312-ci
gün
BÖYÜK
SADİQLİK
Sağ çıxmış böyük insan
ŞİMALİ KOREYA: YEGANƏ ŞAHİD
O, yavaş-yavaş gedərək gözləri tüstüyə alışdı. O, pastorunu çağırdı, amma heç kim cavab
vermədi. Dəhşətə düşmüş bir halda o, cəld dağıntılar və cəsədlər qalağından çıxmaq üçün
özünə yol açdı.
Həmin səhər o, 190 nəfər Şimali Koreya-
dan olan imanlının əhatəsində idi, bu zaman
polis onlara hücum edib bir yerə yığaraq ko-
bud tərzdə onları şəhərin mərkəzinə gətirdi.
Onların ölkələrinin rəhbəri II Kim Sunq
qarşılarında durmuşdu. Qəddar diktator mey-
danın ortasına gəlib torpaqda bir xətt çəkdi
və əmr etdi ki, yaşamaq istəyənlər Məsihi
inkar edib xətti keçsinlər.
Heç kim irəliyə çıxmadı. Qəzəblənmiş II
Kim Sunq qrupa əmr etdi ki, onları mədən
üçün olan tunelə dinamit ilə birlikdə atsınlar.
Sağ qalmış imanlının yadında qalan so-
nuncu sözlər pastorunun sözləri idi, o, iman-
lılar qrupuna təsəlli və ürək-dirək verirdi.
Bu imanlı təkcə özünün sağ qaldığını aşkar
edəndə fəryad etdi: “Ya Rəbb, niyə? Nə üçün
icazə vermədin ki, o biri imanlılar ilə birlikdə
ölüm?”
Allah dərhal onun ürəyini sülh ilə doldurdu
və o bildi ki, kimsə sağ qalıb onların imanına
şahidlik etməli idi. Bu hadisə II Kim Sunq
tərəfindən kommunizm və ibadət formasında
“ Juche” adlanan amansız hücumlardan birin-
cisi idi. Qəhrəmanlıq hadisəsi barədə xəbərlər
məsihçilər arasında tezliklə yayıldı və hələ də
Şimali Koreyada bu gün də danışılmaqdadır.
Dünya Ticarət Mərkəzinə edilmiş terror
hücumundan sağ çıxmış yanğınsöndürənlər
bu hekayədə olan imanlı kimi səssiz
şahidlər deyillər. Onlar niyə sağ çıxdıqları-
nı, amma yoldaşlarının sağ çıxmadıqlarını
izah edə bilməsələr də, səmimi vətənpərvər
olmaqla bilirlər ki, başqalarını xilas edərək
ölən insanların hekayələrini danışmaq
üçün kimsə sağ qalmalıdır. Bir məsihçi ki-
mi sizin danışmaq üçün daha böyük sağ
qalma hekayəniz var. İsa Çarmıxdan sağ
çıxmadı. O, çarmıxa qalib gəldi. O, sadəcə,
ağır sınaqdan canını qurtarmadı; O, zəfər
çaldı. O, şagirdlərinə xəbəri çatdırmaq
üçün dirilmiş bədəninə qayıtdı, onlar da
tezliklə dünyaya xəbəri yaydılar. İsa baş-
qalarını xilas edərək öldü ki, onlar yaşaya
bilsinlər. Amma O, ölülərdən dirilərək indi
sağdır, dünyaya xilası təklif edir.
Məsih İsa günahkarları xilas etmək
üçün dünyaya gəldi, bu söz etibarlı
və tamamilə qəbul olunmağa layiq
sözdür.
1 Timotey 1:15
313
gün
BÖYÜK
SADİQLİK
-cü
Böyük qız
TACİKİSTAN: MUNİRA
“Munira, səni öldürməzdən əvvəl sənə beş dəqiqə vaxt verirəm. Kimi seçirsən – ailəni,
yoxsa İsanı?”
Neçə ay idi ki, Munira öz imanını gizli
saxlayırdı; o, ailəsini o qədər sevirdi ki, onları
incitmək istəmirdi. Amma Muniranın atası
onu ərə vermək istəyəndə o, İsaya olan sev-
gisi barədə onlara danışdı.
Munira imanında möhkəm dayanmışdı. O,
atasına dedi: “Mən İsanı seçməliyəm.” Atası
gözəl qızının Tacikistanda islam tərbiyəsini
inkar etməklə ailəsinə qarşı çıxdığını biləndə
o qədər hirslənmişdi ki, qızını daha iki saat
döyməyə başlamışdı.
Amma Allah müdaxilə etdi. Muniranın
məsihçi dostu bir müddət onu öz evində qal-
mağa dəvət etdi. Munira dedi: “Mən evdə ol-
madığım müddətdə çoxlu dualardan sonra Al-
lah öz sadiqliyini mənə göstərdi, mən bildim
ki, indi sevimli ailəmlə barışmaq vaxtıdır.”
O, evə qayıdanda atasından başqa hər bir
kəs onu görməyə şad idi. Atasının ilk sözləri
bu oldu: “Mənim səndən zəhləm gedir! Çıx
get! Mənim qızım üç ay bundan əvvəl ölüb!”
Munira məyus halda atasının ayaqları-
na düşüb ağlayaraq dedi: “Mənim Allahım
mənə dedi ki, evə qayıdım. Hətta sən dö-
yüb öldürsən də, mən səni heç vaxt tərk
etməyəcəyəm.”
Atası qızının bu hərəkətini görəndə ürəyi
yumşaldı. O, tezliklə qızının yeni imanı
ilə barışdı və hətta onun Müqəddəs Kitab
kollecinə getməsinə icazə verdi.
Bəzi oxucular hekayəni oxuyarkən onu o
qədər sevirlər ki, axırda nə baş verəcəyini
bilmək üçün sonunu oxuyurlar. Onlar han-
sısa bir fəsli oxumurlar və ya kitabın ar-
xasına baxırlar. Onlar, sadəcə, qəhrəmanın
sonda qələbə çalıb-çalmadığını bilmək
istəyirlər. Onlar hər bir şeyin plana uyğun
həyata keçib-keçmədiyini bilmək istəyirlər.
Əfsuslar olsun ki, siz həyatınızın hekayəsini
əvvəlcədən oxuya bilməzsiniz. Munira kimi
siz də gündə bir fəsli oxumalısınız. Onun
kimi siz də nəticələrə görə peşman olma-
yacaqsınız. İtaətinizin haraya aparıb çı-
xaracağını görmək üçün həyəcanlısınızmı?
Allahın sizin üçün gələcəkdə nə planlaş-
dırdığını axtarıb tapmaq istəyirsinizmi?
Sizin edə biləcəyiniz ən yaxşı şey bu gün
itaət etmək və sabahı isə Allahın əllərinə
buraxmaqdır.
Beləliklə, sabahın qayğısını çəkməyin.
Çünki sabahkı gün özü üçün qayğı
çəkəcək. Hər günün öz yamanlığı
kifayətdir!
Matta 6:34
314
BÖYÜK
SADİQLİK
-cü
gün
Böyük yoldaş
MİSİR: ORİQEN
“Onlar bizim nəyimiz var idisə, yandırdılar, amma onlar İsanı ürəklərimizdən yandırıb çıxara
bilməzlər.”
Oriqen, sadəcə olaraq, on səkkiz yaş-
lı bir oğlan deyildi. O, Misirdə ikinci əsrdə
müəllim idi. Onun məbədi həmin dövrdə cid-
di təqiblərə məruz qalanda Oriqen qızların
dalınca düşməklə və ya öz yaşıdlarına təsir
göstərməklə vaxtını keçirmədi.
Atasının ölümünə səbəb olan dəhşətdən
qaçmaq əvəzinə, Oriqen təqib olunmuş məbəd
ilə yoldaşlığı seçdi. O, vaxtını məhkəmədə is-
tintaq olunan məsihçiləri ruhlandırmağa sərf
etdi. Onlar ölümə gedəndə Oriqen yaxınla-
şıb onları öpürdü. O, hətta imanlılara təsəlli
vermək üçün məhbuslara baş çəkirdi.
Amma Oriqen tezliklə aşkar etdi ki, it-
tiham olunan imanlılara qarşı mərhəmətinə
görə böyük təhlükədədir. Onun məbədə
göstərdiyi təsirə görə əsgərlər tezliklə onun
evinin ətrafında qarovul çəkməyə başladılar.
Onun çoxlu düşmənləri var idi və ona qarşı
nifrət günbəgün artırdı.
Nəhayət, onu məcbur etdilər ki, şəhəri
tərk etsin. O, həyatına qarşı edilən hədələrə
görə bir evdən o biri evə köçürdü. Amma
İbranilərə məktubda iman qəhrəmanlarından
ruhlanaraq, təqib olunan insanlara yoldaş ol-
maqda davam etdi. O, hətta Kəlamın əlavə
nüsxələrini əl ilə yazmaq üçün bir neçə insanı
təyin etdi.
Nəhayət, onun heyrətamiz münasibəti
düşmənlərindən bəzilərini Məsihə gətirdi.
Amma o, nəhayət, həbs olundu, əzab çəkdi
və bu münasibətə görə öldürüldü.
Təqib olunan insanlarla yoldaş olmaq nə
deməkdir? İnsanlar dəqiq eyni əzablardan
keçdiklərinə görə yoldaşlar deyillər. Biz
məhdudiyyətlər qoyulmuş ölkələrdə yaşa-
yan bacı və qardaşlarımızdan tamamilə
fərqli bir vəziyyətdə ola bilərik, amma biz
buna baxmayaraq, hələ də yoldaşlar ola
bilərik. Fiziki məsafə bizi can yoldaşı et-
mir. Şəxsi həsr olunma isə bizi can yoldaşı
edir. Möhkəm dəstək, dua və qayğı bizim
ürəklərimizi və həyatlarımızı bir-birinə
birləşdirir. Oriqen kimi biz də Müjdəyə
görə əzab çəkənlər ilə özümüzü bir sıraya
qoymaq istəyirikmi? Biz nə dostluqlarımız-
dan utanmalı deyilik, nə də risk haqqında
məlumatsız olmalı deyilik. Biz dualarımız-
da şəhidlərin bizi çağıran səsini eşidəndə
həqiqi dostlar kimi onların çağırışlarına
diqqət yetirəcəyikmi?
Əziyyətə, Allahın Padşahlığına və
dözümə sizinlə İsada şərik olan mən –
qardaşınız Yəhya…
Vəhy 1:9
Dostları ilə paylaş: |