113
tün elektrik cihazlarını söndürdük. Qəza elektrik mənbəyinə keç-
məyə cəhd göstərdik. Hərəkətlərimizi azaltdıq ki, oksigendən
çox istifadə etməyək. Manual olaraq hava sistemindəki konden-
satı çəkdik. Belə vəziyyətdə neçə vaxt qala biləcəyimizi hesab-
lamağa başladım. “Yaşamağımıza” bir neçə saat qalıb. Orbital
hissəyə aparan keçid lyukunu oradakı havadan istifadə etmək
məqsədi ilə açmağı planlaşdırırdıq. Son ehtiyat skafandrları gə-
midə germetikləşmənin boşalma vəziyyəti üçün nəzərdə tutulan
və Yer Kürəsinə qayıdışa imkan yaradan azot-oksigen qarışığı
idi.
Qısa müddətdən sona işıqlar yandı – məşqi çox çətin vəziyyət-
də davam etdirdik. Gəmini canlandırmalı idik, bütün yarımçıq
qalmış prosedurları yenidən həyata keçirməliydik. Rabitə sahə-
sinə daxil olandan sonra Pyotr mövcud vəziyyət, hərəkətlərimiz
və icra olunacaqlar barəsində məlumat verdi. Düzgün işləyirdik.
Əlavə balları əldə etdik.
Bu çox mühüm səkkizsaatlıq yorucu məşq idi. Əvvəlki təəs-
süratlar azmış kimi, məşq haqqında müzakirə apardıqdan sonra
məxfi laboratoriyada xoş qonaqlar gördük - həyat yoldaşlarımız
və uşaqlarımızı. Oğullarımız Mişa və Mirek, dərhal bizim hələ isti
olan kürsülərimizə əyləşdilər, orbital hissədəsə yeməyə başladı-
ğımız naharımızı yedilər. Həyat yoldaşlarımız qızım Emiliya ilə
kosmonavtlar deyil, modellər kimi şəkil çəkdirirdilər. Sevinc və
emosiyalar aşıb-daşırdı. Bu xoş görüşdən sonra kosmik ailələrin
gözəl şəkilləri yadigar qaldı. Müvafiq xidmətlər bu görüşün gü-
nahkarını axtarırdılar, çəkdirdiyimiz şəkilləri əldə etmək istəyir-
dilər, lakin məğlub oldular. Bizdən sonra gələnlərə həmin yerdə
ailələri ilə şəkil çəkdirməyə icazə verilməyib.
Son günlərin əməyi nəticəsində Pyotr soyuqladı. Səhər səsi xı-
rıltılı idi. Həkimlər 39 dərəcə qızdırması olduğunu dedilər. Növ-
bəti günlərdə kosmik gəminin komandir olmadan (məhz belə!)
Yer Kürəsinə qayıdışına dair müxtəlif qəza vəziyyətlərini təkcə
məşq edirdim.
12 iyun tarixində təlimatdan sonra bizimlə böyük təntənə
ilə sağollaşırdılar. Kosmonavtlar və ailələrimizin müşayiəti ilə
Çkalovskaya hava limanına yollandıq. Üzümüzdən məmnuniyyət,
bizi yola salan həyat yoldaşlarımızda qayğı və kədər, uşaqlarımızda
isə maraq hissi oxunurdu. Üçyaşlı Milyam diqqət mərkəzində
idi. İlk olaraq Leonovun qollarındaydı, sonra isə kosmonavtlar
Bereqovoy, Volınov, Sevastyanov və Şatalovun qucağına keçdi.
Şatalov ağ yasəmən budağını qırıb ona verdi. Qızım isə gülü
FİNİŞ – GERİYƏ
SAYIM BAŞLADI
114
DÖRDÜNCÜ HISSƏ
anasına ötürdü. Oğlum Mirek Mişa ilə nəyisə müzakirə edirdi.
Danışılası vacib məsələləri var idi. Zarafat edir, gülürdülər. Hava
çox gözəl idi. Hava limanı meydançasında iki sərnişin təyyarəsi
gözləyirdi: TU-134 və TU-104. Ailəmlə vidalaşmam çətin idi, üç
həftəlik ayrılırdıq, göz yaşlarsız keçinmədik. Ən çətin günlərimdə
həyat yoldaşımın dəstəyi mənə lazım olacaqdır. Hər gün zəng
etməyə söz verirəm.
Pyotrla birinci təyyarədə yerimizi tutduq. Dublyorlar ikinci
təyyarədə arxamızla uçurdular. Uçuş uzun idi – dörd saatdan çox
çəkdi. Buna görə də Şəhərcikdə keçdiyim yol haqqında fikirləş-
məyə fürsətim var idi. Çətin, lakin çox maraqlı yol idi. Buludların
arasından bitməyən şəhər, meşə, çay və göllərə baxırdım. Pilot ka-
binəsi üçün darıxdığımı hiss etdim. Bir neçə dəqiqə ərzində təy-
yarəni idarə etməyimə icazə verdilər. Vaxt keçdikcə mənzərə və
hava da dəyişirdi. Fırtına və müxtəlif növlü buludların
üzərindən
uçurduq. Volqa çayı Tolyatti, Samara və Novokuybışevsk ərazi-
sində ildırım işığında çox gözəl görünürdü. Aşağıdakı ərazi daha
müxtəlif formalar alırdı. Uzaqda Ural dağları və eyni adlı çay par-
layırdı, üstündən isə Orenburq görünürdü. Orsk üzərində olarkən
pilot təyyarəni cənuba döndərdi. Asiya üzərində idik. Şəhər və
yollar gözdən itdi. Yalnız sadə təsərrüfat binaları olan xutorlar gö-
rünürdü. Hörümçək toruna bənzəyirdi bu xutorlar. İllüminatorda
sahili qurumuş səhra olan Aral gölü görünürdü. Şərqdən nazik
axınla Sırdərya çayı gölə tökülürdü. Səfərimizin məqsədi olan və
Yer Kürəsinin ən məxfi yerlərindən biri – məşhur Baykonur kos-
modromu məhz onun üzərində yerləşir.