Volqa çayının aşağı hissəsini əhatə edən Həştər
xan vilayəti bütövlükdə əlverişli təbii iqlim şəraitinə
malikdir. Burada illər boyu ənənəvi olaraq balıqçılıq
təsərrüfatı kifayət qədər inkişaf etmişdir. Təbii ki, bu
ərazidə məskunlaşmış əhali əsasən balıqçılıqla məş
ğuldur. Məhz buna görə də Volqa çayının delta sahə
sində çoxlu sayda kiçik balıqçı qəsəbələri yayılmışdır.
Məlum olduğu kimi, Aşağı Volqa Xəzərin nərə ba
lıqlarının kürü tökdüyü ən əsas sahədir. Odur ki Xəzə
rin bu bölgəsində balıq ovunun intensiv artımı, heç
şübhəsiz, ekoloji baxımdan bioloji tarazlığın pozulma
sına səbəb olurdu. Bununla yanaşı, Həştərxan vilayə
tində 70-ci illərin ortalarında zəngin qaz-kondensat eh
tiyatının aşkar edilməsi və hasilatı ətraf mühitə son də
rəcə mənfi təsir göstərirdi. Qaz-kondensatın tərkibin
də böyük həcmdə kükürdün olması bölgədə əhalinin
yaşayış şəraitinin pisləşməsinə bilavasitə təsir edirdi.
Ona görə də Xəzər regionunda “əhalinin ekoloji miq
rasiyası” ilk dəfə məhz Həştərxan qaz-kondensat
kompleksi yaxınlığındakı yaşayış məntəqələrində mü
şahidə olunmuşdur. Bunun qarşısını almaqçün vilayət
də yüksəkkükürdlü mədənlərin bəziləri konservasiya
edilmişdir. Nəticədə işsizlərin sayı artmış və bölgədə
sosial gərginlik daha da mürəkkəbləşmişdir.
Həştərxan vilayətində son illər əhalinin mexaniki
artımı Şimali Qafqazda baş verən proseslərlə birbaşa
bağlıdır. Belə ki, Çeçenistan və onu əhatə edən ərazi
lərdə hələ də davam edən etnik münaqişələr və ter
ror aktları rusların və digər rusdilli xalqların buradan
köçməsinə təsir göstərmişdir. Köçənlərin əksəriyyəti
Həştərxana üz tutmuşdur. Vilayətdə gəlmələrin sayı
nın artması işsizlik problemini daha da mürəkkəbləş
dirmiş və bu da öz növbəsində kriminogen vəziyyəti
xeyli gərginləşdirmişdir. Belə ki, qeyri-qanuni balıq
ovu günü-gündən artır. Başqa sözlə, Şimali Xəzərin
bioloji ehtiyatları vəhşicəsinə istismar olunur və böl
gənin ekoloji tarazlığına bərpa olunmayacaq dərəcə
də zərbə vurulur.
Həştərxan vilayətindən fərqli olaraq Rusiyanın
Xəzərsahili zonasının digər bölgəsi - Kalmıkiya əhali
nin seyrək yaşadığı sahədir. Burada gözəçarpan yega
nə yaşayış məntəqəsi Lagan qəsəbəsidir. Yerli əhali
əsasən balıqçılıq və qismən qoyunçuluqla məşğuldur.
Rusiyanın Xəzər sahilində yerləşən üçüncü inzi
bati bölgəsi Dağıstandır. Sahil rayonları Dağıstan əra
zisinin yalnız Vıo-i qədər olsa da, respublika əhalisinin
'li-ı burada məskunlaşıb. Üstəlik, Dağıstanın əsas sə
naye müəssisələri də burada yerləşdirilmişdir. Belə
liklə, respublikanın şəhər əhalisinin təxminən 80%-i
sahil ərazilərində yaşayır. Respublikanın ən iri şəhər
ləri hesab olunan Mahaçqala, İzberbaş, Dərbənd,
Kaspiysk və Daqestanskiye Oqni burada yerləşir.
Dağıstan Rusiyanın ən cənub bölgəsidir; qərbdən
Çeçenistanla və cənubdan Azərbaycanla həmsərhəd
dir. Çeçenistanda davam edən hərbi münaqişə Dağıs
tanda baş verən proseslərə birbaşa təsir göstərir. Eyni
zamanda belə bir cəhəti də qeyd etmək lazımdır ki,
hələ sovetlər dövründə Dağıstan, Çeçenistan və Kal-
mıkiya Rusiya Federasiyası subyektləri arasında sosi
al-iqtisadi inkişafına və əhalinin yaşayış səviyyəsinə
görə ən geridə qalmış muxtar respublikalar idilər. Əl
bəttə, SSRİ süquta uğradıqdan sonra bu respublika
larda vəziyyət (xüsusən Çeçenistanda) daha da ağır
laşdı.
Rusdilli əhalinin Dağıstandan köçməsi əsasən şə
hər əhalisinin azalmasında özünü göstərməli idi. La
kin şəhər əhalisi nəinki azalmadı, əksinə, daha da
artmağa başladı. Bunun səbəbi bir tərəfdən Rusiyadan
və digər MDB dövlətlərindən Dağıstan xalqlarının
cmiqrasiyası olmuşdursa, digər tərəfdən respublika
nın dağ ərazilərindən əhalinin şəhərlərə köçməsi idi.
Dağıstan Şimali Qafqazda siyasi və sosial-iqtisadi
baxımdan qeyri-stabil region olaraq qalmaqdadır.
