35
müraciət qəbul etdi. Müraciətdə deyilirdi: "Qalib Ümumrusiya ordusu ilə
Gəncə torpağına daxil olarkən, hamınızı lütfükar rus hökümdarının
adından əmin edirəm ki, Ümumrusiya taxt – tacının müdafiəsi üçün
qalxan hər kəs özünün və əmlakının təhlükəsizliyinə tam təminat alacaq,
müsəlmanların soyğunçuluğundan, hər cür təqib və sıxışdırmalardan
canınız qurtaracaq, sizə Gürcüstanın hər hansı bir guşəsində rus
dövlətinin sakini kimi asudə yaşamaq hüquq veriləcəkdir".
Bu
müraciətdən sonra Sisianov Cavad xana daha beş, 9, 11, 26, 28
və 29 dekabr 1803 – cü il tarixli məktublar ünvanlanmışdı və hər növbəti
məktubda yekəxanalıq, hədə – qorxu, diplomatik qaydalara uyğun
olmayan təhqiramiz fikirlər daha kəskin şəkildə irəli sürülürdü.
9 dekabr 1803 – cü il tarixli məktubda deyilirdi: "Həşəmətli
Ümumrusiya ordusunun generalı, Gürcüstan, Həştərxan və Qafqazın baş
komandanı, Xəzər donanmasının rəisi, bir çox ordenləri olan knyaz
Sisyanov, Avropa adəti üzrə Siz zati – alidən, Gəncə xanı Cavad xandan
bir daha soruşur: qalanı rus ordusu rəisinin ixtiyarına təslim edirsiniz, ya
yox? Cavab sabah səhər tezdən təcili gəlməlidir və qasid öz əmin –
amanlığı naminə əlində ağ yaylıq tutmalıdır".
Bu məktubdan iki gün sonra, yəni 11 dekabrda göndərilmiş
məktubda Gəncənin təslim edilməsi tələbi daha sərt qoyulmuşdu: "Knyaz
Sisianov əlahəzrət Cavad xana bildirir ki, onun məktubunu alıb, ona heç
bir qeyd – şərt qoymur, lakin səmimi – qəlbdən məsləhət görür, sabah
lütfükar padşahın təntənəli günüdür və zati – ali həmin gün şəhərin
açarını öz oğlu Hüseynqulu ağa ilə mütləq göndərsin. Şəhərin rus ordusu
rəisinə təslim edilməsi əlaməti kimi Hüseynqulu ağa əmanət
saxlanmalıdır. Onda Cavad xan Gəncəli mərhəmətli padşahımızın
xoşbəxtlik və firavanlıq səltənətinə düşəcəkdir. Yox, əgər bu tələb sabah
naharadək yerinə yetirilməsə, savaş qızışacaq. Bunu görmək nə qədər ağır
da olsa, rus ordusunun rəisi ulu Allaha and içir ki, qan su yerinə
axacaqdır."
26 dekabr1803 – cü il tarixli məktubda deyilir: " Zati – ali Cavab
xan Gəncəlidən aldığım məktubda o, qazaxlı Məhmədi çaydan bəri taya
keçməyini xahiş edir. Qazaxda nə çoxdu Məhməd. Ona məhz hansı
Məhmədin lazım olması bilinmir. Bununla belə, rus ordusu generalının
ona olan tələbi məlumdur. Məktubun içində həmin tələbə cavab hökmən
olmalıydı. Dünyada kim eşidib ki, rus qoşunu qalaya gəlsin, lakin onu ələ
keçirmədən çıxıb getsin? Təslim olanları bağışlayıram. Lovğaları isə
qanlarına qəltan edəcəyəm. Allah göstərəcək ki, Gəncə kimin əlində
qalacaq".
