Beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin hüquqi tənzimlənməsində iştirak edən
subyektlərdən biri də müxtəlif dövlətlərə mənsub olan xüsusi şəxslərin beynəlxalq
sferada qeyri-kommersiya xaraqterli fəaliyyətini yönəldən və dövlətdaxili hüquqla
hüquqi şəxs statusuna malik olan qeyri-hökumət təşkilatlarıdır. Konvension nöqteyi-
nəzərdən yalnız dövlətlər və hökumətlərarası təşkilatlar hüquqyaratma prosesinin
subyekti kimi qəbul edilirlər. Lakin beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin institusion
tənzimlənməsini yalnız beynəlxalq müqavilə əsaslı təşkilatlarla və ənənəvi
beynəlxalq hüquq subyektliyi ilə məhdudlaşdırmaq düzgün olmazdı. Məlum reallıq
ondan ibarətdir ki, müvafiq sferada dövlətlərlə və hökumətlərarası təşkilatlarla
yanaşı, həm də dolayısı ilə beynəlxalq qeyri hökumət təşkilatları, transmilli
korporasiyalar, beynəlxalq assosasiyalar, institutlar, müxtəlif birliklər və s. çıxış
edirlər. Həmin qurumlardan xüsusi şəxslərin, bəzi hallarda dövlətlərin də maraqlarını
ifadə edən qeyri-hökumət təşkilatlarının, hazırladığı tənzimetmə modelləri, davranış
qaydaları və s. normaları beynəlxalq hüquqyaratma prosesinə əhəmiyyətli formada
təsir edir.
Beynəlxalq qeyri-hökumət təşkilatları öz fəaliyyətində birbaşa mənfəət əldə
etmədikləri üçün transmilli korporasiyalardan fərqli olaraq beynəlxalq iqtisadi
münasibətlərin operatorları kimi çıxış etmirlər, baxmayaraq ki, hökumətlərarası
təşkilatların beynəlxalq iqtisadi hüquq normalarının yaradılması prosesində iştirak
edirlər. Onların müvafiq səlahiyyəti beynəlxalq hüquqi əsasa malikdir. Belə ki, BMT
Nizamnaməsinin 71-ci maddəsində qeyd edilir ki, İqtisadi və Sosial Şura qeyri-
hökumət təşkilatları ilə onların maraq daiərsində olan məsələlərlə bağlı
məsləhətləşmələr aparmaq səlahiyyətindədir.
Beynəlxalq qeyri-hökumət təşkilatlarının hüquqyaratma prosesində iştirakı bir
qayda olaraq məsləhətləşmə mexanizmi vasitəsilə təmin edilir. Bəzi hallarda isə
hökumətlərarası təşkilatlar onlara mənsub qərarın hazırlanması və həyata keçirilməsi
funksiyasını müvafiq qurumlara həvalə edirlər. Beynəlxalq Əmək Təşkilatının ali
orqanlarının tərkibinin yaranışını qeyri-hökumət təşkilatlarından formalaşdırılması da
onların hüquyaratma prosesindəki xüsisu funksiyaya malik olmasına dəlalət edir.
Tənzimetmə prosesində beynəlxalq qeyri-hökumət təşkilatlarının rolu o qədər
yüksəkdir ki, bu təsisatların müvafiq fikir və mövqeyini nəzərə almadan dövlətlər
onlara mənsub olan kompaniyalara xaricdə kapital qoyuluşu ilə bağlı zəmanət və
məsləhətlər vermirlər. Digər tərəfdən isə, qəbul edilmiş dövlətdaxili və beynəlxalq
hüquqi aktlar beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin hüquqi tənzimlənməsindən geri
qalmış olur. Bu da onunla bağlıdır ki, əgər dövlət hüququn formalığını, legitimliyini
təmin edirsə, beynəlxalq qeyri-hökumət təşkilatları isə onun səmərəli olmasını və
işləkliyini təmin edir.
Qeyri-hökumət təşkilatları, korporativ, korporasiyalararası normaları, sahəvi
qarşılıqlı münasibətlərin spesifiq normalarını, davranış qaydalarını, könüllü
məcəllələri formalaşdırmaqla hüquqyaratma prosesinə qoşulurlar. Buna misal olaraq,
Neft Vasitəçilərinin Beynəlxalq Assosasiyası (AIPN) dövlətlərin irimiqyaslı
investisiyaları cəlb etməsi məqsədinə uyğun olaraq birgə fəaliyyəti daha əlverişli
kontraqt modellərinin hazırlanmasında və bütövlükdə enerji kompaniyaları ilə
birlikdə beynəlxalq lex petroliumun formalaşmasınd aəhəmiyyətli rol oynayır.
