Ad
i
l
ə
N
ə
z
ə
rova
184
varlıq olması səbəbilə insan heç bir zaman vasitə kimi istifadə
edilməməlidir. Əxlaqi-şüur anlayışı və etik kateqoriya; məzmu-
nuna görə ləyaqət anlayışına oxşardır. Fərdin özünün-özünə və
cəmiyyətin fərdə münasibətinin təzahür forması olan şərəf [eləcə
də ləyaqət] insanın davranışının və başqalarının ona münasibətini
münasib şəkildə tənzimləyir.
ġƏRĠƏT [ər. ―yönəltmək‖ qanun vermək] – müsəlman
qanunlarının sistemləşdirilmiş toplusu. Şəriətdə bütün qeyri-dini
və dini problemlər islam baxımından işıqlandırılır; təsərrüfat
həyatı, əxlaqi və etik normalar, adət, ənənə və bayramlar, qadağan
olunmuş, bəyənilmiş, yaxud
təqdirəlayiq hərəkətlər, hətta dindarın
həyatının ən intim sahələrini də əhatə edən qayda və qanunlar
islam dini baxımından vahid sistem şəklində birləşdirilmişdir.
ġƏRT [alm. Bedingung; fr.=ing. Condition; lat. Conditio;
osm. tr. şart; ər. خشش] – bir başqa şeyin özünə bağlı olduğu, bir
başqa şeyi imkanlı qılan şey.
ġərtli imperativ [alm.
Hyporthotischer
imperativ; fr. Impèratif hyporthètique]
ġƏXS [ər. ضخش; alm. Individium; fr. Individu; ing. Individual;
lat. Individium; tr. Birey; osm. tr. şahıs, fert] mənası bölünməyən,
parçalanmayan deməkdir. Latıncadakı devidere sözündən törə-
mişdir = a-tomon – bölünməyən, özlüyündə hissələrə ayrılmaz
olan varlıq. Ümumiyyətlə götürdükdə isə hər var olan bir şəxs
olduğu kimi, müstəqil olaraq hər hansı bir insan da bir şəxsdir.
Azərbaycan dilində bu termin latın dilindəki ifadə variantından
daha çox ərəbcədəki versiyası işlənir. Ərəbcədə bu sözün cəmi
əşxas-dır [صاخشأ]. Müşəxxəs, təşxis və s.kimi eyni kökdən olan
bu qəbil sözlər də dilimizdə işlənməkdədir. Şəxsiyyət [حُّظخش] –
Ad
i
l
ə
N
ə
z
ə
rova
186
T
TABU [polineziya dilində] Qeyri-normal gücə sahib olan bir
nəsnə,
insan və ya söz tabu syıla bilər.
İbtidai xalqlarda: əfsanəvi etiqadlara, mövhumi təsəvvürvə –
zehniyyətlərə görə işlənməsi (dilə gətirilməsi) mütləq bədbəxtliyə
səbəb olacaq və buna görə də söylənməsi qadağan olunmuş söz.
Müasir dildə: senzura tərəfindən işlənməsi qadağan edilmiş söz,
yaxud qaba, ədəbsiz sayıldığına görə işlənməsi qeyri-münasib
hesab edilən söz.
TALE – insanların həyatında bütün hadisələri qabaqcadan
müəyyən edən fövqəltəbii qüvvə haqqında dini-idealist təsəvvürü
ifadə edən anlayış.
TANRI [alm. Gott; fr. Dieu; ing. God; lat. Deus; yun. Theos;
osm. tr. Allah; ər.
للهأ] – Dini iman sistemində fövqəltəbii və
fövqəladə xüsusiyyətləri, yetişkin bir əsas olaraq ən yüksək
varlıq.
Tanrı haqqında elm – [alm. Theologie; fr. Thèologie;
ing. Theology; osm. tr. ilahiyat; ər.
ذ
ٍَّ٘إ] – ümumiyyətlə Tanrı
və tanrılar haqqında, dini olan haqqında təlimlər. Konkret
anlamda isə dini təfsirlərə əsaslanan Tanrı haqqında təlim.
Bax:
Allah maddəsi.
TANTRĠZM – Qədim Hindistanın dini-fəlsəfi təlim. İlk əvvəl
qadın allahlar ayini ilə və məhsuldarlığın təmin edilməsinə yönəl-
dilmiş cadu mərasimləri ilə bağlı olmuşdur.
TEĠZM [alm. Theismus; fr. Thèisme; ing. Theism; yun. Theos
– Tanrı; osm. tr. ilahiye; ər. حُّهآإ] – Bir Tanrıya iman
gətirmək