56
Rusiyanın toxuculuq fabriklərinə, hətta xarici ölkələrə göndərildiyi halda, onun
özündə ipək parça toxuyan müəssisə yox idi və s.
Lakin çarizmin iqtisadiyyat sahəsində ayrı-seçkilik siyasətinə
baxmayaraq, milli burjuaziya daim inkişaf edirdi. Milli burjuaziya neft sənayesində
üstün mövqe tutmasa da, öz kapitalını yüngül və yeyinti sənayesinə, mexaniki
istehsala, ticarətə, tikintiyə və sair sahələrə qoymaqla xeyli sərvət toplamışdı.
Bakıda irili-xırdalı mülk sahiblərinin 80 faizdən çoxunu azərbaycanlı kapitalistlər
təşkil edirdi. Topdansatış ticarətində də onlar mühüm rol oynayırdılar. Xəzər dənizi
vasitəsilə daşınan yüklərin 1/3 hissəsi azərbaycanlı gəmi sahiblərinin payına
düşürdü. Neftdaşıyan yelkənli gəmilərin 60 faizi onlara məxsus idi.
XX əsrin əvvəllərində milli kapitalın Hacı Zeynalabdin Tağıyev, Musa
Nağıyev, Şəmsi Əsədullayev, Murtuza Muxtarov və başqa görkəmli nümayəndələri
vardı. Bunların bir qismi, o cümlədən H. Z. Tağıyev, Ş. Əsədullayev, M. Muxtarov
əhalinin yoxsul təbəqələri içərisindən çıxmış və çətin həyat yolu keçmişlər. Yalnız
xoşbəxt təsadüf nəticəsində - özlərinin icarəyə götürdükləri torpaq sahələrində
neftin fontan vurması ilə əlaqədar olaraq varlanmışlar.
H. Z. Tağıyev (1823—1924-cü illər) milli burjuaziyanın ən görkəmli
nümayəndəsi idi. Keçən əsrin sonlarınadək, əsasən, iri neft sənayeçisi kimi məşhur
olmuşdur. 1896-cı ildə «H. Z. Tağıyev» neft şirkəti o zaman fəaliyyət göstərən 90
şirkətin içərisində ən çox—32 milyon puddan artıq—bütün hasilatın 8,3 faizi qədər
neft çıxarmışdı. Az sonra, Tağıyev, şirkətin milyon manat dəyərində 20 faizlik
səhmini özündə saxlayıb, onu beş milyon manata satdı və çoxsahəli sahibkarlıq
fəaliyyətinə keçdi. Neft sənayesində toplanmış nəhəng kapital ona xalq
təsərrüfatının başqa sahələrində, ticarətdə mühüm mövqelər tutmağa imkan verdi.
XX əsrin əvvəllərində Tağıyev Zaqafqaziyada ilk pambıq-parça
kombinatının əsasını qoymuş məşhur fabrikant, iri mülk və torpaq sahibi, tacir və
bankir kimi tanınmışdı. Xəzərdə çoxlu gəmisi, şərikli iki doku şəhərdə xeyli
yaşayış binası, mağazaları, un dəyirmanı, onlarca iri balıq vətəgəsi, qəzalarda
minlərlə desyatin torpağı və müxtəlif istehsal sahələri vardı. Tağıyev ticarət
firmasının Bakıda və Rusiyanın bir sıra şəhərlərində, həmçinin Ənzəlidə (İranda)
nümayəndəlikləri (kontorları), iri yük anbarları vardı. Tağıyev Bakıda ilk milli
bank təsis etmişdi. O, şəhərdə fəaliyyət göstərən bir neçə mərkəzi rus bankı və
onun filiallarının idarə heyəti üzvü, bir sıra səhmdar müəssisəsinin sədri və ya sədr
müavini seçilmişdi.
H. Z. Tağıyev böyük mesenat, maarifçi və xeyriyyəçi idi. Xalqın mədəni
inkişafı və savadlanması üçün çox işlər görmüşdü. İlk milli teatr binası,
ambulatoriya, ilk rus-müsəlman qız məktəbi onun pulu ilə tikilmişdi. «Kaspi»,
«Həyat» qəzetləri, «Füyüzat» jurnalı onun vəsaiti ilə çıxırdı. Onun pulu hesabına
bir neçə təqaüd təsis edilmişdi. O, Azərbaycanda və Rusiyada fəaliyyət göstərən
bir sıra xeyriyyə cəmiyyətlərinin sədri və ya üzvü idi. Bir neçə məktəb və digər
mədəni-maarif müəssisəsinə himayədarlıq edirdi. Çoxlu azərbaycanlı gənc, o
57
cümlədən N. Nərimanov, Əlimərdanbəy Topçubaşov, Həsən bəy Ağayev onun
yardımı ilə Rusiyanın və xarici ölkələrin ali məktəblərində təhsil almışdılar.
Tağıyev xeyriyyəçilik işlərinə milyon manatdan artıq pul xərcləmişdi.
Azərbaycanda, Rusiyada, həmçinın bəzi xarici ölkələrdə geniş
xeyriyyəçilik fəaliyyəti Tağıyevə nəinki müsəlman xalqları arasında, həm də rus
hökumət dairələrində böyük hörmət qazandırmışdı.
Ona birinci kildiya taciri dərəcəsi, ələlxüsus, o dövrdə ən nüfuzlu sayılan
həqiqi mülkü müşavir rütbəsi verilmişdi. (Azərbaycanda bu rütbəni alan təkcə E.
Nobel idi). Senatın xüsusi fərmanı ilə H. Z. Tağıyev irsi dvoryan təsdiq edilmişdi.
O, Rusiyanın bir sıra yüksək dövlət orden və medalları ilə, həmçinin xarici
ordenlərlə təltif olunmuşdu.
XX əsrin əvvəllərində neft sənayesində milli burjuaziyanı, əsasən, Ş.
Əsədullayev və M. Nağıyev təmsil edirdi. Onlar 20 milyon puda qədər - milli
kapitalın payına düşən neftin 80 faizini çıxarırdılar. Onların neft emalı zavodları və
neftdaşıyan gəmiləri vardı. İllik dövriyyəsi milyon manatlarla hesablanan geniş
ticarət əməliyyatları aparırdılar. Ş. Əsədullayevin şirkəti Rusiyada yüzə yaxın və
daha çox neft anbarı olan dörd iri şirkətdən biri idi.
Ş. Əsədullayev, M. Nağıyev, M. Muxtarov, həmçinin milli burjuaziyanın
bir sıra başqa nümayəndələri xeyriyyəçilik işlərində yaxından iştirak edirdilər.
Milli burjuaziyanın inkişafı Azərbaycan zəhmətkeşlərinin sosial həyatında
müsbət rol oynayırdı. Belə ki, milli sahibkarlar özlərinin müəssisələrində işləməyə,
ilk növbədə, azərbaycanlı fəhlələri götürürdülər. Bu, Azərbaycanlı fəhlələrin
güzəranının bir qədər yaxşılaşmasına, onlarda ictimai fəhlə şüurunun
formalaşmasına səbəb olmaqla yanaşı, həm də çarizmin və qeyri-azərbaycanlı
kapitalistlərin fəhlələrə münasibətdə yürütdükləri milli ayrı-seçkilik siyasətinə
güclü zərbə vururdu.
Yelizavetpolda, Nuxada milli kapitalın iqtisadi cəhətdən nisbətən güclü
bəzi nümayəndələri istisna edilərsə, ümumiyyətlə, Azərbaycanda milli
burjuaziyanın çox böyük kütləsini xırda sahibkarlar təşkil edirdi. Xırda burjuaziya
iri milli kapitalın güclü təsiri altında idi.
Milli burjuaziyanın iqtisadi cəhətdən getdikcə qüvvətlənməsi
Azərbaycanın çoxmillətli burjuaziyası daxilində rəqabəti daha da gücləndirirdi.
Milli kapitalın inkişafı yolunda erməni burjuaziyası daha böyük maneə idi. Erməni
burjuaziyası iqtisadi cəhətdən Zaqafqaziyada ən qüvvətli olub, nisbətən zəif gürcü
və Azərbaycan milli kapitallarını sarsıtmaq hesabına öz mövqelərini daha da
möhkəmləndirməyə çalışırdı. Erməni kapitalı Azərbaycan xalq təsərrüfatının bir
sıra mühüm sahələrində, o cümlədən neft sənayesində üstün mövqe tuturdu. Neft
sənayesində Mantaşov, Lianozov, Qukasovlar, Mirzoyevlər və başqa erməni
kapitalistləri hasilatın xeyli hissəsinə sahib idilər. 1912-ci ildə təkcə Mantaşovun
şirkəti milli burjuaziyanın istehsal etdiyi qədər - 24 milyon pud neft çıxarmışdı.
Rusiyanın içərilərinə doğru soxulmağa başlayan erməni milli kapitalının
Dostları ilə paylaş: |