455
ərəb əlifbası ilə bir yazı görüb dedilər:
- Lətif müəllim, nə yaxşı xəttin var!
Lətif mənim böyük qardaşım idi. Cəbrayılda ilk Lenin ordenli
müəllim idi.
- Yaxşı yadımdadır Lətif müəllim.
- Hə, Lətif məni göstərib dedi ki, Əlifin yazısıdır.
Onlar mənimlə maraqlandılar, maarif şöbəsində imtahan
elədilər və Zəngilan rayonunun Ağalı kəndinə müəllim göndərdilər.
1934-cü ilə qədər Kürd Mahmudlu, Molla Məhərrəmli, Horovlu, Araz
Maşanlı, Aşağı Şıxalıağalı kəndlərində məktəb müdiri, Soltanlı yed-
diillik nümunə məktəbində direktor vəzifələrində işləməklə yanaşı,
ardıcıl olaraq təhsilimi də artırmışam. 1923-cü ilin yayından 1928-ci
ilədək hər il Şuşada yay kurslarında olmuşam. Burada respublikamızın
qabaqcıl müəllimləri - Bəhram Yusifzadə, Maqsud Cavadov, Məhiş
Hüseynov və b. dərs deyirdilər. Bizim hörmətli yazıçılarımızdan
Süleyman Rəhimov, Əli Vəliyev də bizimlə birgə oxuyurdular. 1928-
ci ildə bu kurslar qiyabi pedaqoji texnikuma çevrildi və bizə texnikum
diplomu verildi.
Bundan sonrakı dövr haqqında Əlif müəllimin qovluqlarda
saxladığı sənədlər məlumat verir. O, 1934-cü ildə zərbəçi müəllim ki-
mi rayon xalq maarif şöbəsinin zəmanəti ilə S.M.Kirov adına ADU-
nun fizika-riyaziyyat fakültəsinə daxil olur. 1939-cu ildə həmin
fakültəni fizika ixtisası üzrə müvəffəqiyyətlə bitirir. Ona elmi işçi, ali
və orta məktəb müəllimi vəzifələrində işləmək ixtiyarı verilir. Həmin
ildə Gəncə (Kirovabad) İkiillik Müəllimlər İnstitutuna baş müəllim
göndərilir. Az keçmədən institutda yerli komitənin sədri və fizika
kafedrasının müdiri olur. Böyük Vətən müharibəsinin başlandığı
günlərdə Klara Setkin adına Kirovabad Beynəlmiləl Pedaqoji Texni-
kumuna direktor təyin edilir. Müəllimlərin və gənclərin cəbhəyə
getməsi ilə əlaqədar texnikum kollektivi daha çox işləyir. Orta
məktəbin yuxarı siniflərini bitirmiş gəncləri toplayıb əyani və qiyabi
yolla müəllim hazırlayır, kəndləri, kolxozları hamiliyə götürür. Bir
müddətdən sonra Əlif Əhmədov Ağdam Müəllimlər İnstitutunda baş
müəllim və kafedra müdiri, 1948-ci ildən sonra direktor vəzifələrində
işləyir. O, ictimai işlərlə yanaşı, elmi işlə də maraqlanır, namizədlik
mövzusu götürür, minimumları verməyə başlayır. Elmi iş onu V.İ.Le-
nin adına APİ-yə çəkib gətirir. 1953-cü ildə müsabiqə yolu ilə həmin
institutun fizika tədrisi metodikası kafedrasının əməkdaşı olur.
Əlif müəllim xeyli müddət ”Orta məktəbin fizika kursunda
texnika elementlərinin tədrisi metodikası” adlı mövzu üzərində
456
işləmiş, 1963-cü ildə həmin mövzunu müdafiə edərək fizika metodi-
kası üzrə pedaqoji elmlər namizədi alimlik dərəcəsi almışdır. Üç il
sonra kafedranın dosenti vəzifəsinə seçilmişdir. 20-dən artıq elmi-
metodiki məqalənin müəllifidir. Hamı bilirdi ki, pedaqoji iş Əlif
müəllimin canıdır. Yaxşı pedaqoq və həqiqi metodistdən söz düşəndə
həmişə Əlif müəllimin adı birinci çəkilir. O, ömrü boyu nümunəvi
müəllim, yaxşı ictimaiyyətçi olmuşdur. Respublikamızın elə bir guşəsi
yoxdur ki, orada Əlif müəllimin tələbəsi olmasın, orada onu fərəhlə
qarşılamasınlar.
Partiya və hökumətimiz onun əməyini yüksək
qiymətləndirmiş, ”Qafqazın müdafiəsinə görə”, ”1941-1945-ci illərdə
əməkdə fərqlənməyə görə”, Lenin yubileyi medalları ilə təltif edilmiş-
dir. Pedaqoji kadrların hazırlanmasında, pedaqogika elminin inkişaf
etdirilməsində xidmətlərini nəzərə alaraq ona 1973-cü ildə
Azərbaycan SSR-in Əməkdar müəllimi fəxri adı verilmişdir.
Fizika və lirika... Bunların həmahəngliyini duymaq qabiliy-
yəti... Əlif müəllim sanki fikrimdən keçənləri duydu və eynəyini gö-
zündən götürüb dedi:
- Hə... Bir az da poeziyadan danışaq. Kimdən deyim? Niza-
midən, Seyid Əzimdən, Sabirdən, Cabbarlıdan, Vurğundan, yoxsa
Xəyyamdan, Camidən, Dəhləvidən? Bəlkə rus şairlərindən deyim?
Yaxşısı budur, elə özümdən deyim... Heç Göy-göldə olmusan?
Baxırsan, hər tərəf yaşıl dağ-dərə,
Təbiət yaratmış gözəl mənzərə.
Şöhrətin yayılıb bütün ellərə,
Tərifin düşübdür dillərə, Göy-göl!
Əlif müəllimin sinəsi söz xəzinəsidir. İndinin özündə də
hikmətli
bir sözə, ürəyə yatan bir şerə rast gəldimi, gənclik adəti ilə
əzbərləməli olur. Böyük bir qovluq açıb göstərdi. Azərbaycanın və
bütün Şərqin ən görkəmli şairlərinin poeziyasından seçmə nümunələr
toplusu idi.
- Bunları bu yay ərəb əlifbasından bu yeni əlifbaya
keçirmişəm ki, tanış-biliş də, cavanlar da oxuya bilsinlər, - dedi.
Biz bunları xatırladığımız müddətdə yavaş-yavaş ev adamla
dolurdu. Hər gələn onu hərarətli qəlb və təzə güllər, çiçəklərlə təbrik
edirdi. Bunlar Əlif müəllimin öz uşaqları, nəvə-nəticələri idi. Əlif
müəllim onlara baxıb fəxrlə deyirdi:
- Mən təqaüddə olsam da, müəllimlikdən uzaqlaşmamışam.
457
Övladlarımdan üçü müəllimdir. Güldəstə dil-ədəbiyyat müəllimidir.
Tamilla mənim ixtisasımı davam etdirir. Fikrət isə kimyaçıdır. Firidun
Politexnik İnstitutunu, Tofiq isə Politexnikumu bitirmişdir. Bu
gördüyün uşaqlar (evdə böyüklü-kiçikli iyirmiyə qədər uşaq var idi və
Əlif müəllim ali təhsilli nəvələrini də ”uşaq” adlandırırdı) nəvə-
nəticələrimdir. Bunlar hələ hamısı deyil. Bir neçəsi dərsdədir.
Əlif müəllim həqiqi xalq müəllimi, müdrik el ağsaqqalıdır.
Onun ən böyük məziyyətlərindən biri qəlb saflığıdır. Mən deyərdim
ki, onu sağlam, gümrah yaşadan da elə saf və mehriban ürəyidir.
Soruşdum:
- Əlif müəllim, cavanlara nə arzulayırsınız?
- Sağlam ürək, sağlam bədən, sağlam fikir, - dedi. Sonra
gülümsəyib əlavə etdi:
- Şair demişkən, hər kəs yüz il yaşamasa, günah onun
özündədir.
*
29. 12. 82.
*
88 éàøûíäà äåéÿ-ýöëÿ ãÿôëÿòÿí âÿôàò åòäè.