26
etmək yox, əvvəllər mərkəzləşmiş dövlətin hakimiyyəti altında olmuş,
lakin sonradan xanlıqlara parçalanmış əraziləri yenidən mərkəzləşmiş
hakimiyyətə tabe etməkdən ibarət idi.
Mərkəzləşmiş dövlət parçalandıqdan sonra Azərbaycan ərazisində
19 xanlıq əmələ gəlmişdir. Bunlar aşağıdakılardır:
Xoy (XVIII əsrin ortaları – sonları), Maku (XVIII əsrin ortaları –
1922), Qaradağ (XVIII əsrin 40 – cı illəri – XIX əsrin əvvəlləri), Təbriz
(XVIII əsrin 40 – cı illəri – 80 – ci illər), Marağa (XVIII əsrin 40 – cı
illəri – XIX əsrin 20 – ci illəri)), Ərdəbil (XVIII əsrin 40 – cı illəri –
XIX əsrin əvvəlləri), Sərab (XVIII əsrin 40 – cı illəri – XIX əsri
əvvəlləri), Gəncə (XVIII əsrin 40 –cı illəri – 1804 – cü il), Qarabağ
(XVIII əsrin 40 –cı illəri – 1822 – ci il), Şəki (XVIII əsrin 40 –cı illəri –
1819 – cu il), Şamaxı (XVIII əsrin 40 – cı illəri – 1820 – ci il),Quba
(XVIII əsrin 40 –cı illəri – 1806 – cı il), Dərbənd (XVIII əsrin 40 –cı
illəri – 1806 – cı il), Bakı (XVIII əsrin 40 –cı illəri – 1806 – cı il),
Cavad (XVIII əsrin 40 – cı illəri – 1768 – ci il), Salyan (XVIII əsrin 40 –
cı illəri – 1757 – ci il), Talış (XVIII əsrin 40 –cı illəri – 1820 – ci il),
Naxçıvan (XVIII əsrin 40 – cı illəri – 1828 – ci il), Irəvan (XVIII əsrin
40 –cı illəri – 1827 – ci il)
Xanlıqlardan başqa müstəqil Qutqaşen, Qəbələ, Ərəş, Ilisu, Qazax
– Şəmsəddin Sultanlıqları və Qarabağ xanlığının ərazisində beş məliklik
var idi. Mərkəzləşmiş dövlətin parçalanması nəticəsində yaranmış
xanlıqların mənşəyinin və məqsədlərinin obyektiv tədqiqi hazırki elmi
ədəbiyyatda mövcud olan bir sıra yanlışlıqların aradan qaldırılmasına
kömək göstərə bilər.
27
Azərbaycan xanlıqlarını Ağa Məhəmməd Şah Qacara münasibətinə
görə üç qrupa bölmək olar. Birinci qrupa onun tərəfini saxlayanlar:
gəncəli Cavad xan, şəkili Məhəmmədhəsən xan və qubalı Şeyxəli xan
daxil idi. Ikinci qrupu Ağa Məhəmməd şaha düşmən münasibət bəsləyən
Qarabağ, Şamaxı və Talış xanlıqları təmsil edirdi.
Bakı xanı Hüsenqulu xan isə Ağa Məhəmməd şahın tərəfdarları ilə
düşmənləri arasında tərəddüd edirdi. Xanlıqların bu cür qruplaşması
təsadüfü olmayıb xanların siyasi məqsədlərini ifadə edirdi. Gəncəli Cavad
xan Ağa Məhəmməd şahın köməyilə Ibrahim xanın təzyiqindən xilas
olacağına və Gəncə xanlığının əraziləri olmuş Qarabağ, Qazax –
Şəmsəddin və Borçalı ərazilərinin geri qaytaracağına ümid edirdi. Şeyxəli
xan isə Şirvanda hakimiyyətə nail olacağına ümid bəsləyirdi. Bakı
xanının mövqeyi isə Şeyxəli xanın onun torpaqlarına qarşı iddiası ilə
bağlı idi.
Ağa Məhəmməd Qacar 1795 – ci ildə Naxçıvan xanlığını, həmin
ildə 35 günlük mühasirədən sonra Irəvan qalasını tutdu. Buna qədər
Naxçıvan və Irəvan xanlıqları müxtəlif ara müharibələr meydanına
çevrilmişdi. Qarabağ, Xoy xanlıqları və Gürcüstan Naxçıvanı öz təsir
dairəsinə salmaq uğrunda mübarizə aparırdı. Irəvan xanlığına qarşı Kartli
Kaxetiya çarı II Irakli böyük təhlükə yaradırdı və hətta 1780 – ci ildə
Hüseynəli xan II Irakliyə ildə 3000 tümən bac verməyə razı olmuşdu.
1789 – cu ildə Bəyazid paşası Irəvana hücum etmişdi. 1790 – cı ildə
Irəvan və Naxçıvan qüvvələri Xoy xanlığına hücum etmiş, daha sonra isə
Xoy və Naxçıvan qüvvələri Irəvanı tutub 1790 – cı ilin avqustuna kimi
orada qalmışdılar. Ağa Məhəmməd Qacarın bu ərazini tutması ilə bu cür
ara müharibələrinə bir müddət son qoyuldu.
