125
Disqrafiyanın nitqlə bağlı olmayan əlamətləri də müĢayiət edilə
bilər (nevroloji pozğunluqlar, dərketmə fəaliyyətinin pozulması,
qavrama, yaddaĢ və diqqətin pozulması və psixi çatıĢmamazlıqlar). Bu
zaman dillə bağlı olmayan əlamətlər disqrafiyanın xarakteri ilə
müəyyənləĢmiĢ və onun əlamətlərinə daxil olmayıb əsəb-psixi və nitq
pozğunluqları (alaliya, dizartriya, əqli inkiĢafdan geri qalma və s.) ilə
birlikdə onların strukturuna daxil olur.
Disqrafiya disleksiyada olduğu kimi normal intelleektli uĢaqlarda
Ģəxsiyyətin formalaĢmasında müxtəlif sapmalar, müəyyən psixi
dəyiĢmələr yarada bilər.
Məqsədyönlü, düzgün təĢkil edilmiĢ korreksiya-tərbiyəvi
loqopedik iĢ sayəsində tədricən disqrafiyanın əlamətləri yox edilə bilər.
126
XÜSUSİ HAZIRLIQ SİNİFLƏRİNİN TƏŞKİLİ
PRİNSİPLƏRİ
*UĢaqlar onların ehtiyaclarının ödənildiyi və onlarla fərdi Ģəkildə
davranıldığı hallarda daha yaxĢı inkiĢaf edirlər.
Bu məqsədli uĢaq proqramları dünyanın hər yerində tətbiq edilir.
Bu proqramlar uĢaqların fərdi ehtiyaclarını ödəmək və demlokratik
idealların gerçəkləĢməsinə zəmin yaratmaq məqsədilə tərtib edilir. Bu
tipli siniflərdə oxuyan uĢaqlara seçim tənqidi Ģəyildə düĢünmək,
yaradıcı olmaq, təxəyyülü inkiĢaf etdirmək üçün hər cür Ģərait yaradılır.
Onlar qəbul etdikləri qərar üçün məsuliyyət daĢıyır və biri digərinə
kömək edirlər.
Bu tipli ixtisaslaĢmıĢ, azyaĢlı uĢaqlar üçün nəzərdə tutulan xüsusi
hazırlıq proqramları hər bir uĢağın fərdi potensialına əsaslanır. Bu
proqramlarda müəllimlər hər bir uĢağın fərdi ehtiyaclarını ödəməyə
çalıĢdıqları üçün onlar zaman keçdikcə insanlar arasındakı fərqlərin
necə mənimsənilməsi modellərini yaradır və beləliklə insanlar
arasındakı münasibətlərin hansı dəyərə malik olmasını, habelə öz
hərəkətləri ilə qarĢılıqlı yardım Ģəraitində insanların ayrı-ayrı
problemlərinin necə həll edilməsini göstərirlər.
Fərqli münasibətlər
Son bir neçə onillikdə dünyanın, demək olar bütün guĢələrində
azyaĢlı uĢaq proqramları üzrə qüsurlu uĢaqların cəlb edilməsi prosesinə
baĢlanılmıĢdır.
Ġstedadından,
bacarığından,
ictimai-iqtisadi
vəziyyətindən, yaxud hansı mədəniyyətin daĢıyıcısı olmasından asılı
olmayaraq, bütün tələbələrin iĢtirak etdiyi xüsusi hazırlıq siniflərini
təĢkil etmək cəhdi az bir zaman müddətində ictimaiyyətin rəğbətini
qazanmıĢdır.
1980-ci
illərin əvvəlində cəmiyətdə qüsurlu Ģəxslərin
problemlərinə diqqətin cəlb edilməsi və onların tam Ģəkildə cəmiyyətin
iĢində iĢtirak etmələrini təmin etmək üçün BMT «Qüsurlu Ģəxslərin
onilliyi» proqramını bəyan etdi. BMT-nin üzvləri həmin Ģəxslərin
cəmiyyətin iĢində iĢtirakını təmin etmək üçün iĢ planını tövsiyyə etdi.
Bu iĢ planına aĢağıdakılar daxildir:
Qüsurluluq və onunla bağlı məsələlər üzrə milli əlaqələndirici
təĢkilatların təsis edilməsi;
Qüsurlu Ģəxslərin cəmiyətdə iĢtirakını əngəlləyən maneələri
aradan qaldırmaq üçün qanunvericiliyə müvafiq əlavələrin edilməsi;
Qüsurlu Ģəxslər haqqında məlumatın cəmiyyətdə yayılması;
127
Qüsurlu Ģəxslər üçün tekst-telefonlar və televiziya veriliĢlərinin
qapalı Ģəkildə tutulması və s. kimi kommunikasiya vasitələrinin
yaradılması və bunların inkiĢafı;
Bütün qüsurlu uĢaqların fərdi ehtiyaclarını ödəmək üçün təlimlə,
o cümlədən xüsusi hazırlıq təlimlə təmin edilməsi;
Qüsurlu Ģəxslərin iĢ vərdiĢlərinin inkiĢaf etdirilməsi;
Qüsurluluq kazusunun aradan qaldırılması;
Bərpa xidmətləri, yardımçı qurğuların inkiĢafı;
Qüsurlu Ģəxslərin yaĢadığı ölkə və regionlar arasında
əməkdaĢlığın artırılması.
Bir çox millətlər məhz bu tövsiyələrə əməl etməklə məlum
problemi həll etməkdədirlər. Onlar çoxsaylı və mürəkkəb sosial
ehtiyaclar qarĢısında duraraq bütün uĢaqların təlim ehtiyaclarını ödəmək
məqsədilə xüsusi hazırlıq siniflərini inkiĢaf etdirirlər. Bu ölkələr belə bir
təcrübənin mənimsəmiĢdir ki, məktəb həyatına ağıllı Ģəkildə və məntiqlə
müdaxilə etdikdə, qüsurlu uĢaqların çoxu standart xarakterli
problemlərin həllinə nail olur və onlar cəmiyyətin tarix boyu görmədiyi
nailiyyətlər qazanırlar.
Qısa tarixi nəzər
XIX əsrə qədər qüsurlu uĢaqlara qayğı və onlarla davranıĢ əsas
etibarilə dayəçilik üzərində qurulmuĢdur. UĢaqlar onların qayğısına
qalan ailə zvləri ilə birgə evdə qalırdılar. Əksər hallarda bu uĢaqlara
ailənin üzərinə düĢən ağır yük kimi baxırdılar. Ailələr onlara qayğı
göstərmək üçün heç yerə, heç bir quruma müraciət etmirdilər.
1800-cü ildə fransız fiziki Jan Mark Ġtard qüsurlu uĢaqları təlimə
cəlb etmək üçün ilk öncə vahid təlim texnikasını inkiĢaf etdirdi. Ġtardın
davamçıları onun texnikasını BirləĢmiĢ ġtatlara gətirdilər, burada onlar
idrakı qüsurların elmi Ģəkildə öyrənilməsi ilə əlaqədar olaraq təĢkilat
yaratdılar.
1830-cu ildə ABġ-da karlar və korlar üçün məktəblər yaradıldı.
Bu ilk məktəblərin təĢkilindən məqsəd əhalinin bacarıq və vərdiĢlərdən
məhrum hissəsini təlimlə təmin etmək idi. karlar üçün məktəblərdə iĢarə
dilindən və alternativ kommunikasiya sistemlərindən istifadə olunurdu.
Adətən, uĢaqların yaĢadığı yerlərdə yüz millərlə uzaqda yerləĢən bu
geniĢ Ģəbəkələr onların ünsiyyətinə Ģərait yaradılmasında misilsiz rol
oynayırdı.
Rusiyada formal xüsusi təhsil sistemi 1917-ci il Rusiya
inqilabından sonra (Malofeyev, 1998 həyata keçirilməyə baĢlamıĢdır.
Dostları ilə paylaş: |