28 dekbr 1803 – cü il tarixli məktub: "… Mən öz etiqadıma görə
Asiya məğrurluğuna nifrət edirəm. Sel kimi axacaq insan qanı vicdanımı
ağrıtmasın deyə, Sizə təkidlə bildirirəm: Avropa adətləri mühasirədə
olanları barışmağa çağırmağa imkan verir. Müəyyən vaxt ayrılır ki, onlar
36
ağıllarını başlarına yığsınlar, qasidlər şərtləri tərəflərə yetirirlər. Onlar ya
qəbul, ya da rədd olunur. Həmin vaxt keçəndən sonra ya savaş başlanır,
ya da müəyyən şərtlərlə şəhər təslim edilir. Biz dörd qalanı belə almışıq.
Allah görür ki, qan – qadaya mənmi baisəm, yoxsa sən? Bu məktubuma
elə bu gün cavab verilməlidir".
Hədə ilə dolu bu məktuba Cavad xan həmin gün aşağıdakı cavabı
vermişdi: "Nə hədlə belə danışırsan, mən ki, sənə tabe deyiləm. "Elə bu
gün cavab ver!" Bu, nə deməkdir? Heç nökərlə də belə rəftar etməzlər,
həddini bil. Məktubu haçan istəsəm, onda yollayaram. Bu bir! O ki, qaldı
şəhərin təhvil verilməsinə, xam xəyaldan əl çək, Gəncəyə yalız
meyidimin üstündən keçə bilərsən. Bildin? Mən öləndən sonra. Özgə cür
yox!"
Cavab məktubundan sonra Sisianovun Cavad xana sonuncu, 29
dekabr 1803 – cü il tarixli məktubu unvanlamışdı: "Qalanı xoşluqla
vermək meylinizin olmadığını görüb axırıncı dəfə təslim şərtlərini Sizə
göndərməyi özümə borc bilirəm… Məktubuma təcili cavab istəməyim isə
heç də o demək deyildir ki, mən düşmənimi nökər, qul hesab edirəm. Bu,
ona görədir ki, insanlar arasındakı qarşılıqlı hörmətə riayət olunmalıdır:
yəni mən Sizin məktubunuza həmin gün cavab verirəmsə, əvəzində Siz
də belə hərəkət etməlisiniz. Buna görə də ümidvaram ki… sabah
günortadan qabaq məktubumun cavabını ala biləcəyəm."
Məktubda daha sonra təslim şərtləri irəli sürülür: "Gəncə şəhərinin
təslimi aşağıdakı maddəlrə görə qəbul edilə bilər:
1.Cavad xan Gəncəli tabeliyindəki bütün əhali ilə birgə Ümumrusiya
padşahının təbəəliyinə and içir;
2. Qala tamamilə təmizlənir və ora rus qoşununun topları, hərbi sursatı
yerləşdirilir;
3. Cavad xan Gəncəli Rusiya imperiyasının tabeliyində olaraq əvvəlki
ixtiyarla öz ərazisini idarə edir və Rusiyaya ildə 20 min manat xərac
verir. Bu maddələri imzalayan zaman 1804 – cü ildə həmin məbləği təcili
ödəyir;
4. Qaladakı və Şəmşəddil yolundakı ordunu ərzaqla təmin edir;
5. Şəmşəddilin və onun əyalətinin əhalisini sıxışdırmaq olmaz, çünki
onlar artıq Gürcüstan hökümətinin idarəsinə keçirlər;
Yuxarıdakılara sədaqətlə əməl etmək üçün Cavad xan Gəncəli öz oğlu
Hüseynqulu ağanı Gürcüstanın baş idarəedicisinin yanında həmişəlik
qalmaq üçün əmanət verir".
Bu cür təhqiramiz şərtləri vətənpərvər və igid Cavad xanın qəbul
etməsi mümkün deyildi. Ona görə də o, rusların bu şərtlərini rədd edərək,
öz doğma torpağını yadelli işğalçılardan müdafiəyə hazırlaşmağa başladı.
1804 - cü il yanvar ayının 3- ü, orucluq bayramı günü qəhrəman Gəncə
əhalisi öz igid sərkərdələri Cavad xanın başçılığı ilə, təkbaşına rus
imperiyasının işğalçı ordusuna qarşı mübarizəyə başladı. Digər xanlar