Бакы дювлят университети илащиййат факцлтясинин

 Dr. Sevinc ASLANOVA 

140 

bul Patriği’nin huzurunda Hıristiyanlığı kabul etmiştir.

32

  İmparator kendisi 

onun vaftiz babası olmuş, bundan dolayı da ona, İmparator I. Konstan-

tinos’un annesinin anısına, Helena adı verilmiştir.

33

 Olga’nın İstanbul’a git-

mesi ve Hıristiyanlığı kabul etmesi

34

, o devrin hem Rus, hem de Bizans top-

lumunda derin bir iz bırakmıştır. Onun şahsında Rus Hıristiyanları kendi-

lerine bir hâmi kazanmıştır. Nitekim, Olga’nın yakınları, onun yolunu devam 

ettirerek Hıristiyanlığı kabul etmişlerdir. Kendisi de Rusya’da Hıristiyanlığın 

yayılması için büyük bir çaba harcamıştır. Bu çerçevede, kaynaklara göre, 

Olga putları yıktırmış ve Hıristiyan mabetleri inşa ettirmiştir.

35

 Tüm bunlara 

rağmen, Olga’nın oğlu Svyatoslav Hıristiyanlığı kabul etmemiş, neticede, 

969 yılında Olga’nın ölümüyle Kiyev’de Hıristiyanlığın zayıflaması, dolayı-

sıyla eski Slav inancının üstünlüğü görülmeğe başlamıştır. Fakat daha sonra, 

Olga’nın ölümünden sonra tahta geçen oğlu Svyatoslav’ın Bizans’la askeri 

çatışmayla sonuçlanan Bulgaristan seferi, onun askerlerinin Hıristiyanlığa 

yönelmesine neden olmuştur. Yine, Svyatoslav’ın büyük oğlu Yaropolk 

(872-978) döneminde, onun Hıristiyanlığa olumlu yaklaşımı ve Hıristiyan 

bir kadınla evli olması da Hıristiyanlığın yayılmasına tesir etmiştir.

 36

 

 

2.2. Rus Ortodoks Kilisesi’nin Resmen Kurulması ve Bu Konudaki 

Siyasi ve Kültürel Faaliyetler 

 

Svyatoslav’ın ikinci oğlu Prens Vladimir (Vasili) (978-1015) döneminde 

Rusya’da Hıristiyanlığın gelişmesinde çok büyük önem taşıyan olaylar vuku 

                                                 

32

 MacKenzie-Curran, a.g.e., s. 57. 

33

 Komisyon, “Vıdvinuta Novaya Datirovka Poezdki Svyatoy Olgi v Tsargrad 946 

god”, İstoriya SSSR, 1981, No. 5, s. 173-183; ayrıca bkz: VV, 1989, C. L, s. 66-83. 

34

 N.P. Kondakov, Greçeskie İzobrajeniya Pervıkh Russkikh Knyazey, V kn.: 

Sbornik v Pamyat Svyatogo Ravnoapostolnogo Knyazya Vladimira, Moskova 

1917, s. 16-17 

35

 Pamyatniki Prosvetitelnoy Deyatelnosti Svyatoy Blagovernoy Velikoy Knyagini 

Olgi Rossiyskoy v Pskovskoy Strane, Sankt Petersburg 1883, s. 10-19; V.A. 

Moşin, Khristianstvo v Rossii do Svyatogo Vladimira, v kn.: Vladimirskiy Sbornik: 

V Pamyat 950 letiya Kreşeniya Rusi, 988-1938, Belgrad 1938, s. 16.; Bulgakov, 

İstoriya Khristianstva v Rossii do Ravnoapostolnogo Knyazya Vladimira, Kak 

Vvedenie v İstoriyu Russkoy Tserkvi, s. 264-266. 

36

 Russkaya Pravoslavnaya Tserkov 988-1988, s. 10. 

---

Slavların Hristiyanlaşması ve Rus Ortodoks Kilisesinin kuruluşu 

141 

bulmuş ve bu, Rusya’da Hıristiyanlığın Olga’dan sonra tekrar yayılması ve 

Rus Ortodoks Kilisesi’nin kurulması için dönüm noktası oluşturmuştur.

37

 

Daha sekiz yaşındayken, babası Prens Svyatoslav tarafından Novgorod’a 

gönderilerek eski Slav inancı ile yetişen Vladimir, doğal olarak hakimi-

yetinin ilk yıllarında kendisini bu inanç doğrultusunda göstermiş, bunun ya-

nında putların sayısını da azaltarak altıya indirmiştir. Fakat, daha sonra, Bi-

zans  İmparatorluğu’ndan gelmiş bir misyonerin

38

 uzun vaazları neticesinde 

Vladimir, Hıristiyanlığı kabul etmiştir.

39

 

Prens Vladimir’in Hıristiyanlığı kabul etmesinin yeri ve tarihiyle ilgili 

çeşitli görüşler sunulmuştur. Yaygın anlayışa göre, Prens Vladimir 988 yılın-

da Khersones’de, bir diğer görüşe göre 987 yılında Kiyev’de, üçüncü bir gö-

rüşe göre ise, 987 yılında Vasilev’de (Kiyev yakınlarında) Hıristiyanlığı ka-

bul ederek vaftiz olmuştur.

40

 

Vladimir, vaftiz olduktan sonra, Hıristiyanlığı Rusya’nın resmi dini ilan 

etti ve kaynaklara göre, “tüm dünyayı Hıristiyanlaştırma” kararını aldı, böy-

lece, onunla beraber binlerce insan Hıristiyan oldu.

41

 Böylece, Prens, oniki 

oğluna ve bir çok boyarlara

42

  Hıristiyanlığı kabul ettirdi. O, bütün putların 

mahvedilmesini ve en önemli put Perun’un Dinyeper’e atılmasını emretti.

43

 

Daha sonra, Dinyeper’in Poçayna ırmağına döküldüğü yerde Kiyevlileri top-

lu olarak vaftiz ettirdi. Bazı tarihçilere göre, bu önemli olay 988 yılında, ba-

zılarına göre ise 990 yılında gerçekleştirildi.

44

 

Kiyev şehrinden sonra Kiyev Rus Devleti’nin diğer şehirlerinin de Hıris-

tiyanlığı kabul etmesi neticesinde, bu yerlerde piskoposluklar kuruldu. So-

nuç itibariyle, Kiyev Rus Devleti’nin Hıristiyanlığı kabul etmesi, Rus Orto-

doks Kilisesi’nin kurulmasını zarurileştirdi. Bizans’tan başta metropolit ol-

                                                 

37

 Bkz. Nicolas Zernov, The Russians And Their Church, London 1945, s. 7-12. 

38

 Kaynaklarda bu misyonerin kimliğine dair her hangi bir bilgiye rastlamadık. 

39

 Dmytryshyn, a.g.e., s. 39-40; Hüseynov, a.g.e., s. 37-44. 

40

 Russkaya Pravoslavnaya Tserkov 988-1988, s. 10. 

41

 A.M. Moldovan, Slovo o Zakone i Blagodati İlariona, Kiyev 1984, s. 28. 

42

 Boyarlar zengin Rus asillerinden oluşan sosyal bir sınıftır. Bkz. Vasiliy 

Klyuçevskiy, Russkaya İstoriya Polnıy Kurs Lektsii, Belarusskiy Dom Peçatı, 

Kharvest 2000, C. I (I-II), s. 592-593. 

43

 Hüseynov, a.g.e., s. 48. 

44

 Bkz. Letopisets, a.g.e., s. 133; Ware, a.g.e., s. 87-91; Sevastyan Fenogen, Sari-

kyoy Stranitsı İstorii, Bukharest 1998, s. 20; Hüseynov, a.g.e., s. 49. 

---