18
“XURAL” QƏZETININ BAŞ REDAKTORU ƏVƏZ ZEYNALLININ BAKI AĞIR
CINAYƏTLƏR MƏHKƏMƏSINƏ VERDIYI
İFADƏ
"Xural" qəzetini 2002-ci il oktyabrın 6-da təsis etmişəm. Dövlət zorunu ələ keçirən Prezident
Aparatının (PA) rəhbəri Ramiz Mehdiyevin talan etdirdiyi və bağlatdırdığı 20 oktyabr 2011-ci ilə qədər
- tam 9 il 14 gün onun baş redaktoru olmuşam. Rəhbərlik etdiyim müddətdə "Xural" qəzeti
Azərbaycanın ictimai-siyasi fikrinə önəmli təsir etmiş, tənqidçi medianın ön sıralarında addımlamış,
müstəqil mətbuatın və azad sözün sarsılmaz müdafiəçisi olmuş və mətbuat tarixində qalacaq böyük
layihələrə imza atmışdır. "Xural" 2002-ci ildən 2011-ci ilin 19 sentyabr tarixinə qədər həftəlik, 2011-ci
ilin 19 sentyabrından 19 oktyabrına qədər isə gündəlik nəşr olunmuşdur. "Xural" fəaliyyətinə dövlət
zoru ilə xitam veriləndə Azərbaycanda həftədə 7 dəfə nəşr olunan iki gündəlik qəzetdən, 3 ölkə
ictimaiyyətinə təsir göstərən media orqanlarından biri idi. Sürətlə ölkənin müstəqil mediasının ön
hissəsinə çıxması və azad sözün sarsılmaz qalalarından birinə çevrilməsi Azərbaycan siyasi
hakimiyyətini ciddi narahat etməyə başladı. Onlar öz gücünə inkişaf edən "Xural"dan çəkinirdilər və
onu susdurmağın yollarını axtarırdılar. "Xural"ı susdurmaq planı isə təkcə son ilin məsələsi deyildi.
Buna illərlə bundan əvvəl hazırlaşırdılar.
19
"XURAL"A TƏZYIQ-TƏZYIQ DALINCA
Fəaliyyətə başladığı günlərdən "Xural" təzyiq və təqiblərə məruz qalıb. 9 illik həftəlik dövründə ən azı
33 məhkəmə çəkişməsi olub və bu çəkişmələrin hamısı demək olar ki, hakimiyyət məmurları və onlara
yaxın şəxslərlə baş verib. Nazirlər, komitə rəhbərləri, icra başçıları, hakimiyyətə yaxın iş adamları və
digərləri bizi məhkəməyə veriblər, cərimələdiblər, müxtəlif müddətlərə cəzalandırıblar.
"Xural" ictimai rəyə təsirini artırdıqca ona da təzyiq artmağa başladı. Bu hakimiyyət hər zaman
sözün tam mənasında müstəqil nəşrlərə və hətta insanlara düşmən kəsilib. Ona görə də "Xural" hər
zaman hakimiyyət mənsublarının "xüsusi" təzyiqlərinə məruz qalıb. Bir tərəfdən "Xural"ı və onun baş
redaktorunu öz təsir dairələrinə keçirməyə çalışıblar, bunun üçün vədlər veriblər, ən müxtəlif imkanlar
yaratmağa səy göstəriblər, bir tərəfdən isə bu alınmayanda fəaliyyətini dayandırmağa çalışıblar.
Hakimiyyətin ən müxtəlif qolları dəfələrlə və müxtəlif vaxtlarda "Xural"ı azad sözü satmağa və
özlərinin səngərinə keçirməyə təşəbbüs göstəriblər. Hər zaman o təşəbbüsləri darmadağın etmişik və
azad sözün səngərindən çəkilməmişik. Bunun nəticəsi bu günlərə və bu həbsə qədər gəlib. Amma və
lakin bizim dəmirləşmiş mövqeyimiz dəyişməyib. Bizi əyə, sındıra bilməyiblər və bu heç zaman da
mümkün olmayacaq. Biz - "Xural" azad sözün səngərini tərk etməmişik və heç belə bir niyyətimiz də
yoxdur.
