Azərbaycan mühacirət nəsri
111
tün dünya heyrət etdi. Yadelliləri yurddan qovdu, xaqa-
nı (sultanı – N.C.) başı aşağı etdi və bu gün millətini
hürriyyət ətrafında toplamaqla məşğuldur» (52, s. 5-6).
Beləliklə, Ə. Ağaoğlunun «Sərbəst insanlar ölkəsin-
də» əsərində özünün vətəndaş cəmiyyəti ilə bağlı düşün-
cələri ilə yanaşı, dahi Atatürkün «Türk millətinin təbiət
və ədalətinə ən uyğun olan idarə Cümhuriyyət idarəsi-
dir» fikri də bədii şəkildə təsdiqini tapır. İstər Türkiyə
Cümhuriyyətinin, istərsə də XX əsrin sonunda müstəqil-
liklərini bərpa etmiş digər türk dövlətlərinin, o sıradan
Ə. Ağaoğlunun doğma vətəni Azərbaycanın çağdaş du-
rumu böyük müdriklik və uzaqgörənliklə söylənilmiş bu
fikrin düzgünlüyünün ən parlaq təcəssümüdür.
Azərbaycan mühacirət nəsri
113
firqənin fəaliyyətə keçərək millət işlərini sərbəst mü-
zakirə etməsini Cümhuriyyət əsaslarından sayarım»
(55, s. 9). Məhz bu əsaslara söykəndiyi üçün Mustafa
Kamal Atatürk ölkənin siyasi həyatını canlandırmaq, cə-
miyyətdə müxalif fikirlərə geniş meydan vermək niyyə-
tilə 1930-cu ilin avqustunda Sərbəst Cümhuriyyət Firqə-
sinin yaradılmasının təşəbbüskarı kimi çıxış edir və ilk
zamanlar bu firqəyə müəyyən dəstək də verir. Həmin
firqənin yaranması, qısamüddətli fəaliyyəti və qapanma-
sı ilə bağlı hadisələri memuar janrının tələblərinə uyğun
şəkildə əks etdirməsi baxımından Əhməd Ağaoğlunun
«Sərbəst Firqə xatirələri» olduqca maraqlıdır. Belə ki,
müəllif Atatürkün bilavasitə göstərişi ilə Sərbəst Cüm-
huriyyət Partiyasının yaradılmasında yaxından iştirak
etmiş, oğlu Səməd Ağaoğlunun əsərin I nəşrinə yazdığı
ön sözdə qeyd etdiyi kimi, «bu macərada rol almış, fir-
qənin doğuşundan səadət, batışından ələm duymuş və
xatirələrini də bu insani hisslərin təsiri içində yaz-
mışdır» (55, s. XII).
«Sərbəst Firqə xatirələri»ndə dramatik əsərlərə xas
olan gərginlik, dramatik konflikt vardır. Təsadüfi deyil-
dir ki, müəllif əsərin yekun fəslini «Sərbəst Firqə dramı-
nın son pərdəsi» adlandırmışdır. Əsərin konflikti bir tə-
rəfdən, o zamankı Türkiyə cəmiyyətinin mütərəqqi, isla-
hatçı qüvvələri ilə mühafizəkar (bir sıra hallarda isə hət-
ta qaragüruhçu) qüvvələrinin qarşıdurmasından, toqquş-
masından, digər tərəfdən isə, mütərəqqi qüvvələrin, o
cümlədən onların lideri Atatürkün özünün daxili ziddiy-
yətlərindən, tərəddüdlərindən yaranır və bütün bu mə-
qamlar: «psixoloji halət,
zehni durum,
rəsmi söz və nitq-