İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
41
Qur’an və sünnəyə müvafiq irfani mərhələlərdən
söhbət açır:
«Seyr minəl-xəlq iləl-həqq –Məxluqatdan haqqa
doğru səfər (yürüş)». Bu mərhələdə insan maddi
sərhədləri aşır, həqiqəti kəşf edərək ona qovuşur.
«Seyr bil-həqqi fil-həqq –Həqiqətin köməyi ilə
həqiqətin özündə səfər (seyr)». İkinci mərhələdə
insan qovuşduğu həqiqətin öz köməyi ilə həqiqətlə
daha yaxından tanış olur, onun sifət və kamilliyini
müşahidə edir.
«Seyr minəl-həqqi iləl-xəlq bil-həqq –Həqiqətin öz
köməyi ilə həqiqətdən məxluqata dönmək». Üçüncü
mərhələdə insan həqiqətdən məxluqata, insanların
arasına qayıdır. Lakin qeyd etdiyimiz kimi, bu
qayıdış, əsla, həqiqətdən ayrılmaq demək deyil.
«Seyr fil-xəlqi bil-həqq –Həqiqətin köməyi ilə
məxluqatın içərisində səfər (seyr)». Sonuncu
mərhələdə insan, həqiqətdən kəsb etdiyi nurun
vasitəsilə insanları hidayət edir, onları həqiqətə
yönəldir.
Belə bir ehtimal irəli sürə bilərik ki, Molla Sədra
bu İlahi səfərləri İslam peyğəmbəri Həzrəti
Məhəmmədin (s) me’racından götürmüşdür. Biz
insanların me’racı isə namazdır. Namaz hər bir
insanın həyatı boyu keçirdiyi təkamül prosesinin
yığcam formasıdır.
İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
42
Bütün bu qeyd etdiklərimiz «Mütəaliyə fəlsəfəsi»
dəryasından, yalnız kiçicik damlalalar idi. Molla
Sədra yaratdığı bu İlahi fəlsəfəni kimsənin nail ola
bilmədiyi
fövqəl’adə
yeniliklərlə
daha
da
zənginləşdirdi. Cəmi iki yüz məsələdən ibarət dar
çərçivədən kənara çıxmayan fəlsəfə Molla Sədra
tərəfindən genişləndirilərək məsələlərinin sayı
yeddi
yüzədək
artırıldı.
Molla
Sədranın
nəzəriyyələrində çatışmazlıqların ola biləcəyini
istisna etmirik. Lakin qətiyyət və iftixar hissi ilə
deyə bilərik ki, «Mütəaliyə fəlsəfəsi» bizim ən kamil
təfəkkür məktəbimizdir.
İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
43
İKİNCİ FƏSİL
İSLAM FƏLSƏFƏSİNİN MÜHÜM BƏHSLƏRİ
VÜCUD VƏ ONUN HƏQİQƏTİ
Ötən bəhslərimizdən mə’lum olduğu kimi
fəlsəfənin
əsas
mövzusu
vücuddur.
Fəlsəfi
bəhslərdə hər şeydən öncə vücudla tanışlıqdan və
onun həqiqətindən söhbət açılır. Vücud nədir?–Bu
sualın cavabı demək olar ki, yoxdur. Bu
ifadəmizdən, ilk öncə, vücudun çox qaranlıq və
açıqlaması olmayan bir varlıq olması başa düşülür.
Lakin bu belə deyil. Məntiq elmində tə’rif barədə
göstərilən əsas şərtlərdən biri, tərifin, tə’rif olunan
məfhumdan aydın və aşkar olmasıdır. Hər hansı bir
məfhumu, ondan daha aydın olmayan bir
məfhumla tə’rif etmək məntiqi baxımdan düzgün
sayılmır. Vücuda tərif vermək ona görə mümkün
deyil ki, onun mə’nası bütün məfhumlardan daha
aşkardır. İrəli sürülərək təqdim olunan bütün
tə’riflər isə vücud məfhumunu açıqlamaq əvəzinə,
onu daha da mürəkkəbləşdirir.
