10
Quldarlıq ictimai-iqtisadi formasiyası tarixdə ilk təbəqə ictimai-iqtisadi quruluşudur.
Onun iqtisadi əsasını istehsalın antik üsulu təşkil edir. Qul sahibinin qul, istehsal alətləri və
qulun əməyinin məhsulu üzərində mülkiyyəti heç nə ilə məhdudlaşmır. Əsas iqtisadi qanun
kimi qulun əməyi əsasında məhsul istehsalı və onun mənimsənilməsinin və
bölüşdürülməsinin qeyri-iqtisadi formaları çıxış edir.
Quldarlıq quruluşunun əsas əlamətləri kimi iqtisadiyyatın natural xarakter
daşımasını, qul əməyi ilə müəyyən olunan istehsalın primitiv texnikasının mövcudluğunu
göstərmək olar. Qul, istehsal alətləri və qulun əməyinin nəticəsi üzərində quldar mülkiyyəti
mövcuddur və bazar əsasən istehlak xarakteri daşıyır. Sadə əmtəə istehsalının inkişafı
nəticəsində üçüncü iri ictimai əmək bölgüsü – ticarət və sələm kaitalının sənətkarlıqdan
ayrılması baş verir. Quldarlıq formasiyasının əlamətləri kimi, həmçinin Yunanıstanda
mövcud olmuş polisləri
1
və Romada mövcud olmuş munisipiyaları
2
göstərmək olar.
Yunanıstanın və Romanın quldarlıq cəmiyyətlərinin ümumi cəhətləri kimi onların hər
ikisində istehsalın təşkilinin antik sosial-iqtisadi üsulundan istifadə edilməsini göstərmək
olar. Digər ümumi cəhətlər kimi isə quldarlıq ictimai-iqtisadi formasiyası və yunan-roma
quldarlıq sivilizasiyası müəyyən edilmişdir.
Bununla yanaşı, onların bir-birindən fərqli, xüsusi cəhətləri də mövcuddur. Fərqli
cəhət özünü ilk növbədə qul əməyinin istifadəsində göstərir. Qədim Yunanıstanda qul
əməyindən əsasən emalatxanalarda və dağ sənayesində istifadə edilirdi. Qullar həmçinin
icarəyə verilir və töycüyə
3
keçirilirdi. Qədim Romada isə qul əməyindən istifadəni dəqiq
şəkildə iki yerə - şəhər və kənd formalarına bölmək olar. Şəhərdə qulların böyük bir hissəsi
cəmlənmişdi və onlardan əsasən ev nökərləri və xidmətçiləri kimi istifadə edirdilər. Şəhər
qullarının kiçik bir hissəsindən sənətkarlıqda və tikinti işlərində istifadə edilirdi. Kənd
yerlərində isə qullar əsasən kənd təsərrüfatında istifadə olunurdular.
Növbəti fərqli cəhət isə özünü sənətkarlığın inkişafında göstərirdi. Qədim
Yunanıstanda sənətkarlıq əhəmiyyətli dərəcədə inkişaf etmişdi – kiçik, orta və iri
emalatxanalar mövcud idi. Demək olar ki, bütünlüklə qul əməyinə əsaslanan bu
emalatxanaların fəaliyyəti xarici bazara istiqamətlənmişdi. Qədim Romada isə sənətkarlıq
zəif inkişaf etmişdi və emalatxanalar az idi. Emalatxanaların fəaliyyəti daxili bazara
istiqamətlənmişdi.
1
Polis – Qədin Yunanıstanda şəhər-dövlət
2
Munisipiya – Qədim Romada tam hüquqlu şəhər və ya kənd icması
3
Töycü – pul və ya məhsul şəklində alınan vergi
11
Fərqli cəhət özünü həmçinin ticarət kapitalının inkişafında da əks etdirirdi. Ticarət
kapitalının, xüsusilə xarici ticarətin əhəmiyyətli dərəcədə inkişaf etdiyi Qədim
Yunanıstandan fərqli olaraq, Qədim Romada ticarət kapitalı zəif inkişaf etmişdi.
Digər fərqli bir cəhət kimi isə sələmçiliyin inkişafını qeyd etmək olar. Qədim
Yunanıstanda sələmçilik ticarət kapitalının inkişafı ilə müqayisədə nisbətən zəif inkişaf
etmişdi. Qədim Romada isə sələmçilik əhəmiyyətli dərəcədə inkişaf etmişdi və onun xüsusi
formaları yaranmışdı.
Bizim eranın IV əsrindən etibarən quldarlıq quruluşunun tənəzzülü və feodallaşma
prosesinin sürətlənməsi başlayır. Bu dövrdə Roma imperiyasının süqutu xüsusi rol oynayır.
Bizim eranın 395-ci ilində Roma imperiyasının iki yerə - Qərb və Şərq imperiyalarına
parçalanması, 410 və 455-ci illərdə Romanın qotlar və varvarlar tərəfindən darmadağın
edilməsi və nəhayət, 476-cı ildə Qərb imperiyasının sonuncu imperatoru Romul Avqustulun
devrilməsi ilə Roma imperiyasının süqutu quldarlıq quruluşunun böhrana uğraması
əlamələtləri ilə müşaiyət olunurdu. Ümumi böhran əlamətləri kimi yoxsulluğun bütün
təbəqələr üzrə artmasını, ticarətin, sənətkarlığın və incəsənətin tənəzzülünü, əhalinin
azalmasını, şəhərlərin boşalmasını, əkinçiliyin daha aşağı texniki səviyyəyə düşməsini
göstərmək olar. Bütün bunlar isə feodalizm formasiyasının bərqərar olmasını şərtləndirirdi.
1.2.3. Feodalizm dövrünün iqtisadi münasibətləri
Birmənalı şəkildə qeyd etmək olar ki, feodal münasibətlərinin əsası hələ ibtidai-icma
quruluşunda qoyulmuşdu. İbtidai-icma quruluşunda feodallaşma elementləri kimi
təbəqələşməni, nəsil aristokratiyasının, hərbi demokratiyanın meydana gəlməsini, iri torpaq
sahiblərinin nüfuzunun artmasını qeyd etmək olar.
Bizim eranın IV əsrində isə feodallaşma prosesi yeni vüsət aldı. Belə ki, kolonatlar
4
geniş yayılmağa və kolonların
5
təhkimçiliyi genişlənməyə başladı. Bu zaman kolonlar
təsərrüfat sahibi və torpaq qoruyucusu kimi çıxış etsələr də onlara kolonatdan çıxıb getmək
qadağan olunmuşdu. Digər tərəfdən, qulların müəyyən bir hissəsi tədricən dolayı kolon
vəziyyətinə keçirilməyə başlandılar və onlara müəyyən qədər torpaq və əmlak verildi.
Patronat (fiksə olunmuş renta (―kanon‖) ödəmək şərti ilə əbədi irsi icarədar) geniş surətdə
yayılmağa başladı.
4
Kolonat – Roma imperiyası dövrünə məxsus təhkimçilik hüququ
5
Kolon – Roma imperiyası dövründə mülkədardan torpaq icarə edən kəndli