16
dağılmasını, istehsalın maşın texnologiya üsulunun yaranmasını, istehsal prosesinin ictimai
xarakter kəsb etməsini, ümumdünya təsərrüfatının formalaşmasını göstərmək olar.
Kapitalizmin əsas iqtisadi qanunu kimi istehsal vasitələri üzərində mülkiyyətdən
məhrum edilmiş və özünün iş qüvvəsini satan muzdlu işçilər tərəfindən izafi dəyərin
istehsalı çıxış edir. Bu izafi dəyər kapitalistlər tərəfindən iqtisadi yollarla mənimsənilir.
Kapitalist əmtəə istehsalının sadə əmtəə istehsalı ilə oxşar və fərqli cəhətləri vardır.
Oxşar cəhətlərdən biri kimi onların hər ikisinin ictimai əmək bölgüsünə əsaslanmasını
göstərmək olar. Digər tərəfdən, hər iki istehsal formasında əmtəə istehsalçısı istehsal
vasitələri üzərində xüsusi mülkiyyətçi kimi çıxış edir. Başqa bir oxşar cəhət isə bazarın
əmtəə satışı üzrə münasibətlər sistemi olmasıdır. Rəqabətin istehsalın təşkilinin bir forması
olması isə növbəti oxşar cəhət kimi göstərilə bilər. Nəhayət, sonuncu oxşar xüsusiyyət kimi
dəyər qanunu qeyd edilməlidir.
Kapitalist əmtəə istehsalının fərqli cəhətləri sırasında ilk növbədə onun ümumi
xarakter kəsb etməsi qeyd olunmalıdır. Kapitalist əmtəə istehsalında istehsal subyektlərinin
kapitalistlərə (istehsal vasitələrinin mülkiyyətçisi) və muzdlu işçilərə (istehsal vasitələrindən
məhrum olunmuş) bölünməsi digər fərqli bir xüsusiyyətdir. Istehsalın, əməyin, məişətin
ümumi təbii şərti kimi çıxış edən torpağın əmtəə kimi satılması və alınması da fərqli
cəhətlərdən biridir. İstehsalın şəxsi faktoru – istehlak dəyərinin yaradılması üzrə
məqsədyönlü şəkildə fəaliyyət göstərmək qabiliyyətinə malik olan işçi qüvvəsinin xüsusi
əmtəə kimi alınıb-satılması da fərqli xüsusiyyət kimi göstərilə bilər. Sonuncu fərqli cəhət
kimi isə izafi dəyər qanunu qeyd olunmalıdır.
Kapitalist əmtəə üsulunun çıxış nöqtəsi kimi kapitalın ilkin yığımı qiymətləndirilir.
Kapitalın ilkin yığımı öz başlanğıcını işçinin (ilk növbədə kəndlinin) istehsal vasitələri
üzərində mülkiyyətdən məhrum edilməsindən, bilasvasitə istehsalla məşğul olan şəxslərin
muzdlu işçilərə çevrilməsindən götürən tarixi-iqtisadi prosesdir. Bu proses isə istehsal və
digər həyati vasitələrin kapitala çevrilməsi ilə nəticələndi.
Kapitalın ilkin yığımı prosesinin iqtisadi əsası kimi isə kəndlilərin və sənətkarların
kütləvi şəkildə ekspropriasiyası
6
, kəndlilərdən və sənətkarlardan proletariatın, çoxsaylı hərbi
drujinalardan feodalların, sələmçilərin, tacirlərin, sex ustalarının sırasından sənaye
burjuaziyasının formalaşması, həmçinin qəsb edilmiş varidatın kapitala çevrilməsi çıxış
etmişdir.
6
Ekspropriasiya – cəmiyyətdə bir sinif və ya ictimai qrup tərəfindən başqa sinif və ya ictimai qrupun mülkiyyətinin
zorla əlindən alınması
17
İlkin kapital yığımının mənbələindən danışarkən birinci olaraq müstəmləkə
sisteminin yaradılması qeyd olunmaldır. Müstəmləkələrin ciddi surətdə istismar edilməsi
(qeyri-bərabər ticarət, qul ticarəti, qızıl və gümüş xəzinələrinin ələ keçirilməsi, dəniz
piratçılığı) ilkin kapital yığımında mühüm rol oynamışdır. Digər bir mənbə kimi isə dövlət
borcları sistemi göstərilir. Müstəmləkələrin işğalı və aparılan müharibələrlə əlaqədar
dövlətlərin pula olan ehtiyacı kəskin surətdə artmışdı ki, bu da özünü vergi sisteminin və
iltizam sisteminin yaranmasında göstərmişdi. Bu, özünü eyni zamanda səlmçilərin və
ticarətçilərin varlanmasında əks etdirmişdi. Nəhayət, sonuncu bir mənbə kimi sənaye
proteksionizmi – yüksək idxal rüsumları, ixrac mükafatları qeyd edilə bilər.
Böyük coğrafi kəşflərin iqtisadi nəticələri də kapitalizm ictimai iqtisadi
formasiyasının təşəkkülünə mühüm təsir göstərmişdi. Belə ki, dünya bazarı əhəmiyyətli
dərəcədə genişlənmiş, qiymət ―inqilabları‖ baş vermişdi. Ucuz qızıl və gümüş axını 1600-cü
il ərəfəsində İspaniyada qiymətlərin 4,5 dəfə, İngiltərədə 4 dəfə, Fransada 2,5 dəfə, İtaliya
və Almaniyada 2 dəfə artmasına səbəb oldu. Bu isə öz növbəsində ticarətin və sənayenin
gəlirinin artımı, ilkin yığım prosesinin sürətlənməsi, sex quruluşunun dağılması, əmək
haqqının və torpaq rentasının qiymətdən düşməsi, feodalların tənəzzülü, zəhmətkeşlərin
yoxsullaşması, burjuaziyanın və manufakturanın sürətli inkişafı ilə nəticələndi.
Böyük coğrafi kəşflər həmçinin bazar münasibətlərinin inkişafını da şərtləndirmişdir.
Belə ki, beynəlxalq ticarət yolları Aralıq dənizi sərhədlərindən Atlantik, Hind və Sakit
okean sərhədlərinə doğru yer dəyişmiş, ticarət şirkətləri, daha sonra isə ticarət
korporasiyaları (Portuqal Ost-Hindi və Vest-Hindi, həmçinin ingilis Ost-Hindi) yaranmışdı.
Antverpendə və Londonda əmtəə və fond birjaları meydana gəlmiş, bazarlarda yeni
əmtəələr – tütün, kakao, kofe, çay peyda olmuş, gətirilən düyü, şəkər, ətriyyatın həcmi
əhəmiyyətli dərəcədə artmışdı. Kəşflər nəticəsində həmçinin müstəmləkəçiliyin əsası
qoyulmuşdu.
Kapitalizm ictimai-iqtisadi formasiyasının evolyusiyasında ―sənaye çevrilişi‖ (sənaye
texniki inqilabı) də mühüm rol oynamışdır. Sənaye çevrilişi kapitalizmin inkişafında
müəyyən bir mərhələni xarakterizə edən ümumi iqtisadi-tarixi hadisədir. Manufakturadan iri
maşın sənayesi – fabrikə (zavoda) keçid əsasında ciddi iqtisadi və sosial-siyasi dəyişikliklər
baş verdi. Sənaye çevrilişi bütün ictimai münasibətlərdə kəskin yeniləşmə, kapitalist istehsal
üsulunun feodal istehsal üsulu üzərində qəti qələbəsi demək idi. İş maşınlarının ixtirası və