- 21 -
Onların çıxılmaz vəziyyətdə olması,
həmin problemlərin
həlli yollarında rastlaşdıqları maneələri dəf edə bilmək bacarıq
-
ları tamaşaçını hər zaman cəlb edir. Tamaşaçıları bir
- iki saat
qaranlıq zalda oturaraq film seyr etməyə vadar edən nədir?
Kanadalı psixoloq Qans Selenin fikrinə görə, insanın stressə
ehtiyacı var. Kino isə bu ehtiyacı ödəyir.
Stress xarici təsir nəticəsində orqanizmdə yaranan gərginlik
halıdır. Qorxu, təhlükə, sevinc, həyəcan, kədər və s. anında
insan stress keçirir. Alimlər bunu «orqanizmin qeyri
-spesifik
reak
siyası» adlandırır
. Qeyri-
adi, həyəcanlı, təhlükəli bir vəziy
-
yət yaranan kimi insanın diqqəti avtomatik olaraq səfərbər
edilir, orqanizmdə adrenalin çoxalır və onun sayəsində də insa
-
nın bacarığı, potensialı yüksəlir. O, daha güclü olur, daha sür
-
ətli qaçır, gözləri daha yaxşı görür, hədəfi daha yaxşı nişan ala
bilir. Qəzəblənəndə və ya qorxanda
insan iradəsi daha güclü
olur. O ya aslan kimi düşmənin üstünə hücum edir
, ya da hadi-
sə yerindən ildırım sürəti ilə qaçıb uzaqlaşır.
Alimlərin fikrinə görə, qədim insanlar daha çox stress halı
yaşamış və bu da onların inkişafına
-
qurmaq, yaratmaq, döv
-
lətlər halında yaşamaq istəklərini reallaşdırmalarına yardım
etmişdir. Müasir dövrdə
biz daha
təhlükəsiz, qanunlarla tən
-
zim
lənən bir dünyada yaşayırıq
.
(qədim dövrlə müqayisədə
).
Alim
lərin qənaətinə görə, biz indi potensial stress imkanımızın
5-
7 faizini istifadə edirik. Orqanizmimizin proqramı isə dəyiş
-
di
rilməyib. Biz
lazım olan potensialı
xərcləmədiyimizə görə
bizdə ya distress yaranır, ya da ki, daimi stress. Bu da bizim
orqanizmimizin funksiyas
ını pozur,
xəstəliklər, nevroz və
psixoz hallarını yaradır. Buna görə də stress halları bizi daima
cəlb edir.
İnsan beynini
tədqiq edən alimlər film izləyərkən beyində
zəif stress biotoklarının yarandığına şahid olublar. Bu biotoklar
real həyatdakı stress biotoklarından
çox zəif olsa da, effektli
olduğu aşkar edilib. Bu da insandakı gərginliyi azaldır, sevinc
hissi aşılayır, mübariz olmağa şövq edir.
- 22 -
«İnsanı ekran qarşısına nə cəlb edir?» sualına, təbii ki,
«dramatik vəziyyət» cavabını verə bilərik. Bu
,
şüurlu şəkildə
baş
vermir, i
nsan beyni elə proqramlaşdırılıb. Başqasını
çətin
vəziyyətlərdə görən insan mexaniki olaraq stress
keçirir,
təsəvvüründə olsa belə, onun yanında olur və onunla birlikdə
çıxış yolu axtarır. Əlbəttə, çətin vəziyyətdə olan insan bizə nə
qədər yaxın olarsa, onun hərəkətləri bizə nə qədər aydın olarsa,
biz onun problemlərinə bir o qədər çox daxil oları
q.
Praktiki
olaraq insan beyni bütün bədbəxtliklərə, stresslərə qarşı
həssasdır. Bu
,
insan iradəsindən asılı deyil.
Dramın tamaşaçı ilə ünsiyyəti məhz bu baza əsasında
qurulub. Tamaşaçı stress səbəbi ilə rəğbət hissi duyduğu per
so-
najın dramatik vəziyyətində həyəcan keçirir. Əgər qəhrəman
dramatik vəziyyətə düşübsə, tamaşaçının
onunla eyniləşmək
imkanı daha da yüksəlir.
Yekun olaraq deyə bilərik ki, üç amil dramatik vəziyyəti
müəyyən edir:
1. İnsanın çarəsiz vəziyyətdə olması.
2. Bu vəziyyətin dərinləşmə
si (Bu
onu çıxış yolu axtarmağa
məcbur edir
).
3. O, çıxış yolu axtarır və antaqonistlə mübarizə aparır.
Dramatik vəziyyətin konfliktin başlanğıcı olduğunu təxmin
etmək, hər halda, o qədər də çətin deyil.
Dramatik vəziyyətdə qəhrəmanı
hərəkət etməyə məcbur
edən
təhlükə
Dostları ilə paylaş: