Azərbaycan



Yüklə 5,05 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə12/56
tarix05.06.2018
ölçüsü5,05 Kb.
#47496
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   56

27 
 
manata  qədər  yüksəlmiĢdir  ki,  (2001-ci  ilin  qiymətləri  əsasında)  bu  da  real  istehlak  xərclərində 
110%-dən  çox  artım  deməkdir  (Cədvəl  2-1).  Ġri  Ģəhərlərdə,  o  cümlədən  Bakıda  istehlak 
xərclərinin 140 faizdən çox artmasına baxmayaraq, kənd yerlərində müvafiq artım 90 faizdən az 
olmuĢdur.  ġəhər  ərazilərində  yaĢayan  və  ən  yoxsul  əhali  qrupunun  maddi  durumu  daha  çox 
yaxĢılaĢmıĢdır.  Ən  yoxsul  kvintildən  olan  ev  təsərrüfatlarının  istehlakı  140%-dən,  ikinci  və 
üçüncü kvintildən olanlarınkı isə 125%-dən çox artdığı halda ən varlı kvintil üçün bu rəqəm 80% 
təĢkil etmiĢdir. Beləliklə, iqtisadi artım əsas etibarilə yoxsullara doğru istiqamətlənmiĢ və maddi 
durumu yaxĢı olan əhali ilə müqayisədə yoxsullar artımdan daha çox faydalanmıĢdır.   
 
Cədvəl 2.1 2001-2008-ci illər arasında istehlak xərcləri əhəmiyyətli dərəcədə artmıĢdır  
 
Adambaşına orta xərclər, real şərtlər (2001-ci ilin 
qiymətləri, AZN-lə) 
Ərazi 
2001 
2008  Dəyişiklik (faizlə) 
ġəhər 
32 
73 
131 
Bakı 
34 
82 
141 
Digər iri Ģəhərlər 
28 
69 
146 
Kiçik Ģəhərlər 
30 
62 
107 
Kənd 
32 
60 
87 
Kvintil 
 
 
 
Kvintil 1 (ən aĢağı)  
13 
31 
144 
Kvintil 2   
20 
47 
135 
Kvintil 3 
27 
61 
125 
Kvintil 4 
38 
81 
111 
Kvintil 5 (ən yüksək)  
81 
146 
80 
Cəmi 
32 
67 
111 
Mənbə: EBM 2001 və YSQS  2008. 
 
2.4  2001-2008-ci  illər  ərzində  Azərbaycanda  yaşayış  səviyyəsi  kifayət  qədər  yaxşılaşmışdır. 
Müqayisə edilə bilən ümumi istehlak göstəricisinə (Əlavə B-də ətraflı təsvir edilmiĢdir) və 2001-
ci  ildə  aylıq  adambaĢına  120000  AZM  yoxsulluq  həddinə  əsasən,  yoxsulluq  səviyyəsi  2001-ci 
ildəki  49.6  faizdən  2008-ci  ildə  15.8%-ə  qədər,  yəni  yeddi  il  ərzində  34  faiz  bəndi  azalmıĢdır 
(Diaqram 2-1). ĠnkiĢaf struktur islahatlar, makroiqtisadi sabitlik, davamlı artımın təmin edilməsi 
və  bir  çox ev  təsərrüfatlarının  istehlak  səviyyələrini  yüksəldən  sosial  müdaviəyə  böyük  həcmdə 
dövlət vəsaitlərinin xərclənməsi ilə əlaqələndirilə bilər.  
 
2.5    Bu  hesabat  2008-ci  ilin  birinci  rübündə  Əmək  və  Əhalinin  Sosial  Müdafiəsi  Nazirliyi  ilə 
birgə  aparılan  YSQS  tədqiqatına  əsaslanmasına  baxmayaraq,  yoxsulluq  meyllərinin  təhlilinin 
nəticələri  Dövlət  Statistika  Komitəsinin  (DSK)  göstəricilərinə  oxĢardır.  DSK-nın  məlumatlarına 
əsasən  ümumi  yoxsul  əhalinin  nisbəti  2001-ci  ildə  49%-dən  2007-ci  ilin  sonlarında  15.2%-ə, 
2008-ci ilin sonlarında isə 13.2%-ə qədər azalmıĢdır (DSK, 2008-ci il).  


28 
 
Diaqram 2-1 2000-ci illərdə Azərbaycanda yoxsulluğun səviyyəsi 
əhəmiyyətli dərəcədə aĢağı düĢmüĢdür 
 
Mənbə: EBM 2001 və YSQS 2008.  
 
2.6  Şəhər  ərazilərində  yoxsulluq  səviyyəsinin  azalması  kənd  əraziləri  ilə  müqayisədə  daha 
sürətli  olmuşdur.  Dünya  Bankının  nisbətən  aĢağı  yoxsulluq  həddini  nəzərə  alsaq,  Ģəhər 
ərazilərində yoxsulluq səviyyəsi 2001-ci ildəki 55.7% səviyyəsindən 2008-ci ildə 14.8%-ə qədər 
azalmıĢdır;  kənd  ərazilərində  yoxsulluq  səviyyəsi  isə  müvafiq  illər  üzrə  43.5%-dən  17.0%-ə 
enmiĢdir (Diaqram 2-1). 2001-ci ildə daha az yoxsulluq səviyyəsinə malik kənd ərazilərində artıq 
nisbətən yüksək yoxsulluq səviyyəsi qeydə alınmıĢdır.  Yuxarıda göstərildiyi kimi, 2001-2008-ci 
illər  arasında  ev  təsərrüfatlarının  real  orta  istehlak  səviyyəsi  Ģəhər  ərazilərində  130%-dən  çox 
artdığı halda, kənd ərazilərində bu göstərici 87% təĢkil etmiĢdir. 
 
Diaqram 2.2 Azərbaycanda yoxsul əhali baxımından kənd ərazilərinin payı 
artmıĢdır 
 
 Source:  2001 HBS and 2008 LSMS 
Azərbaycan 
ġəhər 
Kənd 
Azərbaycan 
ġəhər 
Kənd 


29 
 
 
Azərbaycanda yoxsulluq kənd əraziləri üçün xarakterik cəhətə çevrilməkdədir 
 
2.7
 
Hal-hazırda Azərbaycanda yoxsul əhalinin təqribən 51%-i, ümumi əhalinin isə 45%-ə 
qədəri  kənd  ərazilərində  yaşayır.  Azərbaycanın  yoxsul  əhalisinin  40%-dən  az  hissəsinin  kənd 
ərazilərində yaĢadığı 2001-ci il ilə müqayisədə onilliyin sonuna yaxın yoxsulluq bu və ya digər 
dərəcədə kənd əraziləri üçün xarakterik cəhətə çevrilmiĢdir (Diaqram 2-2). Kənd əhalisinin kənd 
təsərrüfatı sektorundan yüksək dərəcədə asılı olduğunu nəzərə alaraq, həyat səviyyəsi baxımından 
kənd və Ģəhər əraziləri üzrə fərqlərin aradan qaldırılması üçün sözügedən sektorun gəlirliyinin və 
məhsuldarlığının artırılması istiqamətində tədbirlər həyata keçirilə bilər (3-cü Fəslə baxın). 
 
Diaqram  2-2  Azərbaycanda  yoxsul  əhali  baxımından  kənd  ərazilərinin 
payı artmıĢdır 
 
Mənbə:  EBM 2001 və YSQS 2008 
 
 
 
2000-ci illər ərzində Bakı ilə digər Ģəhərlər arasındakı fərq nəzərəçarpacaq dərəcədə 
artmıĢdır 
 
2.8
 
Azərbaycanın  paytaxtı  Bakıda,  ümumiyyətlə,  orta  istehlak  140  faizə  qədər  artmışdır. 
Nəticədə,  Bakıda  yoxsulluq  səviyyəsi  2001-ci  ildə  49  faizdən  2008-ci  ildə  cəmi  9.3  faizə 
enmiĢdir. Azərbaycanda Bakıdan baĢqa Ģəhərlərdə yoxsulluq səviyyəsi nəzərəçarpacaq dərəcədə 
aĢağı düĢsə də irəliləyiĢin nisbi göstəricisi Bakıda olduğundan bir qədər zəif olmuĢdur. Bakıdan 
kənar digər Ģəhərlərdə yoxsulluq riski Bakıya nisbətən iki dəfədən çox artıqdır. Kənd yerlərində 
və  Bakıdan  kənar  Ģəhər  ərazilərində  yaĢayan  insanlar  paytaxta  nisbətən  daha  çox  yoxsul  olaraq 
qalırlar. 
 
ġəhər 
Kənd 


Yüklə 5,05 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   56




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə