3.1 Boyuk coqrafi kəşflər dovru (XV-XVII əsrlər)
Yeni dovrun ilk əsrləri (XV-XVI əsrlər) Avropa sənayesinin və ticarətin inkişafı, elmin və mədəniyyətin surətli yuksəlişi ilə
xarakterizə olunurdu. İlk manufaktura muəssisələri yaranır və əmtəə istehsalı genişlənirdi, istehsal edilmiş məhsulları satmaq
ucun daxili bazarlar artıq azlıq edirdi, yeni bazarlara ehtiyac duyulurdu. Qiymətli metallar – qızıl və gumuş catışmırdı, bu da mal
dovriyyəsini cətinləşdirirdi. Avropaya qızıl, gumuş, ipək, qiymətli xəz dərilər gətirilməsi tələb olunurdu. Bundan başqa, Şərq
olkələrinin tukənməz var dovləti haqqında tacir və səyyahların sohbətləri də avropalıların təsəvvurlərini coşdururdu. Yuxarıda
gostərilən malları və Şərqin var-dovlətini əldə etmək umidi ilə yeni torpaqların axtarılıb tapılmasına can atılırdı. Bu məqsədlə
Avropanın bir sıra olkələrindən (İtaliya, Portuqaliya, Fransa, Hollandiya və s.) şərqə, Rusiyaya, Afrikaya yeni coğrafi
ekspedisiyalar gondərilməyə başlandı. Bu ekspedisiyaların gondərilməsi ilə Qərbi Avropa tacirləri Avropadan Hindistana və
Şərqi Asiyaya gedən yeni ticarət yolları axtarıb tapmağa, Asiya olkələri ilə birbaşa əlaqə yaratmağa səy gostərirdilər. Beləliklə,
yuxarıda gostərilən amillərin təsiri altında Boyuk Coğrafi kəşflər dovru başlanır. Bu dovr XV əsrin ortalarından XVI əsrin
ortalarına qədər olan tarixi dovru əhatə edir.
Boyuk Coğrafi kəşflərin tarixinə əsaslı diqqət yetirilməsi onunla bağlıdır ki, birincisi, bu kəşflər coğrafi
ideyaların irəliyə doğru inkişafı nəticəsində mumkun olmuşdur, ikincisi, coğrafi kəşflər oz novbəsində yeni coğrafi
ideyaların inkişafına guclu təsir gostərmişdir. Məhz bu dialektik əlaqə baxımından Boyuk coğrafi kəşflərin əsas
məqamlarının tarixinə daha geniş yer verilmişdir.
Boyuk coğrafi kəşflər həm bəşəriyyətin və həm də coğrafiyanın tarixində onəmli rol oynamışdır. Həqiqətən də
"Boyuk" adına layiq gorulən bu kəşflər planetimizdə bəşəriyyətin butun inkişaf tarixi boyu baş vermişdir. Hec bir
dovrun coğrafi kəşfləri bu dərəcədə zəngin olmamışdır və dunyanın muqəddəratında belə fovqəladə əhəmiyyət kəsb
etməmişdir. Bir necə dənizci və səyyahlar nəslinin ciddi cəhdlərilə oykumenin (məlum olan torpaqlar) sərhədləri
genişləndirildi: dunya ozunun yeni rənglərlə bərq vuran butun muxtəlifliyi ilə goz onundə canlandı (şəkil 8).
Boyuk coğrafi kəşflərə qədər avropalıların təsəvvurlərində dunya Avropa, Şimali Afrika və Asiyanın bir hissəsi
ilə məhdudlaşırdı ki, bu da butun qurunun cəmi 1/4 hissəsini əhatə edirdi. Bu dovrdə insanlar yaşayan butun
materiklərin konturları muəyyənləşdirilir (Amerikanın şimali və şimali-qərb sahilləri və Avstraliyanın şərq sahilləri
istisna edilməklə), dəniz səthinin geniş sahələri tədqiq edilir: hərcənd ki, Amerika, Afrika, Asiya və xususilə
Avstraliyanın daxili rayonları hələlik oyrənilməmiş qalırdı. Məhz Boyuk coğrafi kəşflər sayəsində Avropaya indi
hər bir avropalının adət etdiyi kartof, pomidor, qarğıdalı və tutun gətirilmişdir.
Avropada gedən sosial proseslərə də bu kəşflərin təsiri xeyli guclu olmuşdur. Ticarət yolları təcili surətdə
Aralıq dənizindən Atlantik okeanına doğru yerini dəyişirdi. Nəticədə bir olkə sonurdu, digərləri isə tarixin on
sahəsinə cıxırdı. Kəşflər həmcinin vahid dunya bazarının yaradılmasına koməklik gostərdi. Mustəmləkələrin
amansız istismarı gələcəkdə bir sıra ən yuksək inkişaf etmiş olkələrin iqtisadiyyatının daha surətlə yuksəlməsinə
şərait yaratdı. Boyuk coğrafi kəşflərin həyata kecirilməsi elm və texnikanın inkişafı sayəsində mumkun oldu. Belə
ki, okeanda uzmək ucun kifayət qədər mohkəm olan yelkənli karavellər yaradıldı, kompas və dəniz xəritələri
təkmilləşdirildi. Yerin kurə formasında olması ideyasının get-gedə daha cox quvvəyə minməsi Boyuk coğrafi kəşflər
ucun elmi nəzəri baza oldu. Atlantik okeanından kecərək Hindistana gedən qərb istiqamətli dəniz yollarının movcud
olması haqqındakı duşuncələr həmin ideya ilə bağlı idi. Boyuk kəşflər ucun Şərq xalqlarının coğrafi biliklər və
dənizciliyin inkişafı sahəsindəki nailiyyətlərinin muhum əhəmiyyəti olmuşdur.
Coğrafi kəşflər sayəsində toplanan zəngin materiallar coğrafiya elmində uzun muddət davam edən durğunluğa son
qoydu, aydın olmayan və səhv anlayışların duzgun başa duşulməsinə səbəb oldu. XV əsrin axırında və XVI əsrin
əvvəlində Vasko da Qamanın, X.Kolumbun ekspedisiyaları, F.Magellanın Yer ətrafında ilk dəniz səyahəti Yer haqqında
umumcoğrafi təsəvvurlərin yaradılmasında əsaslı bir pillə oldu. Coğrafi xəritələrdə Amerika və Sakit okean oz əksini
tapdı, Hindistana gedən dəniz yolu, Yer kurəsinin əksər hissəsi kəşf edildi. Bir sozlə, coğrafiya elminin inkişafı ucun
munbit şərait yarandı. Boyuk coğrafi kəşflər elmin bir cox digər sahələri (botanika, zoologiya, etnoqrafiya və s.) ucun
zəngin material verdi.
Coğrafiya tarixində XV əsrə (daha dəqiq desək 1415-1420-ci illərdən başlayaraq 1492-ci ilədək olan dovr)
erkən orta əsrdən Boyuk coğrafi kəşflərə hazırlıq dovru kimi baxılır. Məhz bu dovrdə Amerika və Hindistana dəniz
yollarının acılması ucun tələb olunan sosial-iqtisadi şərait yaranmışdır və bu kəşflərə təkan verən coğrafi konsepsiya
inkişaf tapmışdır: nəhayət, uzaq okean səfərlərinə cıxmaq təcrubəsi toplanırdı.
3.2 Boyuk coğrafi kəşflərə hazırlıq dovru (XV əsr)
Boyuk coğrafi kəşflərin ilkin mərhələsində bir sıra səbəblər uzundən İspaniya və Portuqaliya digər olkələrlə
muqayisədə qarşıda duran murəkkəb vəzifələrin yerinə yetirilməsinə daha cox hazır idilər. Məhz bu iki Pireney olkəsinin
səyyahları bir necə onilliklərdə Afrikanın ətrafını dolanmaqla Şərq olkələrinə və Amerikaya gedən yolları kəşf etmişlər,
Şərq yolunun axtarışı ilə onlar Hindistanı və Qərb yolunun axtarışı ilə isə iki boyuk materiki - Şimali və Cənubi Amerikanı
kəşf etdilər və oyrəndilər.
Lakin XVI əsrin ortalarından başlayaraq Pireney olkələri zəbt etdikləri sərvətlər ilə məhdudlaşaraq, yeni
torpaqlar axtarışından imtina etdilər və əsas diqqəti tutuqları yerləri əldə saxlamağa yonəltdilər. Gostərilən vaxtdan
sonra onların yerinə daha guclu olan İngiltərə və Hollandiya gəldi.
Deməli, Boyuk Coğrafi kəşfləri ilkin hazırlayan və həyata kecirən iki Pireney dovləti- İspaniya və Portuqaliya
olmuşdur. Boyuk coğrafi kəşflər dovru X.Kolumb və F.Magellanın adları ilə bağlı olsa da, bu bir həqiqətdir ki,
həmin dovrdə uzaq dəniz səyahətlərinin elmi və texniki bazasını boyuk təkid və həvəslə hazırlayan Portuqaliya
şahzadəsi Henrix Dənizci (1395-1460) olmuşdur. Dənizci ləqəbi Henrixə XIX əsrdə verilmişdir. Bu adı almasına
baxmayaraq, coxlu ekspedisiyalar təşkil etsə də, onun ozu hec bir dəniz səyahətinə cıxmamışdır.
O, hələ gənc ikən 1415-ci ildə Şimali Afrika limanı olan Suyetanın Portuqaliya tərəfindən alınmasında iştirak
etmişdir. Hələ orada olarkən oyrənir ki, bu şəhərdən cənuba - Boyuk səhranı kəsib kecən və qızılla zəngin olan