28
rəqabət hüququ, bu cür iqtisadi siyasi seçimlərin çox önəmli olduğu hüquq sahəsidir.
Rəqabət hüququn iqtisadi ölçüsü demək olar ki, ilk dəfə 1950- cil illərdə ABġ- da
meydana gəlmiĢdir
8
. Bazarda rəqabəti tənzimləyən ilk qanunvericilik, əvvəl də qeyd
etdiyim kimi, 1980 – cı ildə qəbul edilən ġerman Qanunudur. ġerman Qanunun
idarəedici və məhkəmələr tərəfindən necə tətbiq edilməlidir problemi uzun müddət
mübahisələrə səbəb olmuĢdur. Bu mübahisələr qanunun tətbiq olunduğu ilk illərdə
Ali Məhkəmə (Supreme Court) də daxil olmaqla Amerikan məhkəməsinin, ticarəti
məhdudlaĢdıran hər fəaliyyəti rəqabətə əks fəaliyyət kimi qeydə alıb, radikal qərarlar
almasına səbəb olmuĢdur. Bu dövrün bitməsinə kömək edən ən önəmli inkiĢaf,
Çikaqo Universitetinin önəmli hüquqĢunas və iqtisadçılarının liderliyini etdiyi
hüququn iqtisadi analizi yanaĢmasının meydana çıxmasıdır.
Xüsusilə 1960-cı illərdən etibarən, Çikaqo məktəbinin təsiri ilə rəqabət
hüququnda həm idarəçiliyin həm də məhkəmələrin yanaĢmasına təsir edən bir rəqabət
siyasəti anlayıĢı inkiĢaf etmiĢdir. Bu siyasət siyasi hakimiyyətin bazara müdaxilə
etməsinə,bu müdaxilənin cəmiyyətin rifahını azaltdığı səbəbiylə qarĢı çıxır. Buna
görə bazar özbaĢına buraxıldığında yəni Adam Smitin "görünməz əli" bazarı
tənzimlədiyində, əsir artacaq və bu təsirin ədalətli Ģəkildə paylanması da təbii olaraq
təmin ediləcəkdir. Dolayısı ilə idarəçiliyin və hakimin ,sosial ədaləti təmin etmək
üçün belə olsa bazara müdaxilə etməsi yersizdir.
Çikaqo məktəbi 1960-cı illərdən sonra bəzi dəyiĢikliklər keçirsə də, bu iki
təməl ünsür bu məktəbin rəqabət anlayıĢında həmiĢə öndə gəlmiĢdir. Bu ünsürlərin
rəqabət hüququna təsir etməsi yeni Çikaqo məktəbinin nümayəndəsi olan Bork
vasitəsilə gərçəkləĢmiĢdir. Daha sonra incəlikləri ilə açıqlanacağı kimi, Bork bazarın
yaratdığı təsirin, rəqabət hüququnun əsas ölçü vahidi olmasının vacibliyini müdafiə
etmiĢdir. Bork ilə birlikdə rəqabət hüququnda bir hədəf olaraq istehlakçı rifahi
ədəbiyyatdakı yerini almaqla qalmamıĢ xüsusilə 1970-ci illərdən etibarən idarəetmə
və məhkəmə qərarlarında da öz təsiriinin göstərməyə baĢlamıĢdır. Çikaqo məktəbi və
8
Əvvəllər, xüsusilə İngiltərədə rəqabət hüququ ilə bağlı məhkəmə qərarlərı, Avstiryada qanunlar və bəzi Avropa
ölkələrində cinayət hüququ çərçivəsində kartellər ilə mübarizəyə dair nümunələr görmək olar. Lakin ilk dəfə rəqabət
hüququnu tənzimləyən ilk qanun, ABŞ-da 1890-cı ildə qəbul olan Şerman Qanunudur.
29
rifah iqtisadiyyatı nəzəriyəsinin təklif etdiyi təsir müdafiələri istiqamətində irəliləyən
bu anlayıĢ, istehlakçı rifahını bazar təsiri, yəni cəm təsir üzərindən ölçmə meylində
olmuĢdur. ABġ rəqabət hüququnda istehlakçı rifahı 2000-ci illərədək təsirini davam
etdirmiĢ və cəm rifahın artırılmasını hədəfləyən bir məqsəd olaraq bu sahədə önəmli
yer tutmuĢdur. Ġdarə və hakim qərarlarının hamısında eyni məqsədə ağırlıq
verilməmiĢ ola biləcəyi doğru olsada, bəzi önəmli qərarlar incələndikdə hakimin də
qəbul etdiyi bir Ģəkildə istehlakçı rifahının,cəm təsir standardı olduğu anlaĢılır.
