Резюме
Выдающиеся представители классического тюркского стиха XVIII века
Молла Пенах Вагиф и Ахмед Недим своим специфическим творческим стилем
оставили неизгладимый след в истории литературы. Темы любви и общества,
оптимизм и народный стиль – основная линия, объединяющая стихотворения
Вагифа и Недима. В отличие от предшественников, оба поэта имели более
реальные и оптимистичные взгляды на жизнь и писали прекрасные стихи в
народном стиле. Стихи Моллы Пенах Вагифа общественного содержания
говорят о его небезразличном отношении к общественным проблемам. Надим
же является самым талантливым поэтом своей эпохи, который писал в народ-
ном стиле. Наиболее ярко и живо отражена в его стихах жизнь в Стамбуле. В
целом, по нашему мнению, параллели, встречающиеся в стихотворениях
Недима и Вагифа, очень интересны.
347
AZƏRBAYCAN MİLLİ ELMLƏR AKADEMİYASI
“ƏDƏBİYYAT MƏCMUƏSİ”
NİZAMİ adına ƏDƏBİYYAT İNSTİTUTUNUN
ELMİ ƏSƏRLƏRİ
2017, № 1
İlahə QULİYEVA
Azərbaycan Texniki Universiteti
ilahi80@mail.ru
BÖYÜK BRİTANİYA VƏ AZƏRBAYCAN ƏDƏBİYYATI
MƏSƏLƏLƏRİ YENİ TƏDQİQAT ƏSƏRLƏRİNDƏ
Açar sözlər:
müqayisəli ədəbiyyat, ədəbi-bədii əlaqələr, qədim əlyazmalar,
Britaniya yazıçıları, Azərbaycan filologiya elmi, müasir yazıçı və şairlər
Key words:
comparative literature, literary-artistic links, ancient manuscripts,
British writers, Azerbaijani philological science, modern writers and poets
Ключевые слова:
сравнительная литература, литературно-художествен-
ные связи, древние рукописи, британские писатели, азербайджанская филоло-
гическая наука, современные писатели и поэты
Müstəqillik dövründə Azərbaycan-Böyük Britaniya ədəbi əlaqə-
lərinin araşdırılması çağdaş müqayisəli ədəbiyyatşünaslıq elminin əhə-
miyyətli və aktual sahələrindən biri kimi diqqəti çəkir. Azərbaycan
Respublikasının müstəqillik dövründə siyasi, iqtisadi, mədəni və ədəbi
əlaqələri geniş vüsət almışdır. Coğrafi baxımdan genişmiqyaslı coğrafi
əraziləri əhatə edən Azərbaycanın çox-çox dünya ölkələrində, eləcə də
dünya ölkələrinin Azərbaycanda tanınmasına çoxçeşidli mədəni və
ədəbi əlaqələrin mühüm rolu təkzibedilməzdir. Bu baxımdan Azər-
baycan-Böyük Britaniya qarşılıqlı ədəbi əlaqələrinin ölkələrarası mü-
nasibətlərin möhkəmlənməsində “mənəvi körpü” rolunu oynadığını
xüsusilə qeyd etmək lazımdır.
Müstəqillik dövrünün təxminən iyirmi beş ili ərzində Azərbay-
can Respublikasının Qərb dövlətləri arasında əlahiddə yeri ilə seçilən
Böyük Britaniya ilə qarşılıqlı əlaqələrinin öyrənilməsi qloballaşma
prosesində bir çox müddəaları ilə əhəmiyyəti və aktuallığı özündə
ehtiva edir. Azərbaycan müstəqillik dövrü mərhələsinin qarşılıqlı
ədəbi əlaqələrin inkişafı sistemində bir çox uğurları ilə seçildiyini
söyləmək olar. Bu mərhələdə ictimai, siyasi, iqtisadi, eləcə də mədəni
348
və ədəbi sferalarda yaranan əlaqələrin keçdiyi yola nəzər salınması və
onların dəyərləndirilməsi mühüm əhəmiyyətli və aktual məsələlərdən
biridir. Bir məqamı da qeyd etmək istərdik ki, tədqiq etdiyimiz
mövzunun özü də Azərbaycan-Böyük Britaniya əlaqələrinin möhkəm-
ləndirilməsi baxımından yeni bir addım hesab edilə bilər.
Tarixin ayrı-ayrı inkişaf mərhələlərində coğrafi, iqtisadi və si-
yasi vəziyyəti ilə bir-birindən fərqli mövqelərdə dayanan Azərbaycan
Respublikası ilə Böyük Britaniya arasında yaranan sıx əməkdaşlıq
əlaqələrinin möhkəmləndirilməsində mənəvi dəyərlərin tərcüməsi ən
etibarlı vasitələrdən biridir. Ölkələrarası bir sıra mədəni tədbirlərin
keçirilməsi, ayrı-ayrı yazıçıların, yaxud alimlərin yazdığı müxtəlif
əsərlər, kitab və dərs vəsaitləri heç şübhəsiz ki, Azərbaycan-Böyük
Britaniya ədəbi əlaqələrinin daha da zənginləşdirilməsi istiqamətində
mühüm yeri ilə seçilir. Belə qarşılıqlı əlaqələrdə bədii ədəbiyyatın
tərcüməsinin rolu təkzibedilməzdir.
Orta əsrlər, Azərbaycan Səfəvilər dövründə qarşılıqlı əlaqələrin
zəngin və çoxşaxəli olduğunu qeyd edən mərhum ədəbiyyatşünas
alim, professor Arif Hacıyev Azərbaycan Səfəvilər dövründə geniş
beynəlxalq, o cümlədən ədəbi əlaqələrin olduğunu və bu əlaqələrin
tədqiq olunmasını xüsusilə qeyd etmişdir [1, s. 6]. Bu baxımdan 2003-
cü ildə Mətanət Məmmədovanın “Şah İsmayıl Xətai ingilisdilli qaynaq-
larda” adlı namizədlik dissertasiyası (Bakı, 2003) qismən də olsa gös-
tərilən mövzu çevrəsində araşdırmaları ilə diqqət çəkir.
Beləliklə, müstəqillik dövründə Azərbaycan-Böyük Britaniya
ədəbi əlaqələri müstəvisində aşağıdakı məsələlərə diqqət yetirilməsini
vacib hesab edirik:
-
Klassik və müasir Azərbaycan ədəbiyyatında ingilis dilinə
tərcümə edilib nəşr olunmuş əsərlərin ümumi mənzərəsini yaratmaq;
-
Klassik və müasir Azərbaycan ədəbiyyatına dair Britaniya
elmi-nəzəri fikrində yazılmış əsərlərin və monoqrafik nəşrlərin Qərbi
Avropa orientalistikasında yerini müəyyənləşdirmək;
-
Qərb-Şərq ruhani qarşıdurması kontekstində ingilis dilinə tər-
cümə edilmiş bədii əsərlərin xalqların mənəvi-bədii sərvətinin zəngin-
ləşməsində, mədəniyyətlərin və ədəbiyyatların qloballaşma prosesində
aktual və əhəmiyyətli məsələ olduğunu araşdırmaq;
-
Ədəbi prosesin ayrı-ayrı dönəmlərində ədəbi əlaqələrin əsas
vasitələrindən biri olan bədii tərcümənin bir sıra vacib səciyyəvi xüsu-
siyyətlərini müəyyənləşdirmək;
-
Dünya, o cümlədən Böyük Britaniya ədəbiyyatı kontekstində
klassik irsə münasibətin yeniləşməsi çevrəsində Azərbaycan dramatur-
349
giyasının görkəmli simaları M.F.Axundzadə və C.Məmmədquluza-
dənin dram əsərləri və onların ingilis dilinə tərcümə edilmiş variantları
bazasında ədəbi əlaqələr probleminin dialektik həlli yollarının kontur-
larını təyin etmək;
-
Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatının tanınmış simaları Turxan
Gəncəvi, Həmid Nitqi, Qulamrza Səbri Təbrizinin ingilis dilində nəşr
edilmiş əsərləri əsasında Böyük Britaniya-Azərbaycan qarşılıqlı ədəbi
əlaqələrinin Azərbaycan müstəqilliyi dövründə yeni dövr ədəbi
əlaqələrin yerini və rolunu təyin etmək;
-
Azərbaycan ədəbiyyatının müstəqillik dövründə yaranmış
əsərlərin, o cümlədən Elçin Əfəndiyev, Vaqif Sultanlının Böyük
Britaniyada ingilis dilində çap edilmiş əsərlərinin ideya-bədii məziy-
yətlərini, struktur kompozisiya və bədii ifadə sistemi və digər məz-
mun-struktur məsələlərini öyrənib onların elmi-nəzəri dəyərini müəy-
yənləşdirmək.
Onu da qeyd edək ki, klassik və müasir Böyük Britaniya-Azər-
baycan ədəbiyyatının, eləcə də bu ədəbiyyatların tanınmış nümayən-
dələrinin yaradıcılığına dair həm elmi-ədəbi jurnal və məcmuələrdə,
həm də tədqiqat işlərində problemlərin öyrənilməsinin və müəyyən
nöqsanlarını, eləcə də qoyulan problemin perspektivlərini təyin etmək.
Müqayisəli ədəbiyyatşünaslıq üçün zəngin mənbə rolunu oyna-
yan klassik və çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının, xüsusilə poeziya-
sının ümumi mənzərəsini əks etdirən əsas elementlər və səciyyəvi
xüsusiyyətlərin ümumiləşdirilmiş elmi əsaslarını təyin etmək üçün son
dövr ədəbiyyatşünaslığın nəzəri əsaslarına istinad etmək xüsusilə
vacibdir. Məhsəti Gəncəvi, Nizami Gəncəvi, Məhəmməd Füzuli və
digər klassik şairlərin əsərlərinin ingilis dilinə tərcüməsi və nəşri,
eləcə də son dövr monoqrafik nəşrlərin yenilikləri haqqında təhlil və
şərhləri təyin etməyə çalışmışıq. Azərbaycan şeirinin dünya poezi-
yasına inteqrasiyasını əsaslandıran mənəvi-estetik dəyərlərin, xüsusilə
Azərbaycan şeirinə xas dərin və elmi, bədii məfkurəli əsərlərin post-
modern zamanın oxucularına aşılaya biləcək mənəvi estetik zövqün,
dəyərlərin meyarları haqqında tədqiqatçı fikir və mühakimələrinin
əsas konturlarını müəyyənləşdirməyi tədqiqatımızın əsas məqsədlərin-
dən biri kimi müəyyənləşdirmişik.
Son dövr Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında yeni düşüncə tərzi,
müxtəlif dövr Qərb (Böyük Britaniya) və Şərq (Azərbaycan) ədib-
lərinin yaradıcılığının müqayisəli kontekstdə öyrənilib tətbiq olunması
ədəbiyyat və həyat məsələlərinin daha aydın elmi dərkinə yeni bir
körpü salmışdır. Bu baxımdan professor Qorxmaz Quliyevin “Cəlil
350
Məmmədquluzadə və dünya dramaturgiyası” adlı araşdırması [2]
müəyyən məziyyətləri ilə zaman və məkan baxımından bir-birindən
çox fərqli məkan və zamanda yaşamış ingilis Renessansının drama-
turqu və şairi Uilyam Şekspirlə (1564-1616) Azərbaycan ədibi Cəlil
Məmmədquluzadə (“Molla Nəsrəddin” 1866-1932) yaradıcılığı ara-
sında paralelləri axtarmaq məramının uğurlu alındığını söyləmək olar.
Alim kitabının I fəslində haqlı olaraq qeyd edir ki, Uilyam Şekspirlə
Cəlil Məmmədquluzadənin yaxınlığını birinci dəfə R.Rza üzə çıxar-
mış və bu iki sənətkarı bir araya gətirmişdir [2, s. 7].
Mərhum Xalq şairi Rəsul Rza Azərbaycan bədii fikrində poetik
və dramatik bağlar çevrəsində iki böyük sənət dünyasının yaradıcı-
lığında səsləşmələrin yeni tipini yaratmışdır. Professor Qorxmaz Qu-
liyev daha çox Rəsul Rza deyimindən çıxış edərək tədqiqatında Uil-
yam Şekspirin “Hamlet”i ilə Cəlil Məmmədquluzadənin “Ölülər”ini
bir araya gətirərək öz tədqiqatçı alim sözünü və müəyyən hallarda
mübahisə doğuracaq mühakimələrini qələmə almışdır. O yazır ki,
“R.Rza bununla kifayətlənməmiş, xüsusi üsul və işarələrlə bu yaxın-
lığın araşdırılmasının metodologiyasını və üzə çıxarılmasının ən kəsə
yolunu da müəyyənləşdirmişdir: o sübuta yetirmişdir ki, Uilyam Şeks-
pirlə Cəlil Məmmədquluzadəni bir-birinə birləşdirən bağları obyektiv
elmi biganəlik müstəvisində axtarıb tapmaq və dəyərləndirmək qeyri-
mümkündür – tədqiqatçı gərək Hamlet və İsgəndərin keçirdikləri
hissləri, narahatlığı bölüşsün.... ” [2, s. 7].
Professor Qorxmaz Quliyev Uilyam Şekspir yaradıcılığı ilə Cəlil
Məmmədquluzadə dramlarının tarixi və müqayisəli-tipoloji metodla
öyrənilib araşdırılması nəticəsində ikincinin – Cəlil Məmmədquluza-
dənin yaradıcılığının daha dərin qatlarına enməyin mümkünlüyünü
göstərmişdir. Və belə bir üsulla Cəlil Məmmədquluzadənin dram
əsərlərinin öyrənilib dəyərləndirilməsinin yeganə və “kəsə yol” oldu-
ğunu qeyd edən tədqiqatçı alimin araşdırılmasında əsaslı elmi arqu-
mentin inandırıcı olduğunu söyləmək lazımdır.
Müəllifin aşağıdakı mühakiməsi Uilyam Şekspirlə Cəlil Məm-
mədquluzadənin ayrı-ayrı qütbləri təmsil etdiklərinə baxmayaraq,
onların bənzərlik və bənzərsizlik əsasında bir-birinə “pərçimləndiyini”
göstərməsi dialektik nəticə təsiri bağışlayır: “Bu baxımdan bu iki
sənətkarın dünya və insan haqqında düşüncələrini ifadə etmək üçün
seçdikləri fərqli dramaturji janrlar onları nəinki bir-birindən uzaqlaş-
dırmamış, paradoksal şəkildə yaradıcılıqlarını vahid müstəvidə nəzər-
dən keçirməyə əsas yaradır; çox qəribə də olsa, komediyalar müəllifi
Cəlil Məmmədquluzadə yeni dövrdə bu janrın klassik nümunələrini
351
yaratmış Molyerdən və Azərbaycanda komediyanın əsasını qoymuş
M.F.Axundovdan daha çox faciələr müəllifi Uilyam Şekspirə yaxın-
dır” [2, s. 12].
“Dramaturgiyada ədəbi əlaqələr” adlı monoqrafiyanın müəllifi
Xəlil Rza Ulutürk dünya ədəbiyyatı ilə Azərbaycan dramaturgiyasının
əlaqələrinə dair görkəmli ədəbiyyatşünas alim Yaşar Qarayevin aşağı-
dakı fikrini gündəmə gətirmişdir: “...Təsir və əlaqə milli ədəbiyyatın
fikri, mədəni səviyyəsini, onun dünya ədəbi irsindən, bəşər dühasının
ideya və bədii zənginliyindən istifadə imkanını və bacarığını göstərir,
əks etdirir. Bu məsələnin ciddi beynəlmiləl əhəmiyyəti vardır. Ay-
dındır ki, qarşılıqlı təsir və münasibətlər nəticəsində bu və ya başqa
milli ədəbiyyatın müsbət təcrübəsi dünya xalqlarının nailiyyətinə
çevrilir və hər hansı milli yazıçı bu ümumi nailiyyətin səviyyəsinə
yüksəlməyə çalışır. Bu, milli ədəbiyyatların və dünya ədəbiyyatının
qanunauyğun inkişafını təmin edir” [2, s. 275].
Müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında Azərbay-
can və Böyük Britaniya ədəbiyyatı nümayəndələrinin yaradıcılığının
tədqiqi məsələsi xüsusilə diqqəti çəkir. Cavidə Məmmədlinin “Azər-
baycan və Böyük Britaniya poeziyası (1900-1930)” adlı kitabı da bu
sahədə yazılan uğurlu tədqiqat əsəridir. Bu əsərdə müəllif yazır: “H.
Cavid poeziyamıza marş, sonet kimi Avropa şeir janrlarını gətirmiş,
heca və əruz vəznini birləşdirərək qarışıq bir vəzndə maraqlı, son
dərəcə ahəngdar şeirlər yaratmışdır. Şairin yaratdığı bəhr də “Cavid
həzəci” kimi hər kəsə tanışdır. Aydın olduğu kimi, dövrün poeziya-
sında istər mövzu, istərsə də forma baxımından bir sıra yeniliklərə,
xüsusən, Avropa şeir janrlarına daha çox H.Cavidin yaradıcılığında tə-
sadüf edilir.
Məlum olduğu kimi, sonet orta əsrlərdə İtaliyada təşəkkül tap-
mış, katren və terset adlı hissələrdən ibarət 14 misralıq şeir janrıdır.
Bu, öncə İtaliya , sonra Fransa, daha sonra isə ümumilikdə Avropa
ədəbiyyatında istifadə olunmuş və yazılması çox da asan olmayan şeir
növlərindəndir. Həmin janrda yazan fransız şairləri ona yeni əlavələr
etmiş, bu səbəbdən də italyan və fransız sonetlərində forma fərqlilik-
ləri təzahür etməkdədir. Sonet türk ədəbiyyatına fransız poeziyasının
təsiri olaraq Sərvəti-Fünunçular tərəfindən gətirilmiş, ilk nümunəsi
Cenap Şahabettinin “Şi’ri-i Na Nüvişte” (“Yazılmamış Şiir”) əsəri
hesab olunur. Daha sonra T.Fikrət də bu janrın ən gözəl nümunələrini
yaratmışdır” [3, s. 44].
Aparılan araşdırmalar sırasında yuxarıda adını çəkdiyimiz Qorx-
maz Quliyevin “Cəlil Məmmədquluzadə dünya dramaturgiyası” adlı
352
kitabının dəyəri ölçülməzdir. O, belə hesab edir ki, tanınmış və təc-
rübəli alimlərimizin bu kimi araşdırmalar aparması dünya ədəbi kon-
tekstində milli ədəbiyyatımızın öyrənilməsinə və dərk olunmasına
xidmət edən ən gözəl və əhəmiyyətli vasitədir.
Dostları ilə paylaş: |