25
Cədvəl 5. İşçi qüvvəsinin iştirakı və məşğulluğun iqtisadi sektorları
Qadınlar
Kişilər
Böyüklər arasında (15+) işçi qüvvəsinin iştirak səviyyəsi (%)
1990
66
78
2010
61
68
İşləyən əhalinin iqtisadi sektorlar üzrə paylanması, 2004-2007 (%)
Kənd təsərrüfatı
45
32
Sənaye
4
11
Xidmət sahələri
51
57
Mənbə: DSK, 2013
Azərbaycanda gender təminatları ilə bağlı vəziyyətin digər bir göstəricisi kişi və qadınların
siyasətdə iştirakıdır. Azərbaycanda qadınların siyasətə cəlb edilməsində heç bir hüquqi
məhddudiyyətin olmamasına baxmayaraq onların siyasətdə iştirakı aşağıdır. 2012-ci ildə
Azərbaycan Milli Məclisində yerlərin yalnız 16 faizini qadınlar tuturdu (Cədvəl 6).
Cədvəl 6. Azərbaycanda parlament üzvlərinin sayı
və cinsə görə nisbəti
İl
Say
Cinsə
görə nisbət
Qadınlar Kişilər
Qadınlar (%)
Kişilər (%)
1990
15
335
4.3
95.7
1995
15
109
12.1
87.9
2000
13
109
10.7
89.3
2006
14
111
11.2
88.8
2010
20
105
16.0
84.0
Mənbə: DSK, 2010
3.3. Səhiyyə xidməti və reproduktiv sağlamlıq
Azərbaycana sovet dövründə qurulmuş çox geniş və yüksək səviyyədə mərkəzləşdirilmiş
səhiyyə xidməti sistemi mövcuddur və bu sistemin bir çox başlıca xüsusiyyətləri hələ də
saxlanmaqdadır. Sistemin təşkilati strukturu mühüm səhiyyə siyasəti məsələləri haqqın-
da əksər qərarların respublika səviyyəsində qəbul edilməsi əsasında mərkəzləşdirilmişdir
(Ibrahimov et al., 2010).
Sovet İttifaqı dağıldıqdan sonra səhiyyə sistemi iqtisadi problemlər, idarəetmə çatışmazlığı
(əvvəllər bütün qərarlar Moskvadan verilirdi) və məhdud resursların məqsədyönlü şəkildə
xərclənməməsi səbəblərindən kifayət qədər tənəzzülə uğramışdı. Tibbi vəsaitlərin paylanmasının
dayandırılması, tibb üzrə fəaliyyət proqramlarının olmaması, ilkin tibbi yardım sisteminin
zəifləməsi və əhalinin yalnız kiçik bir hissəsinin səhiyyə xidmətləri ilə təmin edilməsi mövcud
səhiyyə şəbəkəsində baş verən problemlərin bir qismini təşkil edirdi (ÜST, 1996).
Azərbaycanın demoqrafik və sosial-iqtisadi vəziyyəti
26
Son zamanlar ictimai səhiyyə xərclərində əhəmiyyətli artımlara baxmayaraq Azərbaycan həm
bütövlükdə həm də GDP (ümumi daxili məhsul) ilə müqayisəli şəkildə hələ də nisbətən aşağı
səviyyəli ictimai səhiyyə xərcləri ilə xarakterizə olunur (Cədvəl 7). Rəsmi olaraq bütün ölkədə
doğuşdan əvvəl tibbi xidmət, doğuşa yardım, neonatal (yeni doğulmuş uşaqlara tibbi xidmət)
və pediatrk xidmət, immunizasiya, ailə planlaşdırılması kimi səhiyyə xidmətləri ödənişsiz təmin
edilir. Lakin GDP ilə müqayisədə səhiyyə sahəsinə ayrılan dövlət xərclərinin az olması əsas
səhiyyə xərcləri yükünün əhalinin üzərinə düşməsinə dəlalət edir, belə ki, təkcə 2007-ci ildə
ümumi səhiyyə xərclərinin 62 faizinə sərf olunan məbləğ əhalinin öz cibindən ödəmələr (ÖCÖ)
hesabına olmuşdur (ÜST 2009). Bu vəziyyət xüsusən yoxsul və həssas qrupa aid olan ailələr
üçün səhiyyə xidmətlərinin əldə edilməsi baxımından ciddi problemlər yaradır.
Azərbaycanda, demək olar ki, bütün səhiyyə mütəxəssisləri hökumət işçiləridir. Həkim və tibb
bacılarının adambaşına düşən sayı kifayət deyil, həmçinin səhiyyə işçilərinin coğrafi ərazilər üzrə
bölgüsü/təyinatı proporsional şəkildə deyil, belə ki, şəhər ərazilərində onların sayı daha çoxdur
(MOF, 2006). Azərbaycanda ana və uşaqlara göstərilən səhiyyə xidmətləri daha çox ilk yardım və
ikincili səhiyyə obyektləri tərəfindən aparılır. Demək olar ki, bütün doğuşlar xəstəxanalar və digər
səhiyyə obyektlərində həyata keçir. 2011-ci il Demoqrafik və Səhiyyə Sorğusunun nəticələrinə
görə, doğuşların 97,2 faizi təcrübəli səhiyyə mütəxəssisləri tərəfindən aparılmışdır.
Cədvəl 7. Azərbaycanda seçilmiş səhiyyə
xərcləri göstəriciləri
1995
2002
2007
2011
Səhiyyə xərcləri, ümumi (GDP-nin %)
5.8
4.5
5.1
5.2
Adam başına düşən səhiyyə xərcləri (US$)
18
34
191
357
Mənbə: Dünya Bankı, 2013
Səhiyyə Nazirliyi bütün ölkədə ailə planlaşdırılması xidmətlərini göstərmək üzrə cavabdeh olan
əsas dövlət qurumudur. Ötən onillik ərzində Azərbaycanda qadınlar kontraseptiv vasitələrin
əsasən ənənəvi üsullarına, xüsusən də yarımçıq cinsi əlaqəyə daha çox etibar edərək, müasir
kontraseptiv üsullardan demək olar ki, tamamilə istifadə etməmişlər. Azərbaycan qanunlarına
əsasən hamiləliyin dayandırılması (süni abort) ilk 12 həftə ərzində aparıla bilər. Azərbaycanda
hamiləliklərin, demək olar ki, yarısı süni abortla nəticələnir (DSS, 2011).
Ümumiyyətlə, ictimai səhiyyə xərclərinin az olması və öz cibindən ödəmələrin (ÖCÖ) geniş
şəkildə yayılması təcrübəsi; bacarıqlı səhiyyə işçilərinin adambaşına düşən sayının azlığı və
coğrafi baxımdan qeyri-proporsional şəkildə bölüşdürülməsi; müasir kontraseptiv üsulların
istifadəsinin çox aşağı səviyyədə olması nəticəsində çox sayda hamiləliklərin süni abort yolu
ilə dayandırılması Azərbaycanda əsas səhiyyə problemlərindəndir.
3-cü fəsil