Xarici investisiya qouyluşunun təhlükəsizliyi, onların tənzimlənməsi beynəlxalq
investisiya hüququnun prinsip və normaları ilə tənzimlənir. Beynəlxalq investisiya
hüququnun prinsiplərini növbəti qaydada ifadə etmək olar:
- qəbul edən dövlət tərəfindən xarici investisiyaların tənzimlənməsi;
- qəbul edən dövlətin iqtisadiyyatına zərər vurmamaq;
- qəbul edən dövlətin daxili işlərinə qarışmamaq;
- müvafiq kompensasiya verilmədən xarici investisiyaların milliləşdirilməsinin
yolverilməzliyi;
- investisiyalardan əldə edilən gəlirin sərbəst xaricə köçürülməsi;
- subroqasiya və s.
Bu prinsiplər beynəlxalq investisiya münasibətləri sferasında qəbul edilmiş
ikitərəfli və çoxtərəfli beynəlxalq sazişlərin əsasında dayanır. Məsələn, qəbul edən
dövlətin iqtisadiyyatına zərər vurmamaq prinsipinə uyğun olaraq Enerji Xartiyasına
Müqavilədə belə bir müddə təsbit olunub ki, əgər Razılığa gələn Tərəflərin və yaxu
da onların vətəndaşlarına mənsub olan hüquqi şəxslər qəbul edən dövlətin ərazisində
əhəmiyyətli işgüzar fəaliyyətlə məşğul olmadıqda, verilmiş üstünlükləri pozduqda və
ya üstələdikdə, müvafiq dövlətlər müqavilə ilə nəzərdə tutulmuş üstünlüklərdən
imtina etmək hüququna malikdir (m.17 (II)).
İnvestisiyaların qarşılıqlı müdafiəsi və təşviqi haqqında müqavilələr əksər digər
beynəlxalq iqtisadi xaraqterli müqavilələrdə olduğu kimi, beynəlxalq iqtisadi
hüququn bir sıra prinsiplərinə (milli rejim, daha əlverişlilik, ayrı-seçkiliyə yol
verməmək və s.) formada istinad edir.
Qeyd olunan müqavilələrdə əks olunan prinsip və müddəalar beynəlxalq
təcrübəyə müvafiq olmaqla bir-birinə oxşadırlar. Bir qayda olaraq həmin
müqavilələrdə əsas öhdəlik kimi
- qarşılıqlı olaraq razılığa gələn tərəflərin investisiyalarına əlverişli rejim
yaratmaq;
- xarici əmlakın müdafiəsini təmin etmək;
- kapital qoyuluşundanəldə edilən gəlirləri maneəsiz xarici köçürmək
imkanının
yaradılması, kapital qoyuluşu ilə bağlı məsələlər üzrə mübahisələrin beynəlxalq üçlər
(münsiflər) məhkəməsində baxılması şərtlərini təmin etmək və s. qeyd olunur.
Beynəlxalq investisiya hüququnun mənbəyi kimi yalnız ikitərəfli və çoxtərəfli
investisiaya sazişləri, investisiyaların təhlükəsizliyi üzrə beynəlxalq sazişlər deyil,
həm də məskunlaşma haqqında sazişlər ticarət, maliyyə aspekti beynəlxalq
müqavilələr və s. çıxış edir.
10.5. İkitərəfli investisiya müqavilələri
Xarici kapital qoyuluşu üç komponentdən: qəbul edən dövlətin siyasi
rejimindən, iqtisadi inkişafın sabitliyindən və hüquqi təminatdan asılıdır. Hüquqi
təminatın daha səmərəli forması isə beynəlxalq hüquqi tənzimetmə ilə həyata
keçirilməkdədir. Xarici investisiyaların beynəlxalq hüquqi tənzimlənməsi isə özünün
başlanğıcını ikitərəfli beynəlxalq investisiya müqavilələrindən götürür. İkitərəfli
investisiya sazişlərində xarici sərmayənin müdafiə məsələləri ilə yanaşı, bir qayda
olaraq, ümumi iqtisadi əməkdaşlığın və inkişafın genişləndirilməsi zərurəti ifadə
edilir.
