34
və onların törəmələri... Heç biz də indi
Koroğluya, Babəkə oxşamırıq... Adamın sizə
qoşulub gəzməyi gəlir. Amma yox, qorxuram
qaçıralar məni, siz də quldurlarla mənim üstümdə
davaya çıxasınız. İşiniz də yarımçıq qala. Nəysə,
səfəriniz uğurlu olsun. Özünüzdən muğayat olun.
İmkan tapdıqca yazın. Yazın görüm, dünyanın o
üzündə daha nələr var!?
İki gündü Havanaya gəlmişəm. Qaldığım
hotel 1959-cu ilədək “Hilton” adlanıb. İnqilabdan
sonra adını “Habava Libre” qoyublar, yəni “Azad
Havana”. Amma azadlıqdan əsər-əlamət də
yoxdu bu ölkədə. Burdan şəhər ovuc içi kimi
görünür. Okeanın “üst”ü səmanın “dib”iylə
qucaqlaşıb. İşə bax, bu “qucaqlaşmaya” üfüq
deyirlər... Kuba qapalı ölkədi. Keçmiş SSRİ kimi.
Siz xatırlamazsınız o dövrləri. Kommunistlər hələ
də vəd etdikləri kommunizmi qura bilməyiblər
burda. Deyəsən, indi heç özləri də buna
inanmırlar. Nəysə... Burada internet problemdi.
Yalnız bu hoteldə var, o da səhər doqquzdan
axşam doqquzacan. İnanmazsınız, bu üç-dörd
cümləni yazmaq üçün 45 dəqiqə sərf elədim.
Camaat növbə gözləyir. Çıxmalıyam.
35
***
Havanada bizim Torqovıya bənzər yer var.
Suvenirlər, rəsm əsərləri satırlar. Gəzməli yerdi.
Maraqlı rəssamları var. Amma satışda rəsmi
ideologiyadan kənar əsərə rast gəlməzsən. Burada
əsas mövzu maşınlardı. Qırx-əllinci illərin
maşınları üstünlük təşkil edir. Otuzuncu illərin,
hələ istəsən iyirminci illərin də avtomobilinə rast
gələ bilərsən. Bir sürücü maşınındakı siqnala
basıb fəxrlə deyirdi ki, 1914-cü ildən qalmadı.
Köhnə maşınlar Kubanın brendidi – siqar kimi,
Çe Gevara kimi. Sərhədlər açılanda ilk biznes elə
bu maşınların alğı-satqısıyla başlayacaq, güman
ki. Məni isə...
***
Rabitə qəfil kəsildi dünən. Bütün günü
internet olmayıb. Burda Sizi canlı xətdə tuta
bilmirəm. Doqquz saat fərq var, indi yatmısınız
yəqin.
Amma
hər
halda
oxuyursunuz
yazdıqlarımı. Harda qalmışdım dünən? Hə...
maşınlarda. Amma məni maşınlar yox, rəsmlər
maraqlandırır. Axır ki, əsl mən deyən əsərləri
tapdım. Məni dar, üfunət qoxuyan küçələrlə
apardı velotaksi sürücüsü. Arıq, dərisi gündən
əriyib qaralmış, üzünü qırxmağa sanki heyi
qalmayan bir rəssamın evinə gün əyiləndə girdik.
36
Yarıqaranlıq zirzəmi... İlahı, burada insan
yaşayar!? Siz bunun əsərlərinə baxın... Bazara
çıxardığını ayrı yığıb. Bunun “sandıq rəsmləri”
əsl sənət əsərləridi. Mən onların Xorxe Kamaço,
Vifredo Lam kimi məşhur sürrealist rəssamları
haqda oxumuşdum, rəsmlərini görmüşdüm. Bu,
onlardan heç də geri qalmır. Mütləq bu bədbəxt
rəssamın da əsərlərinin baha qiymətə satılan,
dəyərləndirilən zamanı çatacaq. Amma çətin o
bunu görə. Somerset Moemin “Ay və qəpik”
əsərini oxumusuz? Tapıb oxuyun. Rəssam
bədbəxtliyi (həm də xoşbəxtliyi) haqqında ən
kədərli əsərlərdən biridi. Nə isə... Cəmi iyirmi
dollara çox gözəl rəsm aldım... Görüm buranın
rəsmi orqanlardan icazə ala bilsəm, bu rəssamın
YUNESKO xəttiylə keçirəcəyimiz böyük bir
sərgiyə dəvət olunmasına çalışacam. O dahidi,
heç kimin tanımadığı dahi... Yenə çıxmalıyam.
Sabah
başqa
şəhərlərə
gedəcəyik,
maşın
kirayələmişik. Bu ölkəni qarış-qarış gəzəcəm.
İnternet olmayacaq. Sonra yazaram. Hələlik.
Son günlər internetə girmirdim, yazılarınızı
indi oxudum. Yadıma Salvador Dali düşdü. O,
rəssamların kasıb olmasını qəbul etmirdi. Yəqin
siz də oxumusunuz, xatirələrində yazırdı ki, hələ
cavan vaxtı imkan daxilində türməyə tez girib
çıxmağı, bir də xüsusi əziyyət cəkmədən
milyonçu olmağı özünə söz veribmiş. Hər ikisinə
37
də əməl edib. Onun sözləridir: “Самый простой
способ избежать компромиссов из-за золота –
это иметь его самому. Когда есть денги, любая
«служба» теряет всякий смысл. Герой нигде
не служит! Он есть полная противополож-
ность слуге”
2
. Sizə uğurlu yollar diləyirəm.
Salam. Mən qayıdıram. İki günə ordayam.
Əlbəttə, Dali dahidi! Amma onunla qəribə
dostluğu olmuş Bunuel də, Lorka da dahidilər.
Üçünü birlikdə təsəvvür eləyin. Üç dahi, Dali-
Lorka-Bunuel üçbucağı – Azadlıq-Sənət-Sevgi
üçbucağı.
Salvador Dali xoş gəlir!
2
“Qır-qızıl uğrunda kompromisə getməməyin ən asan yolu
özünün varlı olmağındır. Pulun olanda hər cür “qulluq”
mənasını itirir. Qəhrəman heç yerdə qulluq etmir. O,
qulluqçunun tam əksidir!”
38
II Bölüm
“Lillian Gish”
Yazışmalar bir növ kəşfiyyat xarakterlidi, hiss
olunur ki, əvvəl-əvvəl intellekt nümayiş etdirirlər.
Mətnə ağırlıq verəcəyini zənn edib, istədim buna
da əl gəzdirim. Sonra fikrimdən daşındım. Sosial
şəbəkədə bir-biri ilə təzə tanış olanlar özlərini
intellektləriylə təqdim edirlər. Bura canlı görüş
yeri olmadığından kişilər xarizması, ədası,
qadınlar gözəlliyi, xüsusi manerası, lap belə
vurduqları ətrin qoxusu ilə qarşısındakında rəy
yarada bilmirlər. Odur ki, qalırlar zövq və
intellekt umuduna. Heç bir fikrə toxunmadım.
Təbiiliyini saxlasın deyə yazışmalara əlavələr
eləmədim. Təkrar oxunuşlarda anladım ki, mən0-
tləri maraqlı edən elə həm də informasiyalarla
bol olmasıdır.
Vətən adamı aeroportda qarşılayır. Bura
düşən kimi bir-birinə uyuşmayan, təzadlı hisslər
keçirirsən. Həm sənə doğma gəlir, həm də yad.
Xüsusən də uzun müddət ayrı qalanda olur bu
duyğu. Tanış əhatəyə düşsən də keçmiş qırıq-
Dostları ilə paylaş: |