Lakin xanlıqların Qacara münasibəti sabit olmayıb, hadisələrin
gedişində köklü dəyişikliyə məruz qalmışdır. Özünün müstəqilliyni
qoruyub saxlamaq naminə Irana düşmən olan xarici dövlətlərin yardımına
bel bağlayan bəzi xanlar və ya onların varisləri, sonradan işğalçı rus
qoşunlarına qarşı mübarizədə Iranın mütəfiqinə çevrildilər. Bu proseslə
yaxından tanış olmaq üçün Azərbaycanda ən güclü xanlıqlardan biri olan
Quba xanlığının apardığı siyasətə qısa bir nəzər salmaq vacibdir.
Cənubda mərkəzləşmiş dövlətin bərpası prosesi ilə yanaşı, şimalda
da xanlıqları bir mərkəzdə birləşdirilməsi prosesi gedirdi ki, Qubalı
Fətəli xan ilk vaxtlar bu işdə təşəbbüsü ələ almışdı.
Azərbaycan tarixinin öyrənilməmiş səhifələrindən biri də Quba
ətrafında Azərbaycanda mərkələşmiş dövlətin yaranması cəhdləridir. Bu
problemin obyektiv tətdiqi əvvəlki illərdə olduğu kimi bu gün də çox
zəruri və aktualdır.
XVIII əsrin əvvəllərində Səfəvi hakimiyyətinin zəifləməsi ilə digər
ərazilərdə olduğu kimi, Qubada da üsyan başlamışdı. Üsyana Qubanın
Müşkür mahalının Dədəli kəndindən olan Hacı Davud başçılıq edirdi.
28
Onun məqsədi Şəki, Şirvan və Qubada Şah hakimiyyətini ləğv edib,
Şirvan dövlətini bərpa etmək idi.
Rusiya ilə Türkiyə arasında 1724 - cü ildə bağlanmış Istambul
müqaviləsinə görə Quba əyaləti Rusiyanın tərkibinə daxil edilmiş,
Hüseynəli xan ora hakim təyin olunmuşdu. 1735 - ci il Gəncə müqaviləsi
ilə həmin torpaqlar Irana qaytarılmışdı. Bundan az sonra Hüseynəli xan
XVIII yüzilliyin 40 - cı illərində müstəqil Quba xanlığını yaratdığını elan
etmişdi. Onun hüdudları Azərbaycanın şimal – şərqi, Dərbənd xanlığı,
Kürün aşağı axarında olan torpaqları, Şəki, Şamaxı, Bakı xanlıqlarını
əhatə edirdi. Mərkəzi Quba şəhəri idi.
Quba xanlığı öz müstəqilliyini elan etdikdən sonra ərazilərini
genişləndirməyə başladı və Quba xanının qoşunları 1757- ci ildə Salyanı
tutdu.
Hüseynəli xanın oğlu Fətəli xanın dövründə (1758 - 1789)
Azərbaycan ərazisinin Quba xanlığının ətrafında birləşdirilməsi siyasəti
həyata keçirilmişdi.
Əvvəlcə, Samur çayının sağ sahilindəki torpaqlar–Müşkür,
Niyazabad, Şabran və başqa ərazilər, sonra isə 1759–cu ildə Dərbənd
xanlığı, 1767–ci ildə Bakı xanlığı, 1768–ci ildə Şamaxı və Cavad
xanlıqları Quba xanlığına tabe edildi. Cavad xanlığının tutulması ilə
Muğan ərazisi Quba xanlığına birləşdirildi.
Quba xanlığının mərkəzləşmiş dövlət kimi güclənməsi ona ərazi
cəhətdən yaxın olan Qarabağ, Şəki, Gəncə xanlıqlarını və Dağıstan
hakimlərini narahat etməyə bilməzdi. Onlar Fətəli xanın hakimiyyəti
altına düşmək istəmir, ona qarşı müxtəlif planlar hazırlayırdılar.
1774 - cü ildə Xudat yaxınlığındakı Gavduşan çölündə Qarabağ,
Şəki xanlıqları və Dağıstan hakimlərinin birləşmiş qüvvələri ilə Quba
xanlığı arasında böyük döyüş oldu. Birləşmiş qüvvələr Qubanı və
Şamaxını tutdular. Bu zaman Fətəli xan Salyana çəkildiyindən Dərbəndin
müdafiəsinə həyat yoldaşı Tuti Bikə rəhbərlik edirdi.
Belə bir çətin vəziyyətdən çıxmaq üçün Fətəli xan diplomatik
gedişlər edərək rus qoşunları ilə Quba xanlığı üzərinə hücuma keçmiş
qüvvələr arasında mövcud olan düşmənçilikdən məharətlə istifadə etdi.
Bu zaman rus qoşunları general I. F. de Medemin komandanlığı ilə
akademik S. M. Qmelini öldürmüş Qaytak ismisini (Dağıstan
hakimlərindən biri) cəzalandırmaq üçün Dağıstanın cənubuna hücuma
keçmişdir. Belə bir məqamdan istifadə edərək 1775 - ci ilin mart ayında
Fətəli xan Qubanı azad etdi. O, yaxşı başa düşürdü ki, Azərbaycanda
mərkəzləşmiş dövlət yaradılmasına mərkəzləşmiş hakimiyyəti bərpa
etməyə çalışan Qacarlar imkan verməyəcəklər. Buna görə də öz
müstəqilliyni qorumaq üçün ona güclü mütəfiq lazım idi və bu da ona
ərazi cəhətdən yaxın olan Rusiya ola bilərdi. Fətəli xan Rusiyanın şimali
Qafqaz və Azərbaycanda işğalçı məqsədlərini yaxşı bilirdi və müxtəlif
Dostları ilə paylaş: |