Həştərxan vilayətinə xas olan işsizlik və kriminogen
vəziyyət burada daha qabarıq şəkildədir. Burada bra-
konyer balıq ovu xeyli “vüsət almışdır”.
Xəzərin şərq sahilləri landşaft tipinə görə əsasən
səhra və yarımsəhradır. Əhalinin dispers şəkildə məs
kunlaşmasını şərtləndirən də məhz mövcud təbii iq
lim şəraitidir. Uzun illər köçəri həyat tərzi sürən yer
li tayfalar tədricən kiçik yaşayış qəsəbələri yaradaraq
oturaq həyata üstünlük verməyə başlamışlar. Burada
yaşayan əhali əsasən maldarlıqla (atçılıq, qoyunçuluq
və dəvəçilik) və qismən balıqçılıqla məşğul idilər.
Neft sənayesinin 60-cı illərdən başlayan intensiv
inkişafı Qazaxıstanın Xəzərboyu sahilində əhali artı
mına güclü təkan verir. Manqışlaq yarımadasında
kəskin iqlim şəraitinə baxmayaraq, zəngin neft yataq
larının istismarı bura çoxlu sayda ixtisaslı mütəxəssis
lərin gətirilməsini tələb edirdi. Odur ki Manqışlaq vi
layətinə Azərbaycandan, Şimali Qafqazdan və Volqa-
boyundan xeyli neftçi mütəxəssis dəvət olundu. Ey
ni zamanda, bura təbii surətdə azad işçi qüvvəsinin
axını başlandı. Qısa müddət ərzində vilayətdə gəlmə
lər say etibarilə əhali arasında üstünlük təşkil etdi.
Belə ki, Aktau, Fort-Şevçenko, Yeni Uzen və digər
97
şəhərlərdə ruslar və rusdilli əhalinin xüsusi çəkisi 70
- 80% həddinə çatdı.
80-ci illərin sonunda milli zəmində yaranan konf
likt (Yeni Uzendə) Manqışlaq vilayətində əhalinin
miqrasiyasına səbəb oldu. Rusdilli əhalinin bir hissə
si Rusiyanın müxtəlif bölgələrinə və Azərbaycana
köçmək məcburiyyətində qaldı. Əgər nəzərə alsaq ki
rusdilli əhali əsasən sənayedə məşğul idi və müəssi
sələrin fəaliyyətinin dayanması heç də mütəxəssislə
rin olmaması ilə bağlı deyildir, onda aydın olur ki, bu
miqrasiya Qazaxıstan üçün “ağrısız” keçmişdir. Bu
nunla yanaşı, Atırau vilayətində çox perspektivli
Tengiz, Korolyovskoye, Kaşağan və Kurmanqazı ki
mi yataqların kəşfi və tədricən istismara verilməsi res
publikanın mərkəzi və cənub rayonlarından yerli əha
linin bura köçməsinə səbəb olmuşdur. 2002-ci ildə
Atırau vilayətində əhalinin sayı 500 mini keçmişdi və
onlardan 60%-ə yaxmı şəhər əhalisi idi. Təkcə kiçicik
Atırau şəhərinin əhalisi 2003-cü ildə 153 min nəfər ol
muşdur. Atırau vilayətində cərəyan edən miqrasiya
prosesləri nəticəsində əhalinin tərkibində qazaxların
xüsusi çəkisi xeyli artmışdır. 2003-cü ildə bu göstəri
ci 85%-ə çatmışdır. Mangistau vilayətində (keçmiş
Manqışlaq) 2003-cü ildə əhalinin sayı 351 min nəfər
olmuşdur. Bunun da 70%-i şəhər əhalisidir. Onlar
əsasən Aktau (163 min nəfər), İanoazon (keçmiş Yeni
Uzen - 62 min nəfər), Fort-Şevçenko (25 min nəfər)
və Qızıl-Sayda (keçmiş Uzen - 7 min nəfər) yaşayır
lar. Vilayətdə qazaxların xüsusi çəkisi 75% təşkil edir.
Bölgədə bir çox sənaye müəssisələrinin fəaliyyətinin
dayanmasına baxmayaraq, neft-qaz hasilatı sənayesi
və liman təsərrüfatı intensiv inkişaf edir.
Xəzərin cənub sahili əsasən subtropik landşaftla
rın üstünlüyü ilə İrana aid bölgələrdən ibarətdir. Di
gər sahil ərazilərindən fərqli olaraq bu bölgə daha əl
verişli təbii iqlim şəraitinə malikdir. Elə buna görə də
burada əhali daha çox məskunlaşmışdır. Həm əhali
nin sayına, həm də əhalinin sıxlığına görə İran sahili
Xəzər regionunda aparıcı yer tutur.
Xəzər dənizinin sahil ərazilərində əhalinin yayıl
ma strukturu göstərir ki, Xəzər sahilində yaşayan əha
linin 52%-i cənub sahilinin payına düşür. 2003-cü il
də burada 6,1 mln. nəfər məskunlaşmışdır.
Xəzər dənizinin sahil
ərazilərində əhalinin
yayılma strukturu (%-lə)
Я İran -52%
■
Azərbaycan
-
27%
Həştərxan vilayəti
-
7%
Я Dağıstan
-
6%
Я Qazaxıstan
-
5%
Я Türkmənistan - 3%
Я Kalmıkiya
-
0,01%