və vəzifələri. Araşdırmanın əsas məqsədi XX
əsr yazılı ədəbiyyatında özünü geniş şəkildə göstərən nağıl mövzusuna
müraciətin səbəblərini, forma və üsullarını, mahiyyətini, keyfiyyət
yeniləşmələrini bir sistemin vahidi kimi tipoloji müstəvidə müəy-
yənləşdirməkdir. Bunların aydınlığı üçün aşağıdakı vəzifələrin yerinə
yetirilməsi qarşıda durur:
– XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatında nağıl mövzusuna müraciətin
məqsəd və məramını, ədəbi-tarixi dəyərini müəyyənləşdirmək;
– etnosun mifoloji, tarixi yaddaşını, təsəvvür və inanclarını ifadə
edən nağıl mətnlərinin bədii düşüncəyə gətirdiyi ideya və mövzu
imkanlarını aydınlaşdırmaq;
5
– bir əsrin bədii nümunələri timsalında nağıl simvolikasının mətnaltı
məna çalarlarını müəyyənləşdirmək;
– XX əsr ədəbiyyatında özünü göstərən nağıl formullarından
bəhrələnmənin mahiyyət və səbəblərini aşkarlamaq;
– nağıl mövzusuna müraciətin yazıçı fakturasında çeşidli yönlərdən
manera səciyyəsini dəqiqləşdirmək;
– nağıl formullarının üslubi səciyyəsini, məna yaratmada funksional
xarakterini açmaq;
– bu məqsədlə yazıya alınmış bədii əsərlərdə etnosun yaddaşının,
milli-tarixi mənsubluğunun ifadə, yaşam və özünəqayıdış hadisəsi kimi
dəyərini aydınlaşdırmaq;
– nağıl təhkiyəsinə məxsus dil, üslub xüsusiyyətlərinin, mətnaltı
manera imkanlarının XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatındakı ədəbi-estetik
xarakterini üzə çıxarmaq və s.
Tədqiqatın metodologiyası. Dissertasiya işi tarixi-müqayisəli və
nəzəri-tipoloji metodlar müstəvisində işlənmişdir. Müasir filologiyanın
elmi-nəzəri prinsipləri, ədəbi-estetik dəyərləndirmələri, mövzu ilə bağlı
qənaətləri, folklor və yazıçı kontekstində aparılan təhlillər elmi-nəzəri
qaynaq kimi istinad mənbəyi olmuşdur.
İşin elmi yeniliyi. Dissertasiya XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatında
nağıl mövzusuna müraciətin məqsəd və prinsiplərinin müəyyənləşməsi
müstəvisində yazılmışdır. Bu araşdırma həmin əsrdəki sənətkarların nağıl
mövzu və süjetlərinə, təhkiyəsinə, formullarına fəal müraciətinin səbəbləri,
ayrı-ayrı tarixi mərhələlərdə bu mövzunun imkanlarından istifadə
müxtəlifliyi, qələmə alınmış əsərlərin ideya-estetik səciyyəsi, janr sintezi
problemi, yazıçı və folklor münasibətlərinin müxtəlif tarixi mərhələlərdəki
çeşidli təzahür formaları kimi elmi məsələlərin öyrənilməsinə həsr olunmuş
ilk monoqrafik tədqiqatdır. Ona görə də bir sıra elmi yeniliklərlə
səciyyələnir:
– XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının nağıl obraz, mövzu və süjetlər
ilə münasibətləri araşdırılaraq onların ədəbi-estetik mahiyyəti, bədii-üslubi
səciyyəsi müəyyənləşdirilmişdir;
– tarixi-genetik yaddaşın, mental inanc və təsəvvürlərin, milli-
mənəvi düşüncənin real siyasi-sosioloji aşınmalar mühitində qorunması
yolundakı ədəbi mücadilə aydınlaşdırılmışdır;
– nağıl mətnlərində özünü göstərən poetik sistemin, üslubi
formulların xüsusi məna kəsb etməsi, o cümlədən də sətraltı məna
yaratmada iştirakı ayrı-ayrı tarixi dönəmlərin ədəbi axtarışlarında üzə
çıxarılmışdır;