27
Muğamşünaslıq UOT 781,7 Ruslan Tağıyev - “İsfahan” muğamı VI-XIV
əsrlərdə
yeddi avazatın yeddi səma cisimləri ilə, dörd şöbənin isə dörd rənglərlə və dörd hava
əlamətləri ilə bağlı olduğunu göstərmişdir.
Səlahəddin əs-Səfadinin
12
əsas muğam
12
Bürc
7
Avazat
7
səma
cisimləri
4
şöbə
4
rəng
4
hava əlamət
1
Rast
Qoç
Gəvəşt
Saturn
Yegah
Sarı qızılı Isti quru
2
Əraq
Buğa
Novruz
Yupiter
Dügah
Təbii qırmı Isti nəm
3
İsfahan
Əkizlər
Səlmək
Mars
Segah
Təbii
səma Soyuq nəm
4
Zirəfkənd
Xərçəng
Şahnaz
Günəş
Çahargah Təbii qara Soyuq quru
5
Büzürk
Şir
Mayə
Venera
6
Zənguləh
Qız
Gərdaniyə Merkuri
7
Rəhavi
Tərəzi
Hisar
Ay
8
Hüseyni
Əqrəb
9
Hicaz
Oxatan
10 Busəlik
Oğlaq
11 Nəva
Dolça
12 Üşşaq
Balıq
Onu da qeyd edək ki, Səfadinin təqdim etdiyi muğam cədvəlində on iki klassik
muğamlardan yeddi avaz və dörd şöbənin əmələ gəlməsi açıq şəkildə göstərilmişdir (4,
s.33).
XIV əsr Azərbaycan muğam mədəniyyətinin formalaşmasında
müstəsna xidmətlər
göstərmiş görkəmli şəxsiyyətlərdən biri də Əbdülqadir Marağayidir.S.Urməvi
məktəbinin layiqli davamçısı olan Əbdülqadir Marağayi Azərbaycanın qədim
şəhərlərindən biri olan Marağa şəhərində anadan olmuş və öz ləqəbini elə bu şəhərin
adından götürmüşdür.Ə.Marağayi bir çox elmi risalələrin müəllifidir. Onun yaratdığı
elmi əsərlərindən, “Şərhül-Kitabül ədvar”, “Züldətül-ədvar”, “Fəvait-i əşərə”, “Came
Əl-Əlhan” (“Melodiyaların toplusu”) və b. adlarını misal göstərmək olar. “Muğam”
termininin ilk dəfə olaraq elmə gətirilməsi Ə.Marağayinin adı ilə bağlayırlar (4, s.35).
Bundan başqa alim “Şərhül-Kitabül ədvar”, “Fəvait-i əşərə” və “Came Əl-Əlhan”
risalələrinin hər üçündə on iki klassik muğamdan altı avaz və iyirmi dörd şöbənin
yaranması barədə geniş söhbət açmışdır (3, s.193-194).
On iki muğambunlardır
:
“Üşşaq”, “Nəva”, “Busəlik”, “Rast”, “Hüseyni”, “Hicaz”, “Rəhavi”, “Zəngulə”, “İraq”,
“İsfahan”, “Zirəfkənd” və “Büzürk”(3, s.198-199).
Marağayi on iki muğamdan altı avazın yaranması barədə də çox maraqlı fikirlər
söyləmişdir: “Avazların yaranışı iki muğamın birləşməsi nəticəsində əmələ gəlir.
Məsələn: “Novruz” avazı “Hüseyni” və “İsfahan” muğamlarının, “Gəvəşt” avazını
“Hicaz” və “Büzürk” muğamlarının, “Səlmək” avazı “Üşşaq” və “Rast” muğamlarının,
28
“
Konservatoriya” jurnalı 2017№2 (36)
“Gərdaniyə” avazı “Əraq” və “Zəngulə” muğamlarının, “Mayə” avazı “Nəva” və
“Busəlik” muğamlarının, “Şahnaz” avazıisə “Rəhavi” və “Zirəfkənd” muğamlarının
birləşməsindən yaranır” (3, s. 198-199).
Altı avaz bunlardır
: “Novruz”, “Gəvəşt”,
“Səlmək”, “Gərdaniyə”, “Mayə” və “Şahnaz”.