Davranış qaydalarının yaranma prosesi lex mercatoriumun formalaşmasına təsadüf
etsə də bu sahədə ilk sistemləşdirmə təşəbbüləri XX əsrin 20-30-cu illərinə təsadüf
edir. Qeyd olunan normalar işgüzar dövrüyyənin etik tələbləri kimi çıxış etsə də,
sonradan onların daha çox işləkliyi (praktika), presedent xarakter kəsb etməklə
“yumuşaq hüquqa” (soft law) və bəzən də, “möhkəm hüquqa” (hart law) və ya adət
normasına çevrilməsinə səbəb olur.
Beynəlxalq Ticarət Palatasının (1920) Reklam təcrübəsinin beynəlxalq
məcəlləsinə ön sözdə qeyd olunur ki, ilknövbədə, özünü nizamlama vasitəsi kimi
qəbul edilsə də, beynəlxalq məcəllə eyni zamanda məhkəmə təcrübəsində müvafiq
qanunların kontektsində sorğu materialı kimi istifadə təyinatına malikdir.
Bəzən
beynəlxalq
qeyri-hökumət
təşkilatlarının
hazırladığı
davranış
qaydalarının dövlətlərarası (hökumətlərara)-sı səviyyədə hazırlanan davranış
qaydalarından fərqli olması haqqında fikirlər də səslənir, lakin qeyd etmək lazımdır
ki, hər iki halda, xüsusəndə, hökumətlərarası çərçivədə hazırlanan davranış qaydaları
(1976-ci il İqtisadi Əməkdaşlıq və İnkişaf Təşkilatının Çoxmilli müəssisələr üçün
rəhbər Prinsipləri, 1977-ci il Beynəlxalq Əmək Təşkilatının Çoxmilli müəssisələrlə
və sosial siyasətlə əlaqədar Prinsipləri, BMT çərçivəsində hazırlanan transmilli
korporasiyaların davranış məcəlləsinin Layihəsi və s.) ya bilavasitə, ya da dolayısı ilə
beynəlxalq qeyri-hökumət təşkilatlarının hüquqyaratma fəaliyyətinin nəticəsidir.
Bəzi beynəlxalq qeyri-hökumət təşkilatları (məsələn, Aviadaşıyıcıların Beynəlxalq
Assosiasiyası) birbaşa hüquqyaratma funksiyası ilə yanaşı, həm də müvafiq qaydalar,
standartlara birbaşa nəzarət funksiyasına malikdir.
Xüsusi şəxslərin, transmilli korporasiyaların təklif etdikləri transmilli modelləri
beynəlxalq iqtisadi münasibətləri hüquqi tənzimetmə sisteminin elementi kimi çıxış
etməklə son nəticədə həm beynəlxalq, həm də dövlətdaxili hüquqla pozitivləşdirilir.
Bu halda qanunvericiliyin qarşısında duran əsas vəzifələrdən biri müvafiq
tənzimetmə mexanizmlərinin vəhdətinin təmin etməkdir. Belə bir vəhdətin təmin
olunması hüquqi tənzimetməli səmərəliliyini şərtləndirir.
4.5. Beynəlxalq iqtisadi hüquqda əmək bazarı və əhalinin
məşğulluq problemi
Beynəlxalq iqtisadi hüquqda universal mexanizmlərə üstünlük verilərkən
beynəlxalq iqtisadi hüquqa dövlətlərarası hüquq kimi deyil fərdlərin, insanların
qarşılıqlı ünsiyyət və inkişaf hüququ kimi diqqət artırılmalıdır. Bu aspektdə dövlətin
sosial
təyinat,
ləyaqətli
həyat
səviyyəsini
təmin
etmək
funksiyasını
genişləndirilməlidir. BMT qurumları tərəfindən bu dahədə müəyyən proqram və
layihələr (məsələn, BMT Baş Məclisinin 1986-cı il İnkişaf hüququ haqqında
Bəyannaməsi) qəbul edilsə də (preferensiya rejimini istisna etsək), bunların realizə
mexanizmləri, demək olar ki, yoxdur. Beynəlxalq hüquqda dövlətlərin iqtisadi hüquq
və vəzifələrini müəyyən etmək cəhədləri olsa da, ümumən bu problemə ehtiyatlı
yanaşma tərzi diqqəti cəlb edir.
Dostları ilə paylaş: |