92
2)Terminin az komponentliyi. Terminlərin az komponentli
olması da onun yaxşı əlamətlərindəndir. Məlumdur ki, müəyyən
anlayış bir sözlə əks olunanda onu mənimsəmək, yadda saxlamaq
və ondan istifadə etmək də asan olur: məsələn, nida, neologizm,
həmcins, xitab, sadalama, lüğət, filoloq, dodaqlanma, məsdər,
tarixizm, şəkilçi, əlifba və s.
Termin tətbiqində bu və ya digər anlayışın, imkan daxilində,
bir sözlə əks etdirilməsi vacibdir.
3)Terminin sinonimsizliyi. Terminlərin əsas əlamətlərindən
biri də onların sinonimlərinin olmaması ilə əlaqədardır. Bu əla-
mətə əsasən dildə hər bir anlayış ancaq bir terminlə əks olunma-
lıdır. Bir anlayışa dair bir neçə terminin, yəni terminoloji dublet-
lərin olması elmi anlayışların mənimsənilməsini müəyyən dərə-
cədə çətinləşdirir.
Müasir dilimizdə bir anlayışın müxtəlif terminlərlə ifadə
edilməsi halları vardır; məsələn: Lüğətçi – leksikoqraf, lüğətçilik
– leksikoqrafiya, lüğətşünas – leksikoloq, lüğətşünaslıq – leksi-
kologiya, mənaşünaslıq – semasilogiya, mənşəşünaslıq – etimo-
logiya, fəal – aktiv və s.
Geniş şəkildə müvazi işlənən bu terminlərin və həmin qəbil-
dən olan digər terminlərin birini müəyyənləşdirib istifadə etmək,
şübhəsiz ki, daha məqsədə müvafiq hesab edilməlidir.
Hər bir elm sahəsinə aid terminlər sistem təşkil edir. Lakin
bu sistem həmişə stabil olaraq qalmır, müəyyən dövrlər ərzində
onda bəzi dəyişikliklər etmək dürüstləşdirilmə, dəqiqləşdirilmə
aparmaq ehtiyacı doğrudur ki, bunun da nəticəsində terminlər
sistemi daha da təkmilləşir.
Terminlər sistemindəki dəyişiklik bir neçə səbəbdən baş verə
bilir. Həmin səbəblərdən ən başlıcaları bunlardır:
a)Terminin ifadə etdiyi anlayışın xarakterinin, yaxud həm-
çinin dəyişilməsi əsasında.
b)Terminin aid olduğu elmin inkişaf etməsi nəticəsində.
93
Bu səbəblərə görə terminlər sistemindəki bir sıra termin ta-
mamilə köhnələ bilir. Azərbaycan dilçiliyində vaxtilə işlənən bə-
zi terminlərin köhnələrək yeni terminlərlə əvəz olunmasını buna
misal göstərmək olar:
KöhnəlmiĢ terminlər
Yeni terminlər
Sövtiyyat
fonetika
Sərf
morfologiya
Nəhv
sintaksis
Sərf-nəhv
qrammatika
İzafət
yiyəlik hal
Məfulu ileyh
yönlük hal
Məfulu beh
təsirlik hal
Məfulu fih
yerlik hal
Məfulu ənh
çıxışlıq hal
Zəmir
əvəzlik
Nəhayət, yeri gəlmişkən qeyd etməliyik ki, vaxtı ilə terminin
düzgün tərtib edilməməsi və ya ayrı-ayrı müəlliflərin bu və ya di-
gər terminlə razılaşmaması əsasında mövcud terminlərdə müəy-
yən dəyişikliklər baş verir. Məsələn, dildə heca yazısı əvəzinə
hecayi yazı, səs yazısı əvəzinə səsli yazı terminləri də işlənilir.
Belə hal bəzən ümumiləşərək nəticədə terminlərin qoşalaşmasına
səbəb olur, yaxud da məntiqsizliyə gətirib çıxarır ki, bu da elmdə
xoşagəlməz bir vəziyyət yaradır.
Dialektizmlər
Dildə dialektizm də çox geniş anlayışdır. Dialektizm, əsasən
qeyri – ədəbi dil ünsürləri hesab edilən söz, ifadə, səs xüsusiyyəti
və qrammatik formalarıdır. Adətən, dialektizmlər ədəbi zəmin
əsasında qurulmuş nitqdə yaxud bu və ya digər bədii əsərin
dilində nəzərə çarpa bilir.
94
Dialektizmlərdə şivə və ləhcələrin müxtəlif xüsusiyyətləri,
yəni həm səslərə, həm sözlərə, həm də qrammatik quruluşa aid
xüsusiyyətlər əks olunduğu üçün bunların aşağıdakı növləri var-
dır: a) fonetik dialektizmlər, b) qrammatik dilaektizmlər, c) lüğə-
vi dialektizmlər
Fonetik dialektizmlərdə bu və ya başqa şivənin ədəbi dildən
fərqli olan müəyyən fonetik xüsusiyyəti əks etdirilir; məsələn:
Dahilər yaradan ey böyük ana,
Şerimin hər sözü alqışdır sana!
(S.Vurğun)
Burada sənə əvəzinə sana işlənmişdir. Belə bir vəziyyət,
yəni şəxs əvəzliklərindən II şəxsin təki yönlük halda işlənərkən
qərb qrupu dialekt və şivələrində sana formasında tələffüz edilir.
Qrammatik dialektizmlərdə ayrı-ayrı dialekt və şivəyə
məxsus olan morfoloji və sintaktik xüsusiyyət ifadə edilir. Belə
bir cəhət M.İbrahimovun ―Kəndçi qızı‖ adlı əsərindəki bəzi
surətlərin dilində aydın müşahidə olunur.
Lüğəvi dialektizmlərdə isə müxtəlif şivəyə aid olan lüğəvi
dialekt xüsusiyyətləri əks olunur. Buna görə də bu və ya başqa
dialekt və şivəyə məxsus olub, ədəbi dildə işlənmiş sözlərə,
ifadələrə lüğəvi dialektizm deyilir.
Ədəbi dildə dialektizm kimi tanınan vahidlərin çoxu elə dia-
lektizm olaraq qalır, bəziləri isə dialektizm çərçivəsindən kənara
çıxa bilir; məsələn:
Ulduzlar sayrıĢır mavi göylərdə,
İnsanlar çalışır, yaradır yerdə
(S.Vurğun)
Misaldakı sayrıĢmaq sözü öz tarixinə görə lüğəvi dialek-
tizmdir. Şair tərəfindən işlənilmiş bu söz hazırda ədəbi hüquq qa-
zanaraq ədəbi dilin lüğət tərkibinə daxil olmuşdur.
95
Lüğəvi dialektizmlər xarakterlərinə görə, əsasən dörd cür
olur: leksik, leksik – semantik, semantik və frazeoloji dialek-
tizmlər.
Leksik dialektizmlər. Ədəbi dildə qarşılığı olan dialektizm-
lər leksik dialektizm adlanır; məsələn: qəlbi (uca), becit (tez) və
sair.
Bu qrup dialektizmlərə dilçilik ədəbiyyatında xüsusi dialek-
tizmlər də deyilir. Lakin, əslində bunlar sinonim dialektizmlərdir.
Ona görə ki, bu cür dialektizmlərin ifadə etdiyi mənaların
özünəməxsus ədəbi şəkildə ifadə forması – yəni sözü olur. Bu
dialektizmlər isə öz dialekt çalarlığını saxlayaraq həmin sözlə
qoşalaşır və beləliklə də, sinonimik vahidlər meydana çıxır. Əgər
bu qrup dialektizmlərin ədəbi dildə dialekt çalarlığı nəzərə
alınmasa, onlar sadəcə dublet dialektizm olar.
Leksik – semantik dialektizmlər. Müəyyən ərazidə, yaxud
ərazilərdə yaşayan kütlə üçün xarakterik məfhumu bildirən sözlər
leksik – semantik dialektizmdir. Bu cür dialektizmlərdə müəyyən
ərazi ilə bağlı geyim adları, hadisə, əşya və sair adlarını misal
göstərmək olar. Məsələn, dələmə sözünə fikir verək. Bu dialek-
tizm Tovuz, Qazax, Borçalı, Zəngilan ərazisində pendir hazırla-
maq üçün südün maya tutmuş formasına deyilir.
Belə dialektizmlər, eyni zamanda etnoqrafik dialektizm də
adlanır. Bu, etnoqrafik adlanır ona görə ki, müəyyən yerlə, müəy-
yən qrup insanın işi, fəaliyyəti və sair ilə bağlıdır.
Deməli, etnoqrafik dialektizmlərdə həm məfhum, həm də
onu ifadə edən söz dialektə aid olur.
Semantik dialektizmlər. Ədəbi dildə olan bu və ya digər bir
sözün dialektdə başqa mənada işlənməsi nəticəsində semantik
dialektizm əmələ gəlir. Məsələn, ədəbi dilimizdə işlənən qara
sözü ağ sözünün əksinə olan mənanı bildirir. Lakin həmin səs
kompleksi dialekt və şivələrimizdə mürəkkəb, ey, yazı, on iki
dərz və sair mənalarda işlənir. Bu mənaların heç biri ədəbi dil
Dostları ilə paylaş: |