88 I fəsil
Sağ yanım yaralıdı,
Solyana döndər тəni.
Ürəgimdə yara var,
Təbibə göndər тəni.
Mahnıdan bir bənd:
Çayır qısa biçilməz,
Su dərindi кеşilтəz.
Mənə derlər: yardan keç!
Yar şirindi keçilməz.
«Həsrət gecəsi»ndə nəsihətvari nəğmələr də oxunardı:
Bu gəlin mayalıdı
Yük-yükə dayalıdı
Böylə dur,
böylə otu,
Desinlər həyalıdı və s.
Bu gəlin, mama gəlin,
Gedər hamama gəlin.
Qayınbaban
önündə
Dişin ağartma, gəlin,
Qonşudan ət gələndə
Ətin çıxartma, gəlin.
Al-yaşıl tapmayanda
Göy, qarayama, gəlin və s.
Azərbaycanda qızın ata evində qaldığı son gecə ilə
bağlı «Bu gecə» mahnısındakı kimi (126, 60), bu
mahnılarda qızın ata evində qonaq olmasından, səhərisi
gün gəlin gedəcəyindən və ona verilən xeyir-duadan
söhbət açılır.
Kərkük dolaylarında
toyda zurna, nağara sədaları
altında halay təpir, bəzən at çapır, qurşaq tutur, tüfəng,
tapança atır, nişan qurur, yarış keçirirlər. Bunlar bir
tərəfdən toyu yaddançıxmaz və maraqlı edir, digər tərəfdən
də qədim inam və etiqadlar gözlənilir. Məsələ burasındadır
ki, Azərbaycanda olduğu kimi, İraq-türkman folklorunda
da atəşpərəstliklə bağlı inanclar gərəyincədir. Təkcə onu
Кərкüк folklorunun janrları 89
demək
kifayətdir ki, Aya, Günə, ocağa, çırağa and içirlər.
Toy vaxtı zurna, nağara çalınır, sevinclə «lulululu» deyə
qışqırır, səs-küy salır, gəlinin ətrafında oynayır, yuxarıda
qeyd etdiyimiz kimi, tapança və tüfəngdən atəş açırlar ki,
şər qüvvələr gəlinə yaxın düşüb bir fənalıq törətməsinlər.
Şübhəsiz, toy vaxtı «sərrast nişan alma» yarışlarının keçi-
rilməsi də öz ilkin başlanğıcını elə bu etiqaddan almışdır.
Kərkük dolaylarında da toy ərəfəsində və eləcə də toy
vaxtı gəlinin yanında güzgü, yanar çıraq və ya şam olur.
Gəlin bəy evində do güzgü və şamlarla qarşılanır (133,
42).
Bütün bunlar ona görə edilir ki, gənclərin həyatları
həm nurlu, işıqlı olsun, həm də şər qüvvələr oddan,
parıltıdan, işıqdan, işığı əks etdirən vasitələrdən, silah və
onun səsindən qorxub gəlinə yaxın düşməsin, ona xətər
yetirə bilməsin. Yeri gəlmişkən deyək ki,
indinin özündə
belə «toy güzgüsü» göz bəbəyi kimi qorunur, sonralar da
bu güzgü sınsa evdə bədbəxtlik olacağına, kiminsə başına
bir hadisə gələcəyinə inanılır. Bu, təxminən Azərbaycanda
da belədir. «Güzgü sınsa, evdə ölən olar» - deyirlər.
Demək lazımdır ki, bəy evində toy olanda gəlin evində
də boş durmazlar. Axşama doğru gəlin evi dəvət olunmuş
qadınlarla dolar. Gəlinə «toy paltarı» geydirilər və
bəzədilər. Halaylar qurular, şərbətlər içilər. Gəlinin üzünə
«duvaq» salınarkən yəni «Duvaq çəkmə»
mərasimi
başlayarkən «Kilavoğlu» gələr və gəlinə nəsihətlər ve-
rərmiş. Bu nəsihətli nəğmələrin məğzini, aşağıdakı
nümunədən göründüyü kimi, gəlinin ər evində özünü necə
aparmalı olduğu təşkil edir:
Ey gözəl mama, gəlin,
Gedək imama, gəlin.
Əsbabın yırtılanda
Sən özün yama, gəlin.
Qonşudan aş gələndə
Öncə sən уеmə, gəlin.
90 I fəsil
Qayınbaban önündə
Uzanıb yatma, gəlin.
