225
5. Ə.Fərəcov. Dilçilik terminləri lüğəti, Bakı, 1967.
6. Xudiyev N.M. Tərcümə və terminoloji leksika. Nitq
mədəniyyəti məsələləri, Bakı 1992.
Ширинова Гюлнар
Резюме
Необходимость обьединения и проблемы
создании единой терминов
В статье идет речь о важном значение создании общей
терминологии для единства общих терминологий между
тюркоязычными народами огузской группы.
Рассказывается о единстве языковых и сближении
терминов, тюркских народов связанный с требованием
времени и выражают свою отношение к этому.
Ключевые слова: обеьдинение, нормативный, дублет,
синонимы, интенсивный
Shirinova Gulnar
Summary
The neccesity of creation of comman termines
their problems unification items
The article is provided to include the neccesity of creation,
unification of comman terminology in Oghuz Turkic language
groups.
The association betweon terminus and languages of Turkic
spearing people coming out of the requirements of that period of
time, age is widely discussed in the article.
Key words: unification, normative, dublet, synonyms,
intensive.
226
Məmmədova Aytən
magistr
Ə.DƏMİRÇİZADƏ YARADICILIĞINDA BƏDİİ DİL
MƏSƏLƏLƏRİ
Bədii dil məsələləri Azərbaycan dilçiliyində geniş tədqiq
olunmuş sahələrdən biridir. Azərbaycan dilçiliyi tarixində bədii
dil məsələlərinin tədqiqində Ə.Dəmirçizadənin xüsusi yeri olmuş-
dur. O, demək olar ki, dilimizin hər bir sahəsinə aid mühüm işlər
görmüşdür. Belə dəyərli işlərdən biri də, əlbəttə ki, onun bədii
əsərlərin dilinə aid olan məqalə və kitablarıdır.
Ə.Dəmirçizadə mətbuatda “Zakirin dili”, “C.Cabbarlının
dramaturgiya dili”, “Sabirin satira texnikası”, “M. F. Axundovun
Azərbaycan ədəbi dilinin inkişafında rolu”, “M. F. Axundovun
dramaturgiya dili”, “M. F. Axundovun pyeslərindəki komizm”,
“Şairin satira dili haqında”, “Azərbaycan ədəbi dilinin inkişafında
Füzulinin yeri”, “Azərbaycan ədəbi dil tarixində Nəsiminin
mövqeyi” kimi məqalələrlə çıxış etmişdir. Bundan başqa Ə.
Dəmirçizadənin bədii dilə aid “M. F. Axundov dil haqqında və M.
F. Axundovun dili” (1941) və “Kitabi- Dədə Qorqud dastanlarının
dili” (1959) kitabları nəşr olunmuşdur.
Ə.Dəmirçizadə “Zakirin dili” adlı məqaləsində Zakirin bütün
dil xüsusiyyətlərini bir məqalədə əhatə etməyin mümkün
olmadığını bilirsə də, bir çox məsələləri, Zakirin bədii dildəki
əsas cəhətlərini göstərməyə çalışmışdır.
Ə.Dəmirçizadə Zakirin əsərlərinə təkcə Vaqifin deyil, eləcə
də Vaqifdən əvvəlki əsrlərin görkəmli sənətkarları olan Füzuli,
Xətai və hətta Nəvainin də böyük təsirini misallarla izah edir.
Bununla da ədəbi dilimizin ümumxalq dili əsasında formalaşma
dövründəki vəziyyəti, həmin dövrün ədəbi-bədii dil xüsusiyyətləri
haqqında məlumat verən Ə. Dəmirçizadə, həm də özündən əv-
vəlki ədəbi irsin izlərini Zakir yaradıcılığında “əski ədəbi-bədii dil
qalıqları” adlandırmaqla leksikon (lüğət), sintaksis, stil (forma)
kimi qruplaşdırır.
227
“Zakir dilinin tədqiqata çəkilməsi ilə milli ədəbi dilimizin
müəyyən mərhələsinin dil xüsusiyyətləri haqqında xeyli məlumat
verən Ə. Dəmirçizadə, həm də Zakirin bu dövr Azərbaycan ədəbi
dilinin inkişafındakı xidmətini, bu xidmətin əhəmiyyətini konkret
faktlarla izah edir” [4. səh. 80].
“C.Cabbarlının dramaturgiya dili” məqaləsində Ə. Dəmir-
çizadə Cəfərin özünəməxsus ictimai ifadə, dil və danışıq sistemilə
yalnız qəhrəman və ya baş obrazları deyil, eyni zamanda ikinci,
üçüncü dərəcəli personajları da təchiz və təmin etdiyini bildirmiş-
dir. C.Cabbarlının pyeslərindəki baş qəhrəmanları digər tiplər
başqa cəhətlərlə tamamladığı kimi, dil, ifadə forması ilə də ta-
mamlayırlar. Onun hər tipi, hər bir yardımçı personajı özünə-
məxsus spesifik ifadəyə malik olmaqla bərabər, mənsub olduğu
ictimai qrupun da xüsusi ifadəsini əhatə etmişdir.
Ə.Dəmirçizadə M. Ə. Sabir haqqında yazılan “Sabirin satira
texnikası” və “Şairin satira dili haqqında” məqalələrini komizm
vasitə və üsullarının tədqiqinə həsr etmişdir. “Satira texnikası”
dedikdə müəllif necə və hansı üsullarla gülmək kimi mühüm
məsələləri nəzərdə tutur və yazır: Sabirin satira texnikası – Sa-
birin tənqidi gülüş tərzi və gülüş üsulu deməkdir. Məqalədə şairin
kinayə yaratma üsullarına daha geniş yer verilmişdir: Satiranın
əsas tərzlərindən biri budur ki, burada müsbət hər şey mənfi kimi,
düz, doğru hal əyri kimi göstərilir.
Ə. Dəmirçizadə M. F. Axundovun dili haqqında da bir sıra
məqalələrlə çıxış etmişdir. Həmin məqalədən birində Ə.
Dəmirçizadə qeyd edir: “M. F. Axundov qadın tiplərini daha real,
dürüst bir surətdə xarakterizə etmək üçün, qadınların dilində spe-
sifik xarakter daşıyan ən xırda, lakin çox mühüm nöqtələrə da
diqqət yetirmişdir. M. F. Axundov əsərlərində qadınları bam-baş-
qa bir dildə danışdırmış, kişilərdən fərqli olaraq onların danışığını
daha çox canlı danışığa məxsus olan ifadələrlə zənginləşdirmiş və
həqiqətə uyğun olsun deyə folklor xəzinəsi olan qadınların dialoq-
larını idiomlar, atalar sözü və məsəllər ilə dolğunlaşdırmışdır” [2.
səh. 125].