Xarici investisiyalara münsibətdə qəbul edən dövlət ilk növbədə investorun
mənsub
olduğu
dövlətlə
fəaliyyətinin
şərtlərini
müəyyən
edərək
milli
qanunvericiliyinə deyil, beynəlxalq müqavilə formasında qarşılıqlı tənzimetmə
formasına üstünlük verməkdədir. Həm ikitərəfli, həm də çoxtərəfli sazişlərdə
investisiya fəaliyyətinin xüsusi rejimi ilə yanaşı, müqavilələrdə qarşılıqlı olaraq
investorların hüquq subyekliyinin tanınması və dövlət (milli) mənsubiyyəti,
qanunvericilik təminatları, bir sözlə beynəlxalq xüsusi hüquq münasibətləri
sferasında meydana çıxan problemlərin ümumi hüquqi tənzimlənməsi əks olunur. Bir
qayda olaraq beynəlxalq müqavilələrdə xarici investorlar üçün kapital qoyuluşu və
onunla bağlı fəaliyyətə ədalətli, bərabərhüquqlu və əlverişli rejimin təmin olunması
üzrə dövlətin öhdəliyi ifadə olunur.
Ümumi məsələlərlə yanaşı həmin müqavilələrdə investisiya prosesinin xüsusi
məsələləri də təsbit edilir.
UNCTAD-ın hesabatlarına görə dünyada ən çox baölanan sazişlərin bir
kateqoriyasını məhz ikitərəfli investisiya müqavilələri təşkil edir. İkitərəfli
investisiya sazişlərinin qlobal xaraqter alması onunla əlaqədardır ki, istər inkişafda
olan, istərsə də keçid iqtisadiyyatlı dövlətlər qeyri-bərabər beynəlxalq iqtisadi
vəziyyətdə çoxtərəfli beynəlxalq investisiya sazişləri ilə inkişaf etmiş dövlətlər
qarşısında öhdəlik daşımaq marağında deyillər. Buna görə də ikitərəfli sazişlər əsasən
iqtisadi potensialı müxtəlif olan ölkələr arasında bağlanmış, daha sonra isə siyasi
etimaddan asılı olaraq daha da genişlənərək ikitərəflilik çoxtərəfliyə transformasiya
edilir. İkitərəfli investisiya müqavilələrinin Almaniya, ABŞ, Fransa, Yaponiya və s.
modelləri fərqləndirməməkdir. Bu sahədə daha çox sazişlər II Dünya müharibəsindən
sonra xarici investisiyalara xüsusi zərurət duymuş AFR-ə məxsusdur.
Xarici investisiyaların təhlükəsizliyinin təminat sferasında bir qayda olaraq
AFR, Yaponiya, ABŞ modelləri diqqəti cəlb edir. Əgər ABŞ təminat, sığorta sistemi
özünün “kvazıbeynəlxalq” xaraqteri ilə və ABŞ ilə ona mənsub şəxslərin xüsusi
kapitalını qəbul edən dövlət arasında beynəlxalq investisiya sazişlərinin
bağlanmasına əsaslanırsa, alman və yapon təminat sistemi isə beynəlxalq sazişin
mövcudluğundan asılı olmayaraq dövlətdaxili təminatdan çıxış edir. Hər bir halda
kapital ixrac edən dövlət qəbul edən dövlətdə siyasi risklə bağlı vəziyyət yarandıqdan
sonra özünün investoruna dəymiş zərəri ödəyir və subroqasiya prinsipi əsasında
qəbul edən dövlətə qarşı tələb hüququ həmin dövlətə keçir. Qeyd etmək lazımdır ki,
alman və yapon təminat sistemi nəzəri-praktik baxımdan beynəlxalq müqavilə
qaydasını istisna etməsə də, subroqasiya üçün əsas kimi dövlətdaxili qanunvericilik
çıxış edir.
AFR-in bağladığı sazişlər ABŞ müqavilələrindən daha geniş məzmuna malik
olduğundan, sonradan ABŞ və AFR modelinə üstünlük verməkdədir. Nəticə etibarilə
Dostları ilə paylaş: |