24
İRSİ HEMOXROMATOZ
Sinonimlər: Bürünc diabet, birincili hemoxromatoz.
İrsi hemoxromatoz (İHX) – genetik defekt nəticəsində dəmirin
mədə-bağırsaq traktında sorulmasının artması və onun orqanizmin
toxumalarında toplanması ilə müşayiət olunan ağır, çoxsistemli
xəstəlikdir. İnsan orqanizmində dəmir artığının ifraz olunmasının
xüsusi mexanizmi olmadığından bu hal, bir qayda olaraq,
qaraciyərin, mədəaltı vəzin, ürəyin, hipofizin funksiyasının
pozulmasına səbəb olur.
İHX “dəmirin izafi yüklənməsi” (DİY) nozoloji qrupuna daxildir.
Bu xəstəliklərin əsas klinik təzahürləri ümumi patogenetik
mexanizmlə – orqan və toxumalarda dəmirin izafi toplanması ilə
əlaqədardır. DİY baş verən xəstəliklər qrupu cədvəl 1-də
göstərilmişdir.
Cədvəl 1. DİY ilə müşayiət edilən xəstəliklər.
Xəstəlik Yüklənmənin mexanizmləri
Talassemiya, sideroblast anemiya,
anadangəlmə dizeritropoetik
anemiya
Qeyri-effektiv eritropoez +
hemotransfuziya
Hemotransfuziyalar, dəmir
vasitələrı, Baunti siderozu
Dəmirin izafi daxil olması + irsi
faktor
Atransferrinemiya, seruloplazmin
çatışmazlığı
Dəmirin daşınması
metabolizminin defektləri
Gecikmiş dəri porfiriyası
HFE geni ilə əlaqəli
İrsi hemolitik anemiya
HFE geni ilə əlaqəli
Alkoqolizm, qeyri-alkoqol
steatohepatiti, virus hepatitləri,
portokaval şunt
Alimentar dəmirin yüksəlmiş
absorbsiyası
Lokal sideroz (ağciyər, böyrək) Eritrositlərin diapedezi, xroniki
damardaxili hemoliz
25
Epidemiologiya
İHX çox da nadir xəstəlik deyil. Avropoid populyasiyası
nümayəndələri arasında bu xəstəliyin geninin yayılmasına təxminən
5%, xəstəliyin özünə (homoziqotlar) 0,3%, gəzdiriciliyinə isə
(heterozigotlar) 10% tezlikdə rast gəlinir.
Xəstəliyin ekspressiyasına bir sıra faktorlar, xüsusən qadınlarda
menstruasiya və doğuşla əlaqədar qanitirmə təsir göstərir.
Kişilərdə bu xəstəlik qadınlara nisbətən 5-10 dəfə çox rast gəlinir.
Xəstələrin 70%-də ilk simptomlar 40-60 yaşda meydana çıxır.
20 yaşadək şəxslərdə xəstəliyin klinik simptomlarına nadir halda
təsadüf olunur, lakin ailə skrininqində dəmirin izafi toplanması
müəyyənləşdirilən şəxslər, o cümlədən gənc menstruasiya edən
qadınlar aşkarlana bilər.
Hər hansı bir xəstədə İHX diaqnozunun qoyulması pasiyentin
qohumlarının müayinə olunmasını və onlarda xəstəliyin inkişafının
profilaktikasını şərtləndirir.
Ailə skrininqi
İHX xəstəsi ilə birinci dərəcəli qohumluq əlaqəsi olan 20 yaşadək
bütün şəxsləri müayinə etmək lazımdır (B).
İlkin müayinədə acqarına zərdab dəmiri, ferritin miqdarı və
zərdabın ümumi dəmir birləşdirmə qabiliyyəti (ZÜDBQ)
müəyyənləşdirilməlidir (B).
Transferrinin dəmirlə doyması faizi zərdab ferritininin miqdarının
artmasından əvvəl, hələ erkən yaşlarda yüksələ bilər.