2003-cü ildən davam edən məhkəmə təzyiqləri 2004-cü ildən daha da çoxaldı. 2004-cü ilin dekabr
ayında məni həbs etdilər və Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi bir kitab tərcüməsinə görə mənə cinayət işi
qaldırdı və bu cinayət işi 2005-ci il fevralın 26-da "cinayət əməli olmadığına" görə bağlandı. Ancaq
hakimiyyətin yüksək çinli məmurları bununla barışmadılar və "Xural"ın yazdığı tənqidi yazılara görə
Baş Prokuror Zakir Qaralovun şəxsi tapşırığı və sifarişi ilə 2005-ci ilin fevralın 26-da bağlanan və xitam
verilən cinayət işi 2007-ci ilin yayında yenidən "xortladıldı". Davam edən təzyiqlər silsiləsi, bu cinayət
işi və digər məhkəmə işləri ilə birlikdə 2007-ci ildə pik nöqtəsinə çıxdı və o pik nöqtədən heç düşmədi.
2007-ci ildə təkcə mənə qarşı 283-cü maddə ilə cinayət işi yox idi, həm də bu gün həbsimə səbəb olan
digər məhkəmə işləri vardı. İcra başçısı Elmar Vəliyevin (o zaman Yevlax şəhər icra başçısı idi, indi
Gəncənin icra başçısıdır) və digər mətbuat düşmənlərinin də məhkəmələri var idi. 2007-2008-ci illərdə
"Xural" qəzetinə qarşı 12 məhkəmə prosesi eyni zamanda gedirdi. Bəzən səhər işə yox, Nərimanov
Rayon Məhkəməsinə gəlirdik. Bəzən elə gün olurdu ki, beş məhkəmə prosesimiz dalbadal olurdu. O
illərin məhkəmə prosesindən 3-ü bugünkü məhkəmə prosesində şahiddirlər - zərərçəkən qismində. Akif
Məmmədovun, Aydın Heydərovun və Sabir Tarverdiyevin (Elmar Vəliyevin) üzümə durduqları
epizodlar 2005-2008-ci illərin məhkəmələrindən qalmadır. O zaman bir neçə deputat da vardı, iş adamı
da. Təzyiqlər heç ara vermədən davam edirdi. Bu təzyiqlər 2007-2008-2009-2010-cu illərdə də yüksələn
templə davam etdi. Bir həftəlik qəzet bu 9 illik ömrünə 33 məhkəmə prosesi sığışdırıb və o məhkəmə
proseslərinin əksəriyyəti həmin illərə təsadüf edir. 2007-2008-ci illər Azərbaycanda jurnalistlərin təqib
olunduğu və həbs olunduğu illər idi və "Xural" da o sırada məhkəmə burulğanlarında mübarizə aparırdı.
Sadəcə, həm həftəlik, həm də müstəqil olmağımız hakimiyyət və onun məmurları üçün bizi hələ
"təhlükəli" etmirdi. O zaman PA rəhbəri Ramiz Mehdiyev və PA ictimai-siyasi şöbəsinin müdiri Əli
Həsənovla da "xüsusi" münasibətlərə malik deyildik. Yoxsa elə bu adamlara tapşırıb elə o zaman
üzümüzə qoyardılar. Məni və "Xural"ı cilovlamaq, dil tapmaq, öz tərəflərinə çəkmək istəyirdilər. Əli
Həsənov və onun dəstəsi ta... 2000-ci illərdən bu istiqamərdə iş aparırdılar. Onlar məni Milli Məclisdə
deputat təyin etmək və əsasən müxalifətə qarşı ön cəbhəyə çıxarmaq istəyirdilər. Mənimlə bütün
danışıqları da PA şöbə müdiri Əli Həsənov aparırdı. Bütün israr və təkidlərdən sonra mən o yolu qəbul
etmədim və açıqca yolumun dünyanın qəbul etdiyi aydınlıq və demokratiya yolu olduğunu bəyan etdim.
Mən yalnız azad və müstəqil olaraq yaşaya bilərəm və böyük Atatürkün dediyi kimi "müstəqillik mənim
xarakterimdir!" Bununla da Əli Həsənovla danışıqları dayandırdım. Mən dayandırdım. 2000-ci ilin aprel
ayı idi və ondan sonra PA-nın və Əli Həsənovun israrlı aramalarına cavab vermədim. Dəvət etdi -
getmədim, axtardı - tapılmadım, telefon etdi - zənginə cavab vermədim. Beləcə, öz təbiri ilə desək,
"daha bir danışan adam" xalqın, onun maraqlarının oldu, bunlara boyun əymədi.
2000-2009-cu illərdə özümü və qəzetimi yaşatmaqla məşğul oldum. Mənə hər cür təzyiq göstərdilər.
Bütün sferalarda qarşımı kəsdilər və ən müxtəlif əngəlləmələr etdilər. Birbaşa Əli Həsənov direktiv
verdi, tapşırdı və mətbu mühitdə mənim olduğum hər yerdə öldürücü mühit yaratdı(lar). Hələ 2003-cü