Ġstehlakçı rifahi xüsusilə rəqabət hüququnda istifadə olunan iqtisadi ktiteriyadır.
Ġqtisadiyyat elminin hüquq sahəsində istifadəsi, 1960-cı illərdən etibarən ABġ da
inkiĢaf etməyə baĢlamıĢdır. Bu anlayıĢ ılk olaraq rəqabət hüququnda özünü
göstərmiĢdir. Bununla bərabər, bu mövqe rəqabət hüququ və müəllif hüququ kimi
iqtisadiyyatla təsir içərisində olan sahələr xaricində də təsirli olmuĢ,cəza hüququ və
borclar hüququ kimi hüququn ən təməl sahələrində də öz təsirini göstərmiĢdir.
Göründüyü kimi, hüququn iqtisadi analizi, terminoloji baxımdan olduqca geniĢ
çərçivəyə sahibdir. Bu mövqe, ədəbiyyatda zəngin nəzəri mübahisələrə də yol
açmıĢdır. Digər tərəfdən bu anlayıĢ xüsusilə ABġ rəqabət hüququ tətbiqində təsirli
olmuĢ və bir çox hakim qərarında da özünü göstərmiĢdir.
30
II FƏSĠL RESPUBLĠKADA ĠNHĠSARÇILIQ FƏALĠYYƏTĠNĠN VƏ
ANTĠĠNHĠSAR TƏNZĠMLƏNMƏSĠNĠN MÜASĠR VƏZĠYYƏTĠ
2.1 Azərbaycanda və xarici dövlətlərdə inhisarçılıq fəaliyyətinin müasir
vəziyyəti
Ümumiyyətlə, iri istehsalı, yaxud istehsal və kapitalın təmərküzləĢməsinin
birmənalı Ģəkildə ―sosial-iqtisadi bəla‖ hesab edilməsi metodoloji, həmçinin praktiki
yönümdən yanlıĢlıqdır. Belə ki, idarəetmə və təĢkilati xüsusiyyətlərindən asılı
olmayaraq hər cür iqtisadi sistemin inkiĢaf baxımından əsas hərəkətverici qüvvəsi iri
istehsal subyektləridir. Bu aspektdən əvvəlki dövrlə müqayisədə dəyiĢən isə, əsasən
və baĢlıca olaraq müəyyənləĢdirilməsi və idarəetmə sferasında real məzmun daĢıyan
demokratik qaydaların tətbiqi ilə əlaqədar məzmun yerləĢməsidir. Azərbaycan
gerçəkliyi fonunda yuxarıda əks etdirdiyimiz proses özünün bir sıra spesifik
xüsusiyyətləri ilə seçilir. Belə ki, məlum olduğu kimi, təsərrüfat subyektinin
iriləĢməsi prosesi çoxlu sayda amillərin birbaĢa təsiri altındadır. TəmərküzləĢmə
prosesi (keçid iqtisadiyyatı Ģəraitində) hər Ģeydən əvvəl maliyyə kapitalının bərpasını
tələb edir. Bu istiqamətdə qlobal inkiĢaf təmayülü ondan ibarətdir ki, maliyyə
kapitalının artımı əvvəlki, yəni sənaye inqilabı dövrünə uyğun Ģəkildə həyata
keçirilmir.Yəni, maliyyə resurslarının təsərrüfat subyektləri çərçivəsində cəmlənməsi
qeyd edilən spesifikliyin təsiri ucbatından onların effektiv istifadəsi üçün imkan
yaratmır. Eyni zamanda, real bazar prosesinə müvafiq olaraq birləĢmə və
qovuĢmaların yoxluğu, daha çox subyektiv xarakterli struktur dəyiĢikliklərinə yol
verilməsi təmərküzləĢmənin doğurduğu miqyas effektindən (maliyyə resurslarından
effektiv istifadə yönümündə) səmərəli surətdə yararlanmanı bəri baĢdan mümkünsüz
edir. ĠnkiĢaf etmiĢ ölkələrin təcrübəsi göstərir ki, maliyyə kapitalının
formalaĢdırılmasında holdinqlər, investisiya, maliyyə-sənaye qrupları mühüm rol
oynayırlar. Azərbaycan Ģəraitində isə sözügedən təĢkilati formalar epizodik xarakter
daĢımaqla, hələ də sosial proses səviyyəsinə çıxmamıĢlar. Göründüyü kimi, keçid
dövrü Ģəraitində istehsal və kapitalın təmərküzləĢməsi daha çox subyektiv amillərin
təsirinə məruz qalmaqla baĢlıca olaraq inhisar yaradan proses kimi çıxıĢ edir. Eyni