“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Pyeslər”. Ədəbi-poetik, kulturoloji-kreativ tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
140
Əhvalat hazırkı dövrdə, kiçik əyalət şəhərciyində baş verir.
Birinci pərdə
Kiçik əyalət şəhərciyindəki qədimi, geniş evin dəhlizi. Giriş qapısı sol tərəfdədir. Arxa
planda bir neçə pillə və otaqlara aparan böyük şüşə qapı görünür. Sağ tərəfdə də qapı
var. Divar uzunu dəri üzlüklü skamyalar, taburetlər qoyulub. Asılqandan şlyapalar və üst
paltarları asılıb. Pərdə açılarkən, yalın ayağına kobud taxta başmaqlar geymiş,
vedrələrlə, əski parçalarıyla, süpürgə və şotkalarla əhatə olunmuş yaşlı xadimə Virginiya
ətəyini qatlayaraq döşəməni yuyur. O, ara-sıra dayanır, ucadan burnunu çəkir və göy
önlüyünün qırağıyla gözünün yaşını silir. Zəng səsi gəlir. Virginiya qapını açır.
Kandarda arıq, ucaboy, ayaqyalın, başıaçıq, saçları pıtlaşıq, saqqallı bir qoca görünür;
əynində çirkli, pis tikilmiş, sürtülmüş və bəzi yerləri cırılmış keşiş donu var.
Virginiya (qapını aralayır). Bu kimdir belə? Ġyirmi beĢinci dəfədir ki, zəng vurur. Yenə
dilənçi! Sizə nə lazımdır?
Müqəddəs Antoni. Ġçəri buraxarsınızmı?
Virginiya. Olmaz. Üst-baĢınızdan çirk yağır. Yerinizdə qalın. Nə istəyirsiniz?
Müqəddəs Antoni. Ġçəri girmək istəyirdim.
Virginiya. Nə üçün?
Müqəddəs Antoni. Sizin xanımınız Qortenziyanı diriltmək istəyirəm.
Virginiya. Xanım Qortenziyanı diriltmək? Bu nə deməkdir? Siz kimsiniz?
Müq. Antoni. Mən Müqəddəs Antoniyəm.
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Pyeslər”. Ədəbi-poetik, kulturoloji-kreativ tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
141
Virginiya. Paduanlı Antoni?
Müq. Antoni. Hə.(baĢının ətrafında halə yaranır).
Virginiya. Ah, Müqəddəs Məryəm! Özüdür ki var! (qapını taybatay açır,
diz çökür və
süpürgəyə dayanaraq pıçıltıyla dua oxuyur. Sonra müqəddəsin donunun ətəyini öpür və
mexaniki tərzdə bunu bir neçə dəfə təkrarlayır.) Müqəddəs Antoni, bizimçün Allaha dua
elə!
Bizimçün Allaha dua elə, müqəddəs Antoni!
Müq. Antoni. Ġmkan verin içəri keçim, arxamca qapını örtün.
Virginiya (ayağa qalxır; hirsli). Budur əski, ayağınızı silin.
(Müq. Antoni istər-istəməz onun əmrini yerinə yetirir).
Bir az da, yaxĢı-yaxĢı silin.
Müq.Antoni (sağ tərəfdəki qapını göstərir). Xanım orada uzanıb.
Virginiya (təəccüb dolu sevinclə). Doğrudan ha! Hardan bildiniz? Möcüzəyə bir bax! O,
böyük otaqda uzanıb. Yazıq xanım! Onun yetmiĢ yeddi yaĢı vardı. Bu hələ qocalıq yaĢı
deyil, elə deyilmi? Mömin adam idi,
sizə deyim ki, xeyli xeyir iĢlər görmüĢdü. Özü də
çox əziyyətlər çəkmiĢdi. Varı-halı baĢından aĢırdı! Deirlər, iki milyon pulu qalıb. Ġki
milyon – böyük məbləğdir, deyilmi?
Müq. Antoni. Hə.
Virginiya. Onun iki varisi qalıb: bacısı oğulları Qustav və Axill öz uĢaqlarıyla. Bu ev
Qustava qaldı. BaĢqalarını da unutmayıb; kilsəyə, abbata, ponomara, kilsə qulluqçusuna,
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Pyeslər”. Ədəbi-poetik, kulturoloji-kreativ tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
142
kasıblara, vikariyə, on dörd yezuitə və müddətindən asılı olaraq evində xidmət etmiĢ hər
kəsə pul-para verdi. Hamıdan çox mənə çatdı. Mən
otuz üç ildir ki, onun xidmətindəyəm,
ona görə də üç min üç yüz frank aldım. Xeyli puldur, elədir?
Müq. Antoni. Elədir.
Virginiya. Mənə heç bir borcu qalmadı. Aylıq maaĢımı vaxtı-vaxtında verirdi. Qoy onun
arxasınca nə danıĢırlar-danıĢsınlar, adam öləndə bəzi cənablar elə belə də eləyirlər.
Müqəddəs qadın idi. Bu gün dəfn eləyəcəklər. Hamı gül dəstələri göndərib. Bir baxın, öz
gözlərinizlə görün! Adamın gözü sevinir. Çarpayının, stolun, stulların üstündə, royalın
üstündə – Hər yerdə gül-çiçək dəstələri qoyulub. Hamısı da ağ güllərdir. Bu özü də xırda
məsələ deyil. Cənablar gül dəstələrini qoymağa yer tapa bilmirlər.
Qapının zəngi vurulur.
(Qapını açır və əlində iki əklil qayıdır.) Budur, iki əklil yenə. (Onları gözdən
keçirərək,
əlində sambayır.) Necə də gözəldir! Alın, bir az əlinizdə saxlayın. DöĢəməni yuyub-
qurtarıb gəlirəm.
(Virginiya əklilləri müq. Antoniyə verir, o hazırlıqla hər əlinə bir əklil alır.)
Bu gün dəfn edəcəklər. Hər Ģeyi yerbəyer eləmək lazımdır. Mənim isə iĢim baĢımdan
aĢır…
Müq.Antoni. Məni mərhumun yanına aparın.
Virginiya. Mərhumun yanına? Elə indi?
Müq. Antoni. Hə.
Virginiya. Yox, belə olmaz. Gözləmək lazımdır. Onlar hələ stol arxasındadırlar.
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Pyeslər”. Ədəbi-poetik, kulturoloji-kreativ tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
143
Müq. Antoni. Tanrı məni tələsdirir. Vaxtdır.
Virginiya. Siz neyləmək istəyirsiniz ki?
Müq. Antoni. Dedim axı, onu diriltmək istəyirəm.
Virginiya. Diriltmək istəyirsiniz? Doğrudan? Siz onu diriltmək istəyirsiniz?
Müq. Antoni. Hə.
Virginiya. Axı
o üç gündür ki, ölüb.
Müq. Antoni. Elə ona görə də onu diriltmək istəyirəm.
Virginiya. Deməli, o yenə də əvvəlki kimi yaĢayacaq?
Müq. Antoni. Hə.
Virginiya. Axı onda heç kəs miras almayacaq.
Müq. Antoni. ġübhəsiz.
Virginiya. Bəs Qustav ağa bu iĢə nə deyəcək?
Müq. Antoni. Bilmirəm.
Virginiya. Bəs mənim üç min üç yüz frankım? O onları geri alacaq?