38
3
(– 63)
136
Morelli sitat dəlisidir:
«Mənə niyə eyni kitabda poemalar nəşr etdirib, eyni zamanda poeziyanı inkar etməyimi,
ölmüş adamın gündəliyinə
prelatın
26
,
mənim dostumun qeydlərini əlavə etməyimi izah etmək
çətin olardı…»
Georges Bataile «Haine de la poesie»
2
.
(– 12)
137
Morellidən
Əgər əsərin həcmi və üslubu müəllifin ümumi nəticə çıxarmaq səviyyəsinə qalxmaq
istəməsi fikrini oyatmağa başlayırsa, dərhal göstərmək lazımdır ki, onu tamamilə əks bir şey –
əhəmiyyətsiz nəticələrlə qalmaq təhlükəsi gözləyir.
(– 17)
138
Bəzən biz Sibilla ilə qəfildən xatirələrimizi ləkələməyə girişirik. Səbəbləri çox mənasız
ola bilər: hərdən olur da, adam uzun-uzadı bir-birinin gözlərinə baxanda əhvalı pozulur, ya da
darıxır. Söz sözü çəkir və söhbət xırdalana-xırdalana bizi xatirələrə aparıb çıxarır. Sözlərimizin
arxasında iki tamamilə müxtəlif, bir-birinə yad olan və demək olar ki, daim barışmaz dünyalar
durur, elə bil, lağlağıya başlamaq barədə razılığa gəlirik. Adətən, mən başlayıram, bir zamanlar
dostlara pərəstiş etdiyimi nifrətlə xatırlayıram, mən necə də sadiqdim, ancaq məni başa
26
Прелат – католик килсясиндя йцксяк рущани вязифяси
2
Ъоръ Батай, «Поезийайа нифрят» (фран.)
38
4
düşmədilər, sədaqətimə nə cür qiymət verdilər, siyasi nümayişlərdə plakat daşıdığım müti
inadkarlığımı xatırlayıram, intellektual mübahisələri və alovlu sevgiləri xatırlayıram. Mən özüm
və başqaları üçün dəfələrlə ayı xidmətinə çevrilən şübhəli dürüstlüyümə gülürəm, halbuki eyni
zamanda satqınlıq və nadürüstlük öz torunu hörürmüş; mən onlara mane ola bilmədim, yalnız
etiraf etdim ki, gözlərimin önündə satqın və şərəfsiz işlər görülür, mənsə onlara əngəl olmaqçün
heç nə etmirəm, ona görə də ikiqat günahkaram. Mən təmiz və ləyaqətli adamlar olduqları halda
ağappaq nişastalı yaxalıqlarda boğazacan çirkaba batan əmilərimə də gülürəm. Onlara zibilin
içində olduqlarını desən, heyrətdən ağızları açıla qalar, axı onlardan biri Tukumanı, o biri isə
Doqquz iyulu müqəddəs sayır və hər ikisi eyibsiz argentinalı ruhunun təmsilçiləridir (bu ifadə
hərfbəhərf onlara məxsusdur). Hər halda, mənə onlardan yaxşı xatirələr qalıb. Mənsə Parisin
stresi Sibilla ilə məni əldən saldığı zaman bir-birimizi incitmək istəyəndə bu xatirələri
ləkələyirəm.
Birdən Sibilla gülməyini kəsərək məndən niyə əmilərim haqqında belə şeylər danışdığımı
soruşur və mən hiss edirəm ki, əmilərimin burada, qapının arxasında beşinci mərtəbədən olan
qoca kimi bizə qulaq asmalarını istəyirəm. Mən cavab verməzdən qabaq yaxşı-yaxşı düşünürəm,
çünki ədalətsiz davranmaq və heç nəyi şişirtmək istəmirəm. Bir də yaxşı olar ki, bu, mənəvi
məsələlərdən heç vaxt baş çıxarmayan Sibillanın xeyrinə olsun (Etyen kimi, lakin o daha az
eqoistdir, hazırkı məqam qarşısında məsuliyyətli olmağa inanır, o məqamda ki, xeyirxah və
alicənab olmaq gərəkdir; mahiyyətcə səbəblər Etyendəki kimi eyni dərəcədə
gedonistik
27
və
eqoistik xarakter daşıyır).
Və izah edirəm ki, mənim düzgünlük mücəssəməsi olan iki əmimi əkinçilik-heyvandarlıq
və kontor işindən ibarət fəaliyyətlərinin iki qütbü arasında inkişaf edən həyatlarının zirvəsi
sayılan 1915-ci ildə nümunəvi argentinalılar adlandırırdılar. Yox, əgər qədim gözəl çağların
kreollarından
28
söhbət açsaq, onda antisemitizm, ksenofobiya, şəxsi mülklərindən ötrü bağrı
çatlayan xırda burjuylardan da danışmaq lazımdır. O mülklərdən ki, orada mulat qızlar onlara ayı
on pesoya mate dəmləyib verirlər, ağ-qəhvəyi vətənpərvərlik duyğuları çiçəklənir, bütün
hərbçilərə və çöllükdəki ekspedisiyalara böyük hörmət var, orada köynəklər də düjünlə ütülənir,
halbuki məvacibin bütün ailənin
«
rus
»
adlandırdığı və hamının üstünə qışqırıb hədələdiyi, ən
yaxşı halda isə lağa qoyduğu bu bədbəxt məxluqun pulunu verməyə çatmır. Sibilla haqqında heç
vaxt elementar təsəvvürü belə olmayan şeylərə qarşı bu münasibətlə razılaşan kimi mən ona
sübut etməyə çalışıram ki, bütün bunlara baxmayaraq, əmilərim və onların ailələri çox gözəl
xüsusiyyətlərə malikdirlər. Onlar seçki hüququna sayğı duyan və ən hörmətli qəzetləri oxuyan
sadiq atalar və oğullardır, həm rəhbərlik, həm də işçilər tərəfindən sevilən namuslu
27
Эедонистик – щяйатын зювг вя сяфа цчцн йарадылдыьыны иддиа едян гядим йунан яхлаг нязяриййяси
28
Креол – Авропадан Ъянуби Америкайа кючмцш илк колонистляр нясли
38
5
qulluqçulardır, onlar bütün gecəni xəstənin yatağı başında keşik çəkə, yaxud kimə lazımdırsa
torba tikə bilərlər. Sibilla çaşqın halda mənə baxır ki, görsün lağlağı etmirəm ki. Mən öz
əmilərimi niyə belə çox sevdiyimi sübut və izah etməli oluram və niyə arabir küçələr və hava
zəhləmizi tökəndə mən birdən-birə bu kirli ağları dartıb çıxarır və onlardan qalan xatirələri
tapdaq edirəm. Sibilla bir az dirçəlir və məqamından asılı olaraq həm sevdiyi, həm də nifrət
etdiyi anasından gileylənməyə başlayır. Bəzən onun uşaqlığı haqqında danışdığı bir hekayə məni
dəhşətə gətirir, əvvəllər əyləncəli əhvalat kimi danışıb güldüyü şeylər qəflətən dəhşətli düyünə,
bataqlığa çevrilir, qaynaşan zəlilər və gənələr kimi bir-birinin qanını sormağa başlayır. Belə
anlarda Sibillanın üzü tülkü sifətinə oxşayır, burun pərləri gərilir, rəngi ağarır, dili dolaşır,
barmaqlarını sındırır və ağır nəfəs alır, elə bil, saqqızdan şişirilmiş nəhəng hava şarının içində
anasının qabarıq sifəti peyda olur, özüdür ki var, nimdaş geyimdə və körpünün üstündə qalan
köhnə tüpürcəkqabı kimi şəhər kənarındakı küçədə və yoxsulluq, anasının yağlı əsgiylə qazan
yuyan əlləri. Dərd burasıdır ki, Sibilla uzun müddət danışa bilmir, o, ağlamağa başlayır, üzünü
mənə sıxaraq elə dəhşətli əzab çəkir ki, ona çay dəmləyib hər şeyi unutdurmaq, harasa getmək,
ya da sevişmək lazım gəlir, bütün əmilərsiz və analarsız, sadəcə, sevişmək (həmişə belə olur),
yaxud da yatmaq, ancaq demək olar ki, həmişə belə olur.
(– 127)
139
Fortepiano üçün notlar (lya, re, mi-bemol, do, si-bemol, mi, sol), skripka üçün notlar (lya,
mi, si-bemol, mi), sümsü üçün notlar
(lya, si-bemol, lya, si-bemol, mi, sol) ArnolD SCHoenberq,
Anton CEBErn, ALBAn BerG adlarının musiqi ekvivalentidir (alman sisteminə görə H – si, B –
si-bemol və S (ES) –
mi-bemoldur). Bu özünəməxsus musiqi
anaqramında
29
yeni heç bir şey
yoxdur. Yada salaq ki, Bax da öz adından bu cür istifadə edirmiş və XVI əsrin poifoniya ustaları
da bunu dəb salıblar (….). Skripka konserti üçün mühüm olan məqamlardan biri də ciddi
simmetriyadır. Skripka konserti üçün açar rəqəm ikidir: iki müstəqil mövzu və onların hər biri iki
yerə bölünür, bundan əlavə yeni bölünmələr də vardır: skripka və orkestr. «Kammar Konzert»
isə belə deyil, orada açar rəqəm üçdür: premyerada Maestro və onun iki tələbəsi təqdim olunur;
alətlər üç qrupa bölünür: fortepiano, skripka və nəfəs alətləri; konsertin özü də üç qarşılıqlı
mövzu üzərində qurulur və onlardan hər biri bu və ya digər dərəcədə üçhissəli kompozisiyadan
ibarət olur.
29
Анаграмм – бир кялмянин щярфляри иля башга бир сюз дцзялтмя