Po İon i.
Hə, Ofeliya,
Danış, nə deyirdi qardaşın sənə?
Of e li ya .
Prins Hamlet haqda bir para şeylər...
Po İon i.
Mərhəba, ağıllı hərəkət edib!
Deyirlər ki, guya, axır zamanlar
Hamlet tez-tez gəlir sənin yanına,
Sən də ona qarşı çox mehribansan.
Əgər doğrudursa eşitdiklərim,
Xəbərdarlıq üçün deməliyəm ki,
Sən mənim qızıma, öz namusuna
Yaraşan hərəkət etmirsən, bala.
Aranızda nə var? Düzünü söylə.
Of e li ya .
Ata, o son vaxtlar çox incəliklə Mənə
öz eşqini izhar eyləyir.
P ol oni .
Eşqini! Nə! Tfu! Təcrübəsiz qız!
Sən bu qorxunc işi bilirsən hardan?!
Onun o dediyin incəliyinə,
Söylə, söylə görüm inanırsanmı?
Of e 1 iya . Ata, heç bilmirəm nə söyləyim mən?
P ol oni .
Səni öyrədərəm, uşaqsan hələ,
Hər parlaq dəmiri qızıl sanırsan.
Mənasız sözlərə fikir vermə gəl,
Özünün qədrini-qiymətini bil.
Yoxsa el içində gülünc olarsan.
Of e li ya .
Ata, mənə o öz məhəbbətini Hörmətlə,
ədəblə bəyan eylədi. P olon i . Bəli də, son dəblə; di
qurtar, qurtar. Ofe l iya .
Dünyadakı bütün müqəddəslərə And
içdi ki, sözü düzdür, doğrudur.
179
downloaded from KitabYurdu.org
Uilyam Şekspir
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
P ol oni .
Of e li ya .
Cüllüt tutmaq üçün bir tələdir bu.
Bilirəm, gənclikdə qan alovlanır,
Bolluca and içir dil yana-yana.
Bu göz qamaşdıran parıltıların
İşığı çox olur, istiliyi az,
Bir azdan da sönüb qaralır tamam.
Sən bu şəfəqləri od sayma, qızım.
Bu gündən bir qədər ağıryana ol,
Çalış, həsrətini çəksinlər sənin.
Çağırılan kimi görüşə qaçma.
Hamletə qalanda təkcə inan ki,
Prinsdir, cavandır, hərəkətində
O səndən sərbəstdir, səndən azaddır.
Sözün müxtəsəri, Ofeliya, sən
Onun andlarına inanma heç vaxt.
Andlar fırıldaqçı dəllal kimidir,
Zahiri yalandır, batini saxta.
Yaxşı aldatmaqçün başqalarını
Mehriban, müqəddəs övliyaların
Paltannı geymiş oğraşa bənzər.
Dediyim bu qədər. Elə bu gündən
Prins Hamlet ilə söhbəti qurtar.
Qoy sənin adına ləkə gəlməsin.
Tapşırığım budur: öz yolunla get.
Sizə tabe olmaq borcumdur, ata.
Gedirlər.
DÖRDÜNCÜ SƏHNƏ
Qəsrin önündə hamin meydan.
Hamlet, Horatsio ve Marsel daxil olurlar.
H a m le t . Hava kəsib-tökür, yaman soyuqdur. H ora t s io .
İliyə işləyir şaxta qılınctək.
180
downloaded from KitabYurdu.org
H a m le t . Saat neçə olar?
H o r a t s i o. On ikiyə var.
M a r se l. Xeyr, kilsə zəngi vuruldu artıq.
H ora t s io.
Doğrudan? Mən onu eşitməmişəm.
Əgər elədirsə, həmin o ruhun Həmişə gəldiyi vaxt
yaxınlaşır.
(Səhnə arxasından qısa şən musiqi və top gurultusu eşidilir.)
Milord, agah edin, bu nə deməkdir?
H a m le t .
Hökmdar kef çəkir səhərə qədər,
Sərxoşluq eləyir, atılıb-düşür.
Reyn şərabının hər badəsini İçib qurtarantək təbil,
gərənay Guruldayıb bunu qələbə kimi Aləmə
bildirir.
H o r a t s i o. Bu bir adətdir?
H a m le t .
Bəli, təəssüf ki, bu bir adətdir.
Burda doğulsam da, burda olsam da,
Buna alışsam da uşaqlığımdan,
Mənə elə gəlir, belə adəti Atmaq saxlamaqdan çox
şərəflidir.
Bu rüsvayçı vərdiş Şərqdə və Qərbdə Bizim
xalqımızı bədnam eləyir,
Orda bizə əyyaş, donuz deyirlər.
Ən uca olsa da ləyaqətimiz,
Onun mənasını, onun məğzini,
Doğrudan, bu ləkə korlayır tamam.
Hərdən görürsən ki, bəzi adamın üzü çil-çil olur
anadangəlmə,
Bu onun günahı, taqsın deyil.
Heç kəs istəyincə doğula bilməz.
Bir çoxları var ki, tünd xasiyyəti Ağlını başından
çıxarır tez-tez.
Xamırın mayası artıq olanda Qıcqınb çörəyi
acıtdığıtək,
181
downloaded from KitabYurdu.org
Uilyam Şelıspir
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
İnsanda bir cəhət həddi keçəndə
Onun xoş rəftarı ikrah doğurur.
Bir sözlə, dediyim budur ki mənim:
İnsan necə gözəl, təmiz olsa da,
Saya gəlməsə də xeyirxahlığı,
İstər təbiətin, istər taleyin,
İstərsə özünün qüsuru olsun,
Alnına vurulmuş bir damğa varsa,
Hamının gözündə bir heçdir ancaq.
Ən igid adamı bir damcı zəhər
Öldürə bilir ki.
Kölgə gəlir.
H ora t s io. Baxın, o gəlir!
H a m le t .
Ey müqəddəs göylər, özün kömək ol!..
Sən pak mələkmisən, ya məlun şeytan,
Cənnətin şəfalı səhər nəsimi,
Yoxsa cəhənnəmin qasırğasısan,
Məramın, niyyətin xeyirdir, ya şər?
Gəlişin necə də müəmmalıdır!
Səninlə mən mütləq danışmalıyam.
Sən kimsən? Mən sənə Hamlet deyirəm,
Kralsan, sən mənim doğma atamsan.
Böyük hökmdarı Danimarkanın,
Tələb eyləyirəm, mənə cavab ver!
Məni məhv eləmə sirlər içində.
De, neçin pak olub qəbrə gömülmüş
Sümüklərin cırıb atmış kəfəni?
Neçin qucağında rahatlandığın
O məzar ayırıb öz daş ağzını
Səni bu dünyaya atdı təzədən?
Ey cansız cənazə, bu nə deməkdir?
Başdan ayağadək silahlanaraq
Vahiməyə salıb sakit gecəni,
De, nə axtanrsan ay işığında?
Ağlımız çatmayan bilməcələrlə
182
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |