27
məktəbində direktor işləmiş Ə.Bay ramov 1945-ci ildə
“Sovet Ermənistanı” qəzetində redak tor –stilist vəzi-
fəsində çalışmışdır.
Ə.Bayramov uzun müddət İrəvan Pedaqoji mək-
təbində coğrafiya fənnini tədris etmişdir.
Ə.Bayramov İrəvanda Azərbaycan maarifinin inki-
şa fında, azərbaycanlı balalarının elmə, təhsilə yiyələn-
məsində çox böyük xidmətləri olmuşdur.
Ə.Bayramovun tələbəsi olmuş akademik Budaq
Buda qov onun haqqında yazır: “Ələşrəf Bayramovun
böyük həvəslə dərs deməsi tələbələrdə oxumağa olan
həvəsi artırırdı. Bizdə təhsil almaq istəyi çox güclü idi.
Ələşrəf müəllim tələbələr arasında özünü coğrafi
xəritə lərin ali bilicisi kimi tanıtmışdı. Ələşrəf müəllim öz
ixtisasını – coğrafiya fənnini çox sevirdi. Biz tələbələr
də onun arxasınca getməyi özümüzə şərəf bilirdik”.(22,
177;10)
Ə.Bayramov 1948-ci ildə Bakı şəhərinə köçmək
məc buriyyətində qalır. O, bir müddət indiki Azərbaycan
Dövlət Pedaqoji Universitetinin coğrafiya fakültəsində,
daha sonra isə Maştağa qəsəbəsindəki 187 saylı orta
məktəbdə coğrafiya fən nini tədris etmişdir. Ə.Bayramov
fədakar, şərəfli, əməyinə görə Əməkdar müəllimi adına
layiq görülmüş bir sıra fəxri fərman və medallarla təltif
edilmişdir.
Texnikuma azərbaycanlılar yaşayan bütün böl gə-
lərdən tələbə qəbul edilirdi. Amma texnikuma qəbulun
sayı bölgə lərdə yaşayan azərbaycanlı əhalinin sayına
28
uyğun keçirilmirdi. Məsələn, 1927-ci ildə texikuma
31 nəfər əsas kursa,112 nəfər isə altı aylıq və bir illik
hazırlıq kursuna daxil olmuşdur ki, bunlardan 77 nəfəri
İrəvan,14 nəfəri Ücmüədzin,7 nəfəri Gümrü, 4 nəfəri
Lori-Pəmbək, 5 nəfəri Nor-Bəyazid, 9 nəfəri Dilican,
20 nə fəri Zəngəzur, 4 nəfəri Dərələyəz, 3 nəfəri isə Meğri
bölgələrindən idi. (14)
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, azərbaycanlı pedaqoji
texnikumu İrəvan da təkcə tədris müəssisəsi kimi deyil,
eyni zamanda İrəvanda Azərbaycan ədəbiyyatının, mə-
dəniy yətinin, incəsənətinin inkişafı və formalaşması
üçün də böyük rol oynayırdı.
Belə ki, 1918-20-ci illərdə ermənilər tərəfindən
azərbay canlıların total şəkildə məhv edilməsi İrəvan
ədəbi-mədəni mühitinin tənəzzülə uğramasına səbəb
olmuşdur. Ədəbi-mədəni mühitin görkəmli nüma yən -
dələrinin bir qismi məhv edilmiş, bir qismi isə aman-
sızcasına qətlə yetirilməkdən xilas olmaq üçün Türkiyə,
İran, Azərbaycan, Orta Asiyaya və başqa öl kələrə üz
tutmuşlar. Bununla da İrəvanda yaşlı nəslə mənsub ziyalı
qalmadığından nəsillər arasında sələf-xələf münasibətləri
tamamilə pozulmuşdur. Şübhəsiz ki, bu İrəvan ədəbi
məktə binin yaradıcı potensialına təsir etməyə bilməzdi.
Ümumiyyətlə, inqilabdan sonra İrəvanda Azərbay can
əbə di-mədəni mühitinin canlanması, inkişafı və formalaş-
ma sında azərbaycanlı pedaqoji texnikumunun müəllim və
tələbə kollektivinin müstəsna xidmətləri olmuşdur. Belə
ki, İrəvanda Azərbaycan dilində yeganə mətbuat orqanı
29
olan «Zəngi» (1924) qəzetinin azərbaycanlı kütlələri
arasında yayılmasında və tirajının artırılmasında, yeni
türk əlifbasının tətbiqində və təbliğində, savadsızlığın
aradan qaldırılmasında texnikumun müəllim və tələbə
heyəti çox böyük rol oynamışdı. «Zəngi» qə ze tinin ən
aktiv müxbirləri və təbliğatçıları da məhz bu təhsil
ocağının müəllim və tələbələri Tağı Camalov, Mehdi
Bəşirov, Rüstəm Tağıyev, Nəriman Fəxri, Telman Nəzərli,
Yunis Tağıyev, Qasım Əliyev, Əbülfət İbrahim, Əliqulu
Səlimov, Abbas Tahir, Əbülfət Rəhimov, Adil Axundov,
Nurəli Qurbanov, Şəmo Hətəmov, Nəzər Paşayev,
Məmməd Paşayev və başqaları «Zəngi» qəzetinin ən fəal
müxbirləri idi.
1927-ci ildə Ermənistan Proletar Yazıçılar Cəmiy-
yətinin nəzdində təşkil olunmuş azərbaycanlı bölməsi-
nin canlandırıl ması və genişləndirilməsində də bu tədris
ocağının böyük xidmətləri olmuşdur.
Texnikumun müəllim və tələbə heyəti arasında
yaradıcı lıq qabiliyyətinə malik olan müəllimlərdən Ələş-
rəf Bayramov, Əsgər Əsgərzadə, Mehdi Kazımov, tələbə-
lərdən Leylan Əliyeva, Sona Bağırova, Həsən Həsənov,
Nurəli Qurbanov, Nəriman Fəxri, Telman Nəzərli, Əbülfət
Rəhimov, Əbülfət İbrahim, Abbas Tahir, Mirzə Mirzəyev
və başqaları azərbay canlı yazarlar böl məsinin ətrafına
toplaşaraq öz ədəbi yaradıcı lıqlarını inkişaf etdirməklə
yanaşı, yerlərdə ədəbi dərnəklər təşkil edir, istedadlı
gəncləri və ədəbiyyat həvəskar larını aşka ra çıxararaq
onları türk yazarlar cəmiyyətinə cəlb edirdilər.
1926-27-ci illərdə texnikumda ədəbiyyat, teatr, hərbi
30
və s. dərnəklər təşkil edilərək geniş fəaliyyət göstərirdi.
Ədəbiy yat dərnəyinə şair Abbas Tahir, teatr dərnəyinə
Cəmil Əliyev, hərbi dərnəyə isə Nəcəf Əliyev rəhbərlik
edirdilər. Bu dərnək və cəmiyyətlərdə müxtəlif sahələrə
aid aktual möv zuların müzakirəsi təşkil edilir, teatr
tamaşaları göstərilir, gənclərin ideya-siyasi səviyyəsinin
yüksəldilməsi məqsədilə müntəzəm şəkildə tədbirlər
həyata keçirirdilər. Həmin dövr lərdə bir sıra mənbələrdə
dərnəklərin işi haqqında ətraflı məlumatlar veril mişdir.
(19)
Pedaqoji texnikumda yeni əlifba ilə «Mədəniyyət
ocağı», «Mədəni hücum», «İrəli» adlı divar qəzetləri də
çıxırdı.
Bu qəzetlərdə texnikumda mövcud olan problemlər,
bədii ədəbiy yat nümunələri, təlim və tədrisə, tələbələrin
sosial və iqtisadi vəziyyətinə və s. mövzulara aid yazılar,
xəbərlər dərc olunurdu. (19)
Bütün bunlara baxmayaraq, texnikumda mövcud olan
çətinliklər və problemlər bu təhsil oğacının müvəffəqiy-
yət də rə cəsini daha da qaldırmağa imkan vermirdi. Amma
texniku mun fədakar kollektivi tədrisin yaxşılaşdırılma sı,
mövcud prob lem lərin aradan qaldırılması istiqamətində
ciddi iş aparırdı.
Texnikumun yaranmasından keçən dörd il ərzində
bu tədris ocağı əsasən təşkilolunma prosesi keçirərək fə -
aliy yəti müəyyən dərəcədə genişlənmiş 1928-29-
cu tədris ilində tələbə qəbulu artmışdı. 1928-ci ildə tex-
nikuma 40 nəfər tələbə qəbul olmuşdur ki, onlardan da
Dostları ilə paylaş: |