Homoziqot kişilərdə 30 yaşdan sonra, qadınlarda isə 40 yaşdan
sonra dəmirlə yüklənmənin klinik əlamətləri baş verə bilər.
Xəstə ilə eyni genotipə malik olan qohumlar – homoziqotdurlar
və onlarda diaqnozun təsdiqlənməsi və fibrozun dərəcəsinin
qiymətləndirilməsi üçün qaraciyərin biopsiyası yerinə yetirilir.
Populyasiya skrininqi
İlkin seçim qan zərdabında dəmirin miqdarı, zərdabın ümumi və
ya sərbəst dəmir birləşdirmə qabiliyyətinin müəyyənləşdirməsinə
əsaslanır (B). Əgər bu göstəricilərin səviyyəsinin yüksəlməsi
aşkarlanırsa, onda müayinə təkrarlanır.
Qaraciyər biopsiyasını – dəmirə rəngləməklə qaraciyər
toxumasında dəmirin miqdarının müəyyənləşdirilməsi və qaraciyərin
26
dəmir indeksinin (QDİ) hesablanması – zərdab göstəricilərinin İHX
lehinə olduğu hallarda həyata keçirirlər (B).
Biopsiyanı diaqnozun dəqiqləşdirilməsi və
xəstəliyin
mərhələsinin müəyyən edilməsi üçün yerinə yetirirlər. Bu, xüsusilə
yaşı 40-ı keçmiş xəstələr üçün əhəmiyyətlidir. Belə ki, bu yaşlarda
qaraciyərin xarakterik zədələnmə əlamətləri aşkara çıxır (B).
Qaraciyərin zədələnməsi əlamətləri olan xəstələrdə dəmir
mübadiləsinin zərdab göstəriciləri az məlumatvericidir. Bu qrup
xəstələrdə İHX sübut edən göstəricilər qaraciyər toxumasında
dəmirin miqdarı və QDİ-dir.
Hazırkı dövrdə genotipləşmənin (cys282tyr mutasiyasının təyini)
aparılmasının iqtisadi effektivliyi müəyyənləşdirilməyib.
İHX-nin klinik təsnifatı
Müəyyən orqan və sistemlərin zədələnmə əlamətlərinin üstünlük
təşkil etməsi xəstəliyin 4 klinik formasının müəyyənləşdirilməsi üçün
əsas olmuşdur:
1.
HFE (klassik forma) – əlamətlərin “klassik üçlüyü” çox vaxt
dəmir mübadiləsinin zərdab göstəricilərinin yüksəlməsi fonunda
ürəyin və endokrin vəzlərin zədələnmə əlamətlərinin olması ilə
xarakterizə olunur.
2.
HFE 2 (hemoxromatoz 2-ci tip, yuvenil forma) – dəmirlə izafi
yüklənmə fonunda inkişaf edir, gənc yaşlarında diaqnostika
olunur. Bu formaya nadir hallarda təsadüf edilir və autosom-
resessiv tipli irsi ötürülür. Adətən, xəstəliyin ilk əlamətləri – cinsi
inkişafın geri qalması, qarında davamlı ağrıların olması, ritmin və
keçiriciliyin pozulması ilə miokardın zədələnməsidir.
3.
HFE 3 (hemoxromatoz 3-cü tip) – autosom-resessiv tipli irsi
ötürülür, klinik olaraq klassik formadan az fərqlənir.
4.
HFE 4 (autosom-dominant hemoxromatoz) – xəstəliyin bu
tipində dəmir əsasən retikuloendotelial sistemdə toplanır.
Dəmirin Kupfer hüceyrələrində çoxlu miqdarda toplanması aşkar
olunur. Bu da klinikada qaraciyərin zədələnməsi əlamətlərini
müəyyənləşdirir.
Dostları ilə paylaş: |