Mövcud olan hər bir şeyin varlığı, elə onun
vücudu deməkdir. İnsan şüuru heç bir tə’lim
keçmədən, ilk növbədə özünün, daha sonra isə
özündən kənardakı aləmin vücudu olduğunu dərk
edir və bu vücudları dərk etməyə qadir olduğuna
inanır. Bütün bunlar nə qədər aşkar olsa da, bə’zi
İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
44
filosoflar
tərəfindən
inkar
olunmuşdur.
Biz
vücudun həqiqətini inkar edən bə’zi fəlsəfi
nəzəriyyələri diqqətinizə çatdırırıq:
Bir dəstə filosof vücudun həqiqətini tamamilə
inkar edir. Bu nəzəriyyənin əsası yunan sofistləri
tərəfindən qoyulmuşdur. Sofistlərə görə aləmdə heç
bir şey yoxdur, heç nə həqiqi deyildir. Vücudun
həqiqətini inkar edən nəzəriyyə antik olsa da,
müasir fəlsəfəyə də öz tə’sirini göstərmişdir.
Avropalılar öz ölkələrində sxolastik fəlsəfənin
böhran keçirdiyi bir dövrdə bu nəzəriyyəyə meyl
göstərmişdilər. Dekart bu nəzəriyyəni rədd etmək
üçün onların həqiqətə olan şübhələrini həqiqətin ən
böyük dəlili hesab edirdi. Dekart: «Mən şübhə
edirəm, yaxud düşünürəm, demək mövcudam», –
prinsipini ortaya atmışdı. Filosof bu prinsiplə
avropalıların şübhəsini qismən də olsa, dəf edə
bildi, lakin Dekart prinsipinin özü də, nöqsansız
deyildi. Çünki insan öz düşüncəsinin (yaxud
şübhəsinin) mövcudluğu ilə öz mövcudluğunu
qəbul edə bilməz. Əksinə, əvvəlcə insanın öz varlığı
dərk olunmalıdır ki, bu varlığın düşünə bilməsi də
isbat olunsun.
Həqiqətdə isə bu nəzəriyyəni (vücudun həqiqətini
inkar edən nəzəriyyəni) rədd etmək üçün dəlil
gətirməyə ehtiyac duyulmur. Bu nəzəriyyə (əgər
qərəzli deyilsə), sadəcə insanın ruhi naxoşluğundan
İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
45
irəli gələ bilər. Deyilənə görə, ibn Sina bu fikirdə
olanları başa salmaq üçün «dəyənək sübutundan»
(Arqumentum baculinum) istifadə etməyi məsləhət
görərmiş.
Sofistlərin bir qrupu aləmdə, yalnız bir həqiqətin
olduğunu söyləyir. Bu həqiqət də sofistin özüdür.
Onlara görə «mən»dən başqa heç bir şeyin həqiqəti
yoxdur. Bu nəzəriyyə də məntiqsizliyinə görə
öncəkindən geri qalmır. İslam fəlsəfəsinin ən böyük
şəxsiyyətlərindən olan, zəmanənin möcüzəsi sayılan
Şəhid Məhəmməd Baqir Sədr
1
«Fəlsəfəmiz»
kitabında bu nəzəriyyəni sadə bir dəlillə rədd
edərək yazır (ixtisarla): «Bu nəzəriyyə sahibləri
özləri də bilmədən, özlərindən başqa həqiqətlərin
mövcud olduğunu qəbul edirlər. Əgər sofistin
özündən başqa həqiqi varlıq yoxdursa, bu
nəzəriyyəni, məqalə və kitabları kimin üçün
yazmışlar?!»
Aqnostisizm nəzəriyyəsi. Bu nəzəriyyəyə görə,
aləmdə həqiqi varlıqlar mövcuddur, lakin bu
1
Şəhid Məhəmməd Baqir Sədr –İraqda yaşamış filosof,
müctəhid, fitri iste’dadı ilə zəmanənin möcüzəsi hesab
olunmuşdur. Hələ gənc yaşlarında ikən «Fəlsəfəmiz»,
«İqtisadiyyatımız» və « İctimaiyyatımız» kitablarını yazmış,
fəlsəfi, ictimai-siyasi, iqtisadi nəzəriyyələrini açıqlamışdır.
Onun bir çox kitabları dini elm mərkəzlərində tədris olunur.
Mübariz fikirlərinə görə mənfur İraq rejimi tərəfindən həbs
olunaraq faciəvi şəkildə şəhid edilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |