62
İlk cümlə daha çox funksional-semantik vəzifə daşıyır; bu
funksional təyinat xaqan (xan) haqqında informasiya ilə məh-
dudlaşır. Son cümlənin xüsusi informasiya daşıyıcısı kimi
sabitləşməsi isə struktur-forma amilinə xidmət edir; bədii mətni
formal baxımdan (həm də məzmunca) tamamlayır. Təsadüfi
deyil ki, orta əsrlərə doğru bədii üslubun əsas ifadə vasitəsi
olan və lirik növün əsasən təmsil edildiyi şer nümunələrində
(istər klassik, istərsə də xalq şeri janrları) müəllif adının sonda
verilməsi formal janr əlamətinə çevrilir.
Bəzən qrammatik formanın özü bədii mətnin struktur-forma
detalına çevrilir. Məlumdur ki, felin təsdiq və inkar şəkilləri
ayrı-ayrılıqda müvafiq qrammatik vəzifə yerinə yetirirlər. On-
ların birlikdə eyni sintaktik vahiddə işlənməsi isə bədii üslubi
fakt olur. Dəpəgöz Oğuzdan çıqdı, bir yuca tağa vardı. Yol kəs-
di, adam aldı, böyük hərami oldı. Üzərinə bir qaç adam
göndərdilər. Ox atdılar, batmadı. Qılıc urdılar, kəsmədi.
Sügüylə sancdılar, ilmədi. Çoban-çoluq qalmadı, həb yedi.
Oğuzdan dəxi adam yeməgə başladı. Oğuz yığılub üzərinə
vardı. Dəpəgöz görüb qaqdı. Bir ağacı yerindən qopardı. Atub
əlli-altmış adam həlak elədi… (YIII b., s. 99).
Mürəkkəb sintaktik bütövün kursivlə verilmiş birinci üç
tərkib hissəsində təsdiq və inkar felləri növbə ilə işlənir. Bu cür
işlənmə tərkib hissələrin semantik uzlaşması və sintaktik
quruluşun təkrarı ilə müşayiət olunur. Təsdiq-inkar fellərinin
müvaziliyi dördüncü cümlədə də təkrar olunur, ancaq əksinə
sxemlə baş verir; inkar feli əvvəl, təsdiq feli sonra gəlir:
Ox atdılar [təsdiq], batmadı [inkar]
Qılıc urdılar [təsdiq], kəsmədi [inkar]
Sügüylə sancdılar [təsdiq], ilmədi [inkar]
Çoban-çoluq qalmadı [inkar], həb yedi [təsdiq]
Dörd cümlənin məzmun-forma tutumu əlaqələnərək
mürəkkəb sintaktik bütöv içərisində mikrokontekst əmələ
63
gətirir. Dördüncü cümlə öz növbəsində əvvəlki üç cümlənin
verdiyi informasiyanı yekunlaşdırır və həmin mikrokonteksti
qapayır. Eyni zamanda əvvəlki informativ strukturu yarımçıq
qoymaqla, növbəti məzmuna keçid üçün şərait yaradır.
Bəzi halda struktur-forma elementləri bədii mətn vahidi olan
mürəkkəb sintaktik bütövün komponentlərini bir-biri ilə
bağlamağa xidmət edir. Bu halda şeir olan mətnlə nəsr olan
mətn bir-birindən fərqlənir. Belə ki, nəsrlə yazılan mürəkkəb
sintaktik bütövün tərkib hissələrini məlum formal vasitələr
(açar söz və s.) və semantik rabitə birləşdirir. «Kitiabi-Dədə
Qorqud»un dili üzərində aparılan müşahidələr göstərir ki, şeir-
mətnlərdə ahəng yaradan vasitələr də bu vəzifəni yerinə yetirə
bilirlər.
Qadın ana! Qarşum alub nə bögrərsən?
Nə ağlarsan, nə bozlarsan?
Bağrımla yürəgim nə tağlarsan?
Keçmiş mənim günimi də andırarsan?
Hey,
ana!