Bundan başqa alim “Dügah” muğamından başlayaraq 24 şöbənin quruluşuna da
aydınlıq gətirmişdir: “Dügah”ın iki pərdəsi bud tani (yəni böyük ton) intervalını əmələ
gətirir (fa-sol). İkinci şöbə “Segah” üç tondan ibarətdir. “Tanini” intervalına bütöv ton
əlavə etməklə əmələ gəlir (fa-lya). Üçüncü şöbə “Çahargah”dır. “Segah”a bir
mücənnəb, kiçik bütöv tonun birləşməsindən əmələ gəlir. Dördüncü şöbə
“Pəncgah”dır.Beş pərdədən ibarətdir və “Çahargah”a bir mücənnəb intervalı əlavə
olunması ilə yaranır.Beşinci şöbə “Əşiran”dır və on tondan ibarətdir.Altıncı şöbə
“Novruzi-ərəb”dir, dörd pərdədən ibarətdir.Yeddinci şöbə “Mahur” şöbəsidir.Bu şöbə
“Gərdaniyə” və “Üşşaq”dan ibarətdir.Səkkizinci şöbə “Novruzu-Xara”dır, altı pərdədən
ibarətdir.Doqquzuncu şöbə olan “Hisar” səkkiz pərdədən ibarətdir. Onuncu şöbə
“Bayatı” beş pərdədən ibarətdir. On birinci şöbə “Nühuft”, səkkiz pərdədən ibarət 64-cü
dairədir.Birinci təbəqənin dördüncü şəkli və ikinci təbəqənin altıncı şəklinin
birləşməsindən yaranmışdır. On ikinci şöbə olan “Üzzal”ın beş pərdəsi var və “Hicaz”ın
ikincisinə tanini intervalının əlavə edilməsi ilə əmələ gəlir.C-D koron E-koron-F-G
(Koron - 1/2 bemol ton deməkdir) (3, s. 486). On üçüncü şöbə olan “Ouc”
səkkiz tondan
ibarətdir və 72-ci dairədə yerləşir.On dördüncü şöbə “Neyriz”dir. Bu şöbə iki cür olur.
Birinci beş səsdən, ikincisi isə “Neyriz kəbr” adlanır və səkkiz səsdən ibarətdir.
“Mübərriqə” on beşinci şöbədir və mücənnəb intervalından ibarətdir.On altıncı şöbə
“Rəkb”dir və iki növdə olur.Birincisi üç tondan, ikincisi səkkiz pərdədən ibarətdir.On
yeddinci şöbə “Səba” adlanır.“Səba” “Segah” tonikasından başlayan “Novruzi
ərəb”dir.On səkkizinci şöbə olan “Hümayun” yeddi səsdən ibarətdir.On doqquzuncu
“Nəhavənd” şöbəsidir.Bu şöbə səkkiz səsdən ibarətdir.İyirminci şöbə “Zabul”,
“Segah”a bənzəyir, lakin yuxarı tərəfdən bir “irha” intervalı əlavə edilmişdir. İyirmi
birinci şöbə olan “İsfahan” yeddi səslidir.İyirmi ikinci şöbə “Huzi”dir, altı səsdən
ibarətdir.İyirmi üçüncü şöbə “Rui-İraq”dır.Bu şöbə altı səsdən ibarətdir. İyirmi
dördüncü şöbə olan “Mühəyyər” səkkiz səsdən ibarət 52-ci dairədə yerləşir” (3, s.196-
197).
İyirmi dörd şöbə bunlardır
: “Dügah”, “Segah”, “Çahargah”, “Pəncigah”,
“Əşiran”, “Novruzu-ərəb”, “Mahur”, “Novruzu-Xara”, “Hisar”, “Bayatı”, “Nühuft”,
“Üzzal”, “Ouc”, “Neyriz”, “Mübərriqə”, “Səba”, “Rəkb”, “Hümayun”,“Nəhavənd”,
“Zabul”, “İsfahan”, “Huzi”, “Rui-İraq” və “Mühəyyər”.
Ə.Marağayi muğamlarla bağlı cədvəldə “İsfahan”ı həm əsas muğam, həm də şöbə
kimi göstərmişdir (4, s.34-35).
On iki muğam
1.Üşşaq
2. Nəva
3. Busəlik
4.
Rast
5. Hüseyni
6. Hicaz
7. Rəhavi
8. Zəngulə
9. İraq
10.İsfahan
11. Zirəfkənd
12.Büzürk