Qayınnənənin sözünə
Sən heç söz qatma, gəlin. Kişivin
sözlərinə
İnadlıq etmə, gəlin.
Kişindən də xdbərsiz,
Evdən şey satma, gəlin.
Kişin səni vurduysa,
Kişin getmə, gəlin.
Evinin sirlərini
Kimsəyə satma, gəlin.
İld qonşu döyüşsə,
Duvardan baxma, gəlin.
Heç kimsədən izinsiz,
Nənəvə getmə, gəlin.
Evinin
işlərində
Tənbəttik etmə, gəlin.
Qərib qonaq önündə
Yüngüllük etmə, gəlin. Soqaqda
səs gəldiysə,
Qapıya getmə, gəlin.
Fitnə qonşu sözünə
Heç qulaq tutma, gəlin və s.
«Kilavoğlu»nun nəsihətlərindən sonra bəyirı adamları
gəlini aparmağa hazırlaşırlar. Bu vaxt ağ gün görmüş,
oğullu-qızlı, xətirli-hörmətli bir qadın gəlinə xeyir-dua
verər, ona ağ baxt,
altun taxt, qara xalayiq, bəyaz əkməkçi,
siyah kölə diləyərdi. Bundan sonra gəlini yola salardılar.
Bəyin yaxın qohum və dostları gəlini apararkən qız evi
tərəfdən Azərbaycanda olduğu kimi, «yengə» də gedərdi.
Gəlinin önüncə güzgü ilə bərabər Quran da aparmaq adət
imiş.
Əskidən gəlini bəy evinə at üstündə apararmışlar.
Gəlinin arxasınca bir oğlan uşağını ağ ata mindirib
cilovunu tutaraq çəkə-çəkə gedərdilər.
Buna bənzər hadisəyə Azərbaycanda da təsadüf edilir.
Кərкüк folklorunun janrları 91
Bu baxımdan tədqiqatçı B.Abdullayevin məlumatı maraq
doğurur: «Ekspedisiya zamanı Göyçənin Ağbulaq
kəndində toy mərasimində iştirak etdik. Burada gəlinin
oğlan evinə aparılması məqamı xüsusilə diqqəti cəlb etdi.
Mərasim iştirakçılarından öndə kənd cavanlarından iki
nəfər ağ və qırmızı rəngli at çapırdılar.
Məlum oldu ki,
burada at səadət, xoşbəxtlik rəmzidir. Qırmızı rəngli at
Günəşə işarədir. Yəni gəlinin yolu aydın, işıqlı, parlaq
olsun. Ağ rəngli at isə uğur simvolu olub, gəlinə yeni
həyatda ağ gün arzulamaq deməkdir» (2, 42).
О da maraqlıdır ki, gəlin bəy evinə gələndə bəy və
arxadaşları onun başına Azərbaycanda olduğu kimi (217,
87), şirniyyat və dəmir pul səpərdilər. Bu da gəlinin
ömrünün şirin və parlaq keçməsi üçün edilirdi.
Gəlini onun üçün ayrılmış otağa apardıqdan bir az
sonra bəy dostlarının müşayiəti ilə otağa daxil olur.
Yengə gəlinin əlini bəyin əlinə verir. «Al amanatı» -
deyir.
Toy, zurna və davul-meytərlə (nağara, təbil, dəf)
aparılardı. Zurna və nağaranın sədaları altında halay
təpərdilər. Davulçu toya gələnləri şabaş verməyə təhrik
etmək məqsədilə müxtəlif şer parçaları oxuyardı. Məsələn:
Bostanın su basmasın,
Yarın sənnən küsməsin.
Di qoy əlin cibinə
Haqq kisənnən kəsməsin (149, 92-93).
Onu da deməyi əhəmiyyətli sayırıq ki, toy
məclislərində «Qılınc-qalxan» və «Atlı qarınca»
səhnəcikləri də göstərilir. «Qılınc-qalxan» iki gənc və ya
kişi tərəfindən ifa olunur. Hər ikisi əlinə qılınc
və qalxan
alır və oyun davul və zurnanın çaldığı ritmə uyğun
keçirilir. Tamaşa beş hissədən ibarət olur. Hər hissədə
musiqi də, vuruş da fərqlənir. Bu oyun bayratılarda da,
şənliklərdə də, mərasimlərdə də yerinə yetirilir. «Qılınc-
qalxan» halay baş-