Ərəbi atlar olan yerdə
bir
qulunı olmazmı olur? ( I)
Qızıl dəvələr olan yerdə
bir köşəgi olmazmı olur? ( II)
Ağca qoyunlar olan yerdə
bir quzıcığı olmazmı olur? ( III)
Sən sağ ol, qadın ana! Babam sağ olsun!
bir mənim kibi oğul bulunmazmı olur? ( IY;II b., s. 47)
Verilmiş şeir nümunəsində ritm yaradan vasitələr -
qafiyələnmə, leksik təkrar, sintaktik təkrar, mətn (bənd) mər-
kəzinə əsaslanan üçlük modeldən istifadə edilməsi sonuncu
dörd misranın hamısında assosiasiya təşkil etdiyindən həmin
cümlələr birlikdə mətn hüdudunu (əvvəlini və sonunu) müəy-
yənləşdirir, mətnin formaca təşkilinə xidmət edir. Və ritmik
64
vasitələr mətn komponentləri - misralar arasında əsasən pro-
porsional (simmetrik) paylanırlar:
Sətrin
sıra №-
si
Qafi-
yələnən
sözlər
Leksik
təkrarlar
Sintaktik təkrarlar
I
Qulunı olan
yerdə
bir
olmazmı olur
Ərəbi atlar olan yerdə
bir qulunı olmazmı olur
(feli sifət tərkibi+zərf-
lik+təyin (say) + vasit-ə-
siz tamamlıq + qeyri qəti
gələcək zamanın inka-
rında olan xəbər+ peri-
frastik fel forması)
II
köşəgi olan
yerdə
bir
olmazmı olur
Qızıl dəvələr olan yerdə
bir köşəgi olmazmı olur
III
quzıcığı olan
yerdə
bir
olmazmı olur
Ağca qoyunlar olan
yerdə
bir quzıcığı olmazmı olur
IY
oğul …
bir
bulunmazmı
olur
…
bir mənim kibi oğul
bulunmazmı olur
«Kitabi-Dədə Qorqud» şeirlərində mətn və ya bənd
mərkəzlərinə əsaslanan xüsusi modellərdən istifadə olunur. Bu
modellərə görə sintaktik quruluşun qəlibi və bəzi leksik
vahidlər bütün misralarda olduğu kimi saxlanır. Hər sətrin iki,
65
üç və daha artıq sözü isə bir-biri ilə semantik əlaqəyə girərək,
mərkəzlər – ikiliklər, üçlüklər, dördlüklər və s. əmələ gətirirlər.
Bu cütlük qəlibləri hər misrada mənaca əlaqələnmiş digər
cütlüklə (ikilik və s.) əvəz olunur və növbəti misrada yerini
növbəti cütlüyə (ikilik, üçlük və s.) verir. Hey, ana! Ərəbi atlar
olan yerdə bir qulunı olmazmı olur? Qızıl dəvələr olan yerdə
bir köşəgi olmazmı olur? Ağca qoyunlar olan yerdə bir quzıcığı
olmazmı olur? Sən sağ ol, qadın ana! Babam sağ olsun! Bir
mənim kibi oğul bulunmazmı olur? (II b., s. 47).
Verilmiş nümunənin birinci misrasında mənaca əlaqələnmiş
at-qulun, ikinci misrada dəvə-köşək, üçüncü misrada qoyun-
quzıcıq, dördüncü misrada ana, baba-oğul sözləri müvafiq
cütlüklər və ya mətn mərkəzləri əmələ gətirirlər. «Kitabi-Dədə
Qorqud»un dili üzərində apardığımız müşahidələr göstərir ki,
misralardakı cütlüklərin sayına görə mətn (bənd) mərkəzləri üç
və daha çox - üç, dörd, beş, altı, yeddi predmetli ola bilir.
Yuxarıdakı nümunədə cütlüklərin (ikiliklərin) sayı dörd olduğu
üçün mürəkkəb sintaktik bütöv dörd predmetli hesab olunur.
Cütlükləri əmələ gətirən üzvlərin - leksik vahidlərin
kəmiyyətinə görə də bu cür şeirlər fərqləndirilir; ən azı iki, ən
çoxu beş elementli olur. Məsələn, əvvəl verilmiş nümunədəki
cütlük model iki elementlidir.
Mətn mərkəzinə (cütlüklərə) əsaslanmış şeir-mürəkkəb
sintaktik bütövlərdə cütlüklərin (predmetlərin və ya
mərkəzlərin) sayı ilə mərkəz üzvlərinin (elementlərin) sayı
adətən üst-üstə düşmür:
-mürəkkəb sintaktik bütöv üç mərkəzli (predmetli) və
dörd elementli olur;
Qaytabanda qızıl dəvə bundan keçdi,
Torumları bundan bozlayıb belə keçdi,
Torumcığım aldırmışam, bozlıyayınmı?
Qaraqucda
Qazlıq atı bundan keçdi,
Quluncığı kişnəyüb belə keçdi,
Dostları